Yeşil Kiraz 🍒

11. Bölüm

Alarmın sesiyle uyandım. Bugün herşeyi Aras'a anlatacaktım. Hemen yataktan kalkıp banyoya geçtim. Duş aldıktan sonra hemen üstümü giyindim. Saçımı taradım ve kuruttum. Odadan çıkınca Aras da merdivenlerden iniyordu. Mutfağa geçtiğimde "Günaydın" dedim. O da aynı şekilde "Günaydın" dedi.

Masaya oturduk. Canım istemiyordu. Zorla bir iki lokma yedim. Aras doyunca masayı toplamaya başladım. Masayı topladıktan sonra ceketimi giyip evden çıktık. Arabaya binince Aras hemen çalıştırdı. "İyi misin bugün,anlatacak mısın?" diye sordu.

Başımı sallayarak "Evet anlatacağım" dedim. Araba durunca arabadan indim ve okula doğru yürüdüm. Okula gelince sınıfa doğru yürüdüm. Bugün hemen bitsin istiyordum. Sınıfa geçince Aras yoktu. Nereye gitmişti ki? Hoca gelir gelmez ders işlemeye başladı.

Son derse gelmiştik. Aras hala gelmemişti. Şuan deli gibi merak ediyordum. Mesaj atmıştım cevap vermemişti. İşi vardır diye düşündüm ama bu saate kadar ne işi olabilirdi ki?

Ders bitince hemen okuldan çıkıp Aras'ın beni alacağı yere doğru gitmeye başladım. Gittiğimde etrafa bakındım. Arabasını görünce hemen arabaya doğru gittim.

Arabaya bindim. Aras'a dönüp "Nerdeydin? Mesajlarıma cevap vermeyince merak ettim" dedim. Tabi bunu söylemek hiçte kolay olmamıştı. Sanki yüzünde hafif bir tebessüm gördüm gibi ama hemen eski haline döndü. "İşim vardı. Mesajlarını da görmemiştim" dedi. Olumlu anlamda başımı salladım.

Başımı cama yaslayıp yolu izlemeye başladım. Bunu yapmak çok hoşuma gidiyordu. Aras'ın işi olmasına rağmen beni gelip almıştı. Bu düşüncelerime içten gülümsedim. Aras'ın arada bana olan bakışlarını hissediyordum.

Eve geldiğimizde arabadan indik. Aras kapıyı açınca eve girdik. Merdivenden çıkarken Aras "Üstünü değiştir aşağıda bekliyorum" dedi. Başımı salladım. Bu adamın yanında ne oluyordu bana böyle? Konuşmakta güçlük çekiyordum. Hemen odaya geçtim ve üstüme rahat birşeyler giydim. Odadan çıkıp aşağı inmeye başladım. İndiğimde Aras beni koltukta bekliyordu.

Karşısına oturdum. Nereden başlayacağımı bilmiyordum. Söze başladım. "Ben daha 4 aylıkken arabada annem,ben ve babam varmıştık. Babam arabayı kullanıyormuştu. Ben de çok ağlıyormuştum. Annem bir türlü susturamamış. Babam benim sesimden rahatsız olmaya başlayınca hakimiyetini kaybedip kaza yapmış. Annem o zaman ölmüş. Babamla beni kurtarmışlar. Babam o zamandan beri benden nefret eder. Sürekli döver." Derim bir nefes aldım. Gözlerimden bir yaş akmadan diğeri akıyordu. "Vücudumdaki izler bu yüzden. O okulda burslu okuyorum zaten okumama izin vermiyor gizli gidiyorum. Sen beni parkta bulmadan önce okuldan gelince yakaladı. Eşyalarımı toplayıp evden attı. Dün beni sürükleyen kişi de babamdı." dedim.

Artık hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Aras'a bakınca yumruklarını sıktığını gördüm. Ayağa kalktı ve yanıma oturdu. Beklemediğim bir anda beni kendine çekip sarıldı. Daha çok ağlamaya başladım. Kollarımı kaldıracak gücüm yoktu. Yavaşça kaldırdım ve ben de kollarımı ona sardım. Deli gibi ağlıyordum.

Ağlamam durmuştu ama hâlâ hıçkırıyordum. Gözlerim kapalıydı. Aras'ın derin bir nefes aldığını duydum. Sonra elini saçlarımda hissettim. Bu benim uykumu getirmişti. Başımı omzuna iyice bıraktım. Aras yavaşca ayağa kalktı. Tabi kucağında ben vardım. Merdivenlerden çıkıyordu. Kapı açılma sesini duydum. Zihnim açık ama gözlerim kapalıydı. Sırtım yumuşak yatakla buluştu. Ve kendimi tamamen uykuya bıraktım.

Yorum ve vote unutmayalım😊