ONDERWERELD.

42

"Er mag maar één persoon mee in de ambulance anders is het te druk en krijgt hij het nog benauwder." zegt die man. Nouar stapt in zonder me aan te kijken en keert der rug naar mij toe. "Welk ziekenhuis gaan jullie?" vraag ik. "Aloîs- ziekenhuis te Breda" antwoord hij. "Woow wtf, waarom helemaal naar Nederland terwijl er zo veel ziekenhuizen hier in Antwerpen zijn!?" schreeuw ik en kijk naar mijn -ondertussen helemaal bezwete- broertje.

"Dit hier ziet me gevaarlijk uit en in Antwerpen is die ene dokter die dit kan oplossen op vakantie dus gaan we naar Nederland, maar hoe langer je me bezighoudt met praten, hoe gevaarlijker het wordt voor je broertje, dus laten we maar gaan." en hij doet de deur voor me neus dicht. TUUUUUUUUTAAAAA TUUUUUUTAAAAAAA en hij rijdt de straat uit.

Ik ren gestrest terug naar huis, doe snelle jelle een trinna aan -want was nog in mijn pyjama- pak mijn gsm en ga weer de deur uit. Ik blijf even staan op de stoeprand, ik heb geen fucking idee wat ik moet doen en wie ik moet bellen? Ik kan niet met de bus of tram helemaal naar fucking Breda gaan, heb een auto nodig. Ik denk aan de boys van gisteren, zou iemand van hun me kunnen helpen? Ik bel Soufiane (ik kreeg gisteren zijn nummer) want hij lijkt me de liefste van hun allemaal daar.

'Alô' zegt hij slaperig. Oef zijn ochtendstem bezorgt me kriebels. Nee oke focus.

'Souf alsjeblieft kan je me naar Breda brengen, wolah gaat om leven of dood.' zeg ik gestrest.

'Aah Iman, ja oke ik kom eraan geef u adres' en ik hoor hem een gaap onderdrukken.

' ********* straat nummer 23" en ik hang op.

Zeven minuten later komt hij aan met dezelfde auto als Farid. Mercedes CLA. Oef ik ben zot op die auto's. #Nocarbitch.

Alleen die van hem is mat grijs. Ik stap in en hij rijdt met volle vaart richting het ziekenhuis. Onderweg leg ik hem alles uit.

Aangekomen in het ziekenhuis hoor ik van Nouar, me zusje dat ze hem aan het opereren zijn. "Kifesh operatie?" vraag ik verward. "Ja zijn apendix is ontploft zei de dokter tegen mij, wat is dat zelfs?" vraagt verward. Ik zie Soufiane schrikken en hij kijkt mij medelijdend aan. "Kom beneden ontbijten, in de cafetaria" zegt hij en ik begrijp zijn hint.