ONDERWERELD.

9

Ik stap snel naar school voordat ik te laat kom. Ik kijk op m'n rooster en zie dat ik frans heb. Yes. Ik hou van frans.

Ik ga op mijn plek zitten vanachter en die gast van me klas waarvan ik de naam niet weet die me zijn nummer heeft gegeven komt naast me zitten. Wtf plakband. Hij glimlacht lief naar me ik lach droog terug. "Hé wat is er ?" vraagt die me. "Niks hoor, ben moe" En hij blijft maar verder praten. Ik stop m'n oortjes in als teken van hou jou mond gewoon ik wil niet praten. Ik denk aan geld. Veel geld. Ik zit te fantaseren wat ik er allemaal mee zou doen als ik het op m'n rekening heb. Oh ja die dealer schiet me naar binnen. Ik pak snel mijn gsm en stuur hem een bericht via mijn nieuwe lyca nummer. "Laat me voor je werken" Een paar minuten later voelde ik me gsm trillen in me zak. Hmm privé nummer via sim 2. Dat kan niemand anders dan hem zijn. Hij is de enige die mijn nummer heeft. Ik ga uit de klas en neem op, ik hoor de leerkracht nog iets roepen maar ik trek me er niks van aan. Geld gaat voor alles en iedereen.

Firdaouss: "Allô?"

Mercedes: "Wie ben je en hoe kom je aan m'n nummer?"

Firdaouss: "Ben Iman. En dat doet er niet toe. Ik stelde je een vraag. Ja of nee."

Mercedes: "Over 10min voetbalstraat. Zwarte mercedes CLA"

Tuut tuut en er wordt afgehaakt. Shit 10min. De les duurt nog een halfuur. Ik ga snel de klas binnen ik roep de leerkracht apart, ik zeg dat m'n moeder in het ziekenhuis ligt en dat ik er dringend naar toe moet. Ze kijkt me meedelijdend aan en zegt dat ze 't goed vindt. Ik pak m'n spullen en vertrek. Ik kom net op tijd aan en ga voor de auto staan. Ik klop op het ruit en hij stapt uit. Eigenlijk ben ik best wel benieuwd wie hij is. Ik bedoel. Ik ben hem gewoon vandaag de dag al 3 of 4 keer tegengekomen en hij is diegene die me bijna heeft overreden. Ik wil weten wie hij is. Hij stapt af en ik zie een persoon die ik he-le-maal niet had verwacht. Wooow. Was hij woow kleine wereld nee man dit kan niet. En hij kijkt me op dezelfde manier aan. Ook hij had me blijkbaar niet verwacht. "Jij?" "jij?" zeggen we bijna tegelijk. Hahah tegelijk moeten we lachen. "Drugs was de reden dat je in het ziekenhuis bent beland en je wilt het ook nog eens gaan verkopen?" zegt hij. "Beter dat ik het verkoop dan dat ik het rook." antwoord ik met een knipoog. "Hmm Iman was het dus? Ik ben Farid maar noem me maar Abdel als we met mensen zijn."

POV Farid aka Abdel

Hmm ze zegt dat ze Iman heet, maar haar dokter noemde haar Firdaouss? Waarom zou ze liegen over haar naam? Ow nu pas heb ik het door. Ze is zehma in gesprek met een dealer en dat is niet slim om je naam en adres te geven. Ze is wel slim. Had 't niet verwacht van d'r. Maar waarom zou ze zo een werk willen doen? Ik bedoel. Ze is een pracht van een vrouw. Ik ken haar niet maar je ziet zo aan haar dat ze niet net als de andere goedkope wijven is van tegenwoordig en ze heeft zelfrespect. Om het af te maken draagt ze nog een hoofddoek. Stel je voor. Je ontvangt een pakketje van iemand met 'n hoofddoek. Zoiets doe je niet. Ale ik bedoel.. Mohim als zij het wil, dan laat ik haar het doen. Maar ik besluit om het maar toch te vragen.

"Iman waarom wil je zo een werk doen? Je kan ook gewoon bij de Albert Heijn voor een studentenjob gaan solliciteren. Dat verdient toch ook goed?"

"Als het dan zo goed verdient waarom werk je er zelf niet in? Ik ga me niet doodzweten voor 12 euro per uur terwijl er andere mogelijkheden zijn. Maar ik ben hier niet gekomen om hier over te praten. Geef me je antwoord. Laat je me bij je werken of niet. Heb niet alle tijd van de wereld, dus antwoord snel." Wow. Zo pittig. Tegen wie denkt ze dat ze praat? Niemand heeft ooit gedurfd zo tegen me te spreken. "Voordat ik antwoord, één ding. Zulke praatjes hou je voor jezelf, of anders " en ik stop midden in mijn zin. "Of anders wat?" en ze kijkt me uitdagend aan met haar emotieloze blik. Ik haal mijn pistool uit mijn zak en hou het tegen haar hoofd. "Of anders dit" fluister ik in haar oor. In minder dan een halve seconde voel ik een vlijmscherpe mes tegen mijn keel aangedrukt. "Doe dan" kaatst ze terug. Wauw wat een reflex. Dit soort iemand heb ik nodig. "Hahaha echt schattig" en ik knijp ik der wangetjes waarna ze mijn hand wegklapt. Ik stop m'n pistool terug in m'n broekzak en haal haar hand weg van me keel en kijk haar diep in de ogen. Zij slaat haar ogen gelijk neer. Wauw. "Goed. Vanaf nu werk je bij me. Er zijn geen vaste uren dat is best wel logisch dus als ik je stuur of bel wil ik dat je er gelijk bent en geen excuses zo van ik ben aan het slapen of ik ben op school. Je bent er gelijk. Begrepen?" "Isgoed." Ik krijg een telefoontje, ga even verder staan, als ik terug kom ga ik terug naar mijn auto en haal er een pakketje uit en overhandig het haar. "Aan de overkant van café t' Hoekske zie je iemand met een zwarte bmw. Dit geef je aan hem en het geld mag je voor jezelf houden. Doe het voorzichtig en let op jezelf." Ze knikt wat en wilt zich net omdraaien tot ik haar arm vast pak. "Een lach staat je mooier" Ze kijkt me aan en glimlacht. Wauw she is so beautiful. Haar lippen lachen maar in haar ogen lees ik de pijn af. Hoe het komt? Daar zal ik snel wel achter komen.

Smile. Even if your heart is dripping blood.