Zorunlu hayat ; jeon jungkook

0.16

A.R.M.Y ler uzun süre yoktum. Özür dilerim dershaailem sınavlardan dolayı telefonuma el koymuştu ama bomba gibi bölümler geliyor...

Jungkook: karıcım sende benim üstüme düşmeye iyi alıştın.

Hemen kalktım. Ve onun omzuna vurdum.

Jungkook: ahh ! karıcım bu hareketler sana hiç yakışmıyor .
Büşra : ver şu kağıtları
Jungkook: önce benim soruma cevap ver o çocukla ne alakan var?
Büşra: ya eski okulumdan arkadaşım şimdi ver şu kağıtları
Jungkook: bide bu kağıtları neden bu kadar istiyorsun ?
Büşra: söylemem
Jungkook: o zaman seninkini saklarım kayboldu derim.
Büşra: uf peki birinci olan kişi başkan olucak bu yüzden
Jungkook: yani benimle sebepsiz yere konuşmak için
Büşra: ne alaka sadece bayan-

Çümleni bölen şey zil sesiydi. Kağıtları alıp hemen aşağı indim. Kağıtları hemen boyum yetişmediği için vitrinin üstüne fırlattım. arkadan da jungkook geldi. Kapıyı açtığımda karşımda ailerimizi gördük. Gelmişlerdi.

Jungkook: hoşgeldiniz

İçeri geçtiler. Evi gezdirdikten sonra salon Koltuklarında yerlerimizi bulduk.

Büşra: isterseniz sofraya geçelim.
Kayınannen: yok biz yedikte geldik .
Kayınbabam: asıl sizin evliliğiniz nasıl gidiyor
Jungkook: karıcım sen mi cevap verirsin ben mi ?

Bu jungkook ne kadar garib 3 saat önce kavga ediyorduk. şimdi karıcım diyor.

Annem: karıcım dediğine göre iyi gidiyor.
Kayınannem: dünürüm baksana hallerine ne kadar yakınlar
Büşra: ben en iyisi çay ve tatlıları getireyim.
Annem : bizde gelelim şöyle kız kıza konuşuruz.

Kayınannem ve annemle mutfağa geçtik. Buz dolabına açtığımda truff tan birkaç tane alındığını gördüm. Pis tavşan kesin o yedi. Ben ona sonra gösteririm.

Annem: kızım aranızda bir şey oldu mu ?
Büşra: anne saçmalama
Kayınannem:annen doğru söylüyor siz artık hem evlisiniz hemde gençsiniz.

Ah Jungkook la aramızda geçenleri bilseniz böyle dermiydiniz acaba

Büşra: siz bizi boşverinde hadi içeri geçelim.

İçeri geçtik. Tatlıları tek tek dağıttım .ve bende oturdum. Baya şakalaşmalı sohbet ettikten sonra

Baban: gelelim asıl meselemize
Annem: kızım bize darılma hepsi senin iyiliğin için
Büşra:anne baba siz ne demeye çalışıyorsunuz.
Babam:kızım annen ve biz Türkiye dönüyoruz
Büşra: hani bir daha asla Türkiye ye dönmicektik.
Annem: kızım buraya gelmemizin bir sebebi vardı.
Büşra: peki ne
Babam: seni evlendirmek
Büşra: size cidden inanamıyorum bunu nasıl yaparsınız bu kadar kötü nasıl da olabilirsiniz
Babam :kızım herşeyin bir sebebi var
Büşra: dinlemek istemiyorum
Annem: kızım bizi dinle sonradan pişman olacağın şeyler söyleme
Büşra: anne siz beni dinleyin benim bu hayatta tek bir pişmanlığım var oda sizin çoçuğunuz olmam

Artık göz yaşlarıma hakim olamıyorum. Bu yüzden koşarak odama çıktım. Bu hayatta niye ben mutlu olamıyorum neden herkes benim kalbimi kırmaya çalışıyor . Annem babam en kötüsüde Jungkook . Benim ağlama seslerim dışında dış kapının kapanma sesini duydum. Hemen arkasındanda odaya Jungkook girdi .

Jungkook: karıcım konuşmak ister misin ?
Büşra : ben niye kapıyı kitlememişim ki ?

Yanıma oturdu. Ağlamam az da olsa azaldı.

Jungkook: belki de mantıklı bir açıklaması vardır.
Büşra: bırak ya ne mantıklı açıklaması onlarda beni bıraktı işte. Hayır anlamıyorum niye herkes beni arkamdan bıçaklıyor ?
Jungkook: ben bıçaklamadım
Büşra: emin misin belki de en büyük izi sen bıraktım
Jungkook: ne demeye çalış-
Büşra: jungkook inan ki çok kötüyüm beni yalnız bırakır mısın?

Jungkook istemeyerekte olsa odadan çıktı. Bende kendimi yatağın yumuşak yüzüne bırakıp ağlayarak uyudum. Sabah erken kalkmıştım. Hayatımda hiç bu kadar rahat uyumamıştım. Ama neden bugün bu kadar rahat uyumuştum. Oysa dün gece neler olmuştu. Beni düşüncelerimden alıkoyan şey şimdiye kadar hissetmediğim başımdaki sanki okşarmışcasına duran eldi. Korkuyla döndüm. Ve karşımda tatlı bir şekilde uyuyan kookie i gördüm...