Թեև երբ հասա տուն ամբողջությամբ ջուր էի դարձել սակայն տրամադրությունս բարձր էր: Հաջորդ օրը զարթնեցի ու հասկացա որ հիվանդ եմ: մի քանի օր դասի չգնացի: Երկուշաբթի արդեն ինձ լավ էի զգում, և գնացի դպրոց: Պարզվեց մեր դասարան նոր աղջիկ է եկել, և նրան դասղեկը նստեցրել է իմ կողքին: Այդ աղջկա անունը Արփինե է, և ի զարմանս ինձ նա մեր դասարանի աղջիկների նման չէր, և մենք սկսեցինք ընկերություն անել: Անցավ մի քանի շաբաթ, և արդեն ես ու Արփինեն այնքան էինք մտերմացել, որ նա արդեն մի քանի անգամ եկել էր մեր տուն: Իսկ այսօր ես պետք է գնամ իր տուն, որպեսզի միասին դաս անենք: Նա ապրում է մեր տանից հեռու, ոտքով 20 րոպե է:
-Աստղ առաջինը որ դասը սովորենք, ասեց Արփինեն
-Քիմիան, ասեցի ես
ես բացեցի գիրքը և այդ դասի էջին Է-ի լոգոն էր, իսկ Աստղիկը զարմացած նայում էր այդ նշանին:
-Հետաքրքիր նշան է, դու ես նկարել?
-Չէ, ու ես պատմեցի Արփինեին Է-ի մասին
-Հետաքրքիր է Աստղ, բայց չէս փորձել իմանաս թե ով է Է-ն
-Չէ, չեմ ուզում իմանալ
-Բայց այս նշանը ես հաստատ մի տեղ էլ եմ տեսել, բայց չեմ հիշում թե որտեղ
-Երևի նմանեցնում ես, մի նշանի հետ
-Երևի ասեց, Արփինեն, ու սկսեցինք դաս անել: Դասերը անելուց հետո միասին ֆիլմ դիտեցինք, և չնկատեցինք էլ թե ինչպես մի քանի ժամ անցավ
-Հաստատ Աստղ Ճանապարհել պետք չէ?, հարցրեց Արփինեն
-Հաստատ, համ էլ միքիչ կքայլեմ, ես սիրում եմ զբոսնել
Երբ Արփինեի տանից դուրս եկա արդեն ժամը 7-էր, իսկ քանի որ արդեն դեկտեմբեր ամսին է, մութն ընկել էր: քայլերով գնում էի տուն, երբ դիմացս հայտնվեց մի մեծ շուն, և փորձեցի քայլերս արագացնել, ու մի փոքր վազելով շարունակել ճանապարհս, սակայն դրանից շունը կատաղեց, և փորձեց հարձակվել վրաս
-Օգնեցեեքքք, գոռացի ես,
-Մաքս, ետևիցս ասաց խիստ ձայնով մի տղա, ձայնը ինձ ծանոթ թվաց
-Կներեք որ վախեցրեց շունս ձեզ, նա սովորաբար հանգիստ շուն է, սակայն այս շրջանում մի փոքր անհանգիստ է, իրեն պահում, ասաց այդ տղան, իսկ ես դեռ շան կողմն էի և փորձում էի շունչս կարգի բերել
-Ոչինչ, ասացի ես ու թեքվեցի դեպի այդ տղան, ես անկնկալի եկա, քանի որ այդ տղան Էմիլն էր
-Աստղիկ, դու այստեղ ի՞նչ ես անում, հարցրեց Էմիլը
-Քեզ ինչ
-Կոպտելու փոխարեն կարող էիր շնորհակալություն ասեիր, եթե ես չլինեի Մաքսը արդեն կհարձակվեր քեզ վրա
ВЫ ЧИТАЕТЕ
իմ գրքի ընկեր
Lãng mạn-Ասում ես ատում ես հա՞, ուրեմն քեզ էլ պետք է ատես, որ ինձ հետ համբուրվեցիր -Ասաց Է...-ն ու հեռացավ գիրքը ձեռքին: