Dark Green

2

Skyler:
Het is inmiddels al weer twee jaar later. We zitten op het midden van de derde. Kim, Tom, Darwin en ik zijn nu een van de hechtste vriendengroepen in de hele school. Waarschijnlijk door het hele dubbeltweeling gedoe. Of eigenlijk tweeling-drieling, maar voor buitenstaanders gewoon twee tweelingen. Het is nu lunchpauze, en we zitten in de aula. Het is inmiddels al openlijk bekend dat Tom homoseksueel is, en hij schaamt zich er niet meer voor zoals vroeger. Af en toe heb je alleen nog wel momenten van discriminatie, zoals vandaag. We zitten dus gewoon aan een tafel in de aula, en opeens horen we heel hard: 'FLIKKER'. Tom zucht en steekt zijn middelvinger op. Ik grinnik, en kijk hoe de jongen met gitzwart haar de jongen die dat riep een klap in zijn gezicht geeft. Het is Duncan, Toms crush. Verbaasd kijk ik hoe hij naar onze tafel komt. Tom wordt meteen knalrood en verstopt zijn gezicht achter zijn boek.

'Tom?'
We wisselen allemaal betekenisvolle blikken, terwijl Tom verbaasd opkijkt.
'Ik wil je even wat vragen'.
Duncan kijkt Tom bijna smekend aan. Hij heeft lichtblauwe ogen, maar meer turquoise dan die van Kim. In zijn neus zit een klein, zilveren knopje.
'Wat is er Duncan?' vraagt hij, zijn eigen gebloos negerend. Echt knap dat hij dat kan.
'Ten eerste, excuses voor wat die klootzak daar net zei, ik weet niet eens waarom we vrienden zijn...'
'Is goed' wuift Tom het weg. Duncan glimlacht opgelucht.
'En ehm...' Hij kijkt even rond de tafel. 'Het is best wel persoonlijk, dus is het goed als ik het naar je app vanmiddag?'
Tom knikt beduusd.
'Mooi, schrijf even je nummer op' zegt hij, en hij wijst op het schrift dat Tom vast heeft. Die scheurt er snel een blaadje uit. Hij kijkt me hulpzoekend aan, dus ik schuif mijn telefoon naar hem toe. Hij zoekt snel zijn nummer op en schrijft het op, waarna hij het blaadje aan Duncan geeft. Die glimlacht dankbaar en loopt weer weg. Op zijn weg naar zijn lokaal komt zijn vriend nog naar hem toe, maar Duncan duwt hem tegen de muur, sist wat tegen hem en laat hem verbaasd achter.

We wachten drie seconden, en breken dan tegelijk in een 'Oooeeeeeehhhh' uit. Met een knalrood hoofd gaat hij verder met leren. De jongen die net is gedumpt door Duncan loopt naar ons toe en stottert een excuus. Tom wuift het allemaal weg, duidelijk geïrriteerd door hoe erg de jongen het niet meent. Als hij weer afdruipt, gaat de bel en lopen we naar de les. We hebben geschiedenis, woehoe. Kim loopt naast me, en praat over van alles en nog wat. Ik kijk haar aan, en mijn ogen glijden over haar sproetjes. Ik wou dat mijne zo mooi stonden, maar ik zie er gewoon uit als een rode dalmatiër. Kim ziet er gewoon ontzettend vrolijk uit, de hele tijd. Dat is zo geweldig aan haar, want ze is ook constant vrolijk. Ik merk dat ik aan het staren ben, en opeens voel ik me een beetje vreemd. Maar ik schud het van me af en concentreer me weer op ons gesprek.

'Ik vraag me af wat Duncan van Tommy wil' zegt ze nadenkend. Ik glimlach.
'Zijn liefde, duhhh' grap ik. Ze lacht. 'Nounou, rustig aan meid' grinnikt ze.
'Weet je, Duncan was echt boos op die ene jongen' zeg ik dan. 'Ik zag hem die jongen bijna in elkaar slaan man'. Ze kijkt me veelbetekenend aan. 'Misschien is hij zo boos omdat hij zich beledigd voelde' zegt ze met een knipoog. Ik glimlach samenzweerderig terug, en werp dan een blik op Tom. Hij praat met Darwin, en ze lijken het over iets betekenisloos te hebben. As always.

Onze mentrix loopt een beetje rond en praat over de Sovjet-Unie. Het is al de volgende dag. Na een tijdje zegt ze dat we zelfstandig moeten werken. Ik stoot Tom aan, die naast me zit, en stel een vraag over een opdracht. 'Lenin was geliefd door het volk, Stalin was de dictator' legt hij uit.
'Oh, oki'. Ik wil verder gaan, totdat ik iets bedenk. 'Heeft Duncan al iets gestuurd?' vraag ik zachtjes. Hij wordt rood en glimlacht. 'Ja, hij zei dat hij...' Hij klapt zijn mond dicht. 'Privé' mompelt hij dan. Ik zucht en ga verder met werken.

'Ik wil even wat zeggen' zegt mevrouw Marxen opeens. We kijken allemaal op.
'Zoals jullie weten is het bijna Valentijnsdag...'
Er gaat een luide zucht door de klas. We hebben met zijn allen besloten dat Valentijnsdag nutteloos is.
'Oh, kom op. Er is dus een groot feest,en je kan vanaf morgen kaartjes kopen. Het is elk jaar heel erg leuk, dus ik raad jullie aan om te gaan'.
Kim kijkt om. 'Sky, gaan wij?' Ik haal mijn schouders op en knik. 'Tommy?' vraagt ze. 'Als Darwin gaat'. Darwin knikt ook. 'Cool!' zegt ze vrolijk, en dan gaan we weer verder met ons werk. Ik heb een goed gevoel over dit feest.

~ 16-02-2018 ~