ONDERWERELD.

17

- Één week later

Ik heb niets meer gehoord van Farid sinds de dag dat ik bij hem thuis was. Kan me weinig schelen ook. Ik wil dat hij me belt. Niet omdat ik hem mis of dergelijke. Ik wil gewoon weer werk. J'ai besoin de l'argent.   I need money.

Ik draag een Bayern M. trainingspak, heb mijn kap op en heb mijn handen in mijn zakken. Ik zie er niet uit maar dat kan me weinig schelen, heb totaal geen zin in deze dag.

Ik kom de klas binnen en zie een groepje niks gewone wijven naar me wijzen en praten. Ik stap langs hun en hoor er een paar 'mannenwijf' en 'ghettowijf' fluisteren, wat ik ondertussen al honderd keer in m'n leven heb gehoord. Als ik me omdraai zijn ze meteen stil. Ik lach sarcastisch en steek mijn derde vinger naar ze op. Kinderachtige shit dit, ga er niet op in. Heb andere dingen aan m'n hoofd en ik ben pas wakker. Stoor me niet.

-10h35

Ik zit in de les frans en luister niet zo echt naar wat de leerkracht uitlegt. Ik hoor haar paar namen afroepen, maar weet niet waarvoor. Ben niet geconcentreerd.

'Mo met Imane' - 'Youssef met Nada' - 'Maher met Hanae ' - 'Saif Eddine met Firdaouss' ... Ik schrik op vanuit m'n gedachten als ik mijn naam hoor 'Hé wat?'

Saif Eddine

"Jullie gaan een grote opdracht maken waarbij je deels in de klas aan gaat werken en omdat we niet genoeg tijd hebben zullen jullie de rest buiten school moeten doen. Kies maar zelf of je het bij elkaar thuis doet of afspreekt in de bib. Jullie werken in groepjes van twee. Ik kies de groepjes zelf en ik verdeel jullie bewust als jongen-meisje zodat jullie beter met het ander geslacht kunnen samenwerken wat erg moeilijk is in jullie klas..." hoor ik de leerkracht op de achtergrond ratelen. Ik houd me hoofd er niet bij want die is namelijk bij Firdaouss.. Ik zweer ik weet niet wat dít is walahi ik heb me nooit zo gevoeld. Gemengde gevoelens met wat liefde en onrust. Het voelt alsof ik haar zou moeten beschermen tegen iets. Een soort van verantwoordelijkheid ofso. Waarom voel ik me zo? Ah fuck it ook, ga me er niet druk om maken. Ik krijg een bericht van Samira. Waarom stuurt ze mij als ze twee banken voor mij zit, wtf. - "Schatjee ik heb zin in je :p . Ik kom straks langs bij je thuis jouw bigdick heb ik gemistt, hmmm tot sebiet xxx" Ik kijk op en zie haar naar me kijken. Ze knipoogt, likt met haar tong over d'r lippen, draait zich weer om en forceert haar kont zwaar naar achter. Tfoe. Normaal zou ik geil worden van dit, maar nu denk ik even met m'n hoofd ipv met me lul. Even serieus zo goedkoop kan je niet zijn. Zo weinig of geen zelfrespect kun je niet hebben. Maar ze heeft wel body hoor. Ik lach in mezelf als ik denk aan de laatste keer dat ik haar heb gepakt. Ik liet haar alle hoeken van de kamer zien, ze schreeuwde om genade. Hahaha ben eigenlijk wel trots op mezelf. En op m'n grote vriend hier in mijn broek. Maar goed. Ik laat haar op blauw staan en focus me op Firdaouss. Ze zit schuin voor mij, ik kan maar de helft van haar gezicht zien. Ze heeft respect voor zich zelf en kent haar normen en waarden. Ze is mooi en dat nog zonder make up. Zelfs mascara draagt ze niet eens. Dat vind ik goed zo, ik hoef geen schminkpop, net als de andere wijven van me klas/school. En laten we maar niet beginnen over Samira, zij smeert verf op haar gezicht denk ik.

Firdaouss, Firdaouss, Firdaouss. Wat doe je me aan. Even draait ze zich om en ontmoeten mijn ogen die van haar. Ik glimlach naar haar waarna ze zich terug naar voor omdraait. Geen eens een glimlach terug gekregen. Ik lees de pijn van haar ogen af, al heeft ze vaak of beter gezegd altijd een blik zonder emotie. Toch herleidt ik het -nu op dit moment- uit haar ogen. 'The eyes, they never lie.'

Ik moet en zal te weten komen wat er met haar aan de hand is. Ik ken haar nogmaar minder dan een maand en ik maak me zo een zorgen om haar. Waar blijft die harteloze Saif Eddine die zich nooit druk maakt om een meisje?

Ik sta echter bekend als 'fuckboy' bij m'n vrienden en als ik eerlijk moet zeggen is dat totaal niet gelogen. Ik neuk elk meisje die ik op mijn weg tegenkom - die lichaam heeft- en drop haar de volgende ochtend op straat als een stuk vuil dat daar thuishoort. Niet dat ik me schuldig voel of spijt heb, nee dàt sowieso niet. Ik dwing ze niet of dergelijke. Integendeel, zij komen vrijwillig naar me toe. Dus het is hun eigen schuld. Goedkope hoertjes.

Maar Firdaouss, dat is een totaal ander verhaal. Ik denk dat ik verliefd ben? Ondanks ik het nooit ben geweest denk ik dat ik toch wel wat voel voor haar.

En het feit dat ik het gevoel heb dat zij nooit van mij kan worden maakt me kapot. Liefde hoort toch iets mooi's te zijn? Waarom is pijn het enige wat ik voel? Zou de liefde wederzijds zijn?

Ah fuck it, Saif Eddine je houdt jezelf voor gek. Als ze iets in je zag of tenminste een klein beetje interesse in je had zou ze je allang hebben gestuurd net als die andere wijven aan wie je je nummer geeft. Als ze geïntresseerd in je was zou je het briefje met je nummer erop niet in de vuilbak vinden tussen al het vuil alsof jij daar zelf ook hoort te zijn.

Mijn hoofd heeft gelijk.

Fuck it en fuck haar. Ik pak m'n gsm en stuur Amirah.

- " Ewa dikkont ik heb zin in je, ik kom straks naar je toe. Zorg dat je alleen thuis bent ;) " -