Dark Green

13

Skyler:
Vermoeid wrijf ik in mijn ogen, en ik rek me uit om op te staan. Aahhh, zondag. Niksdoendag. Morgen wel weer school, maar ja. Leef in de dag, of zoiets. Ik pak wat random kleding uit mijn kast en strompel de badkamer in. Ik draai hem op slot, was mezelf, borstel mijn haar en kleed me aan. Met een zucht staar ik naar mijn spiegelbeeld. Bruine ogen. Grmf.

Ik stap weer uit de badkamer en loop naar beneden. Duncan zit er al, en praat een beetje met mijn vader.
'Oh, hey Sky!' zegt hij vrolijk. Die heeft lekker geslapen.
'Hai Duncan. Hey pap'.
Ik ga naast mijn vader zitten.
'Hey lieffie, hoe gaat het?'
'Prima' mompel ik, en ik draai me naar Duncan.
'Lekker geslapen?' vraag ik, en ik kijk hem doordringend aan. Hij glimlacht kalmerend en knikt. Ik glimlach terug, en sta op. Tijd voor ontbijt.

Na een tijdje zit ik bij Darwin en Duncan op de kamer. We praten een beetje, en uiteindelijk gaat de bel.
'Ik doe wel open!'
Ik sta op en loop naar beneden. Als ik de deur opendoe, die ik een volwassen man voor de deur staat. Hij is lang, netjes gekleed en kijkt me onderzoekend aan. Zijn haar is donkerbruin, en zijn ogen hebben een turquoise-achtige kleur. Is dit...
'Hallo...' zeg ik twijfelend.
'Hallo. Is Duncan hier?'
Ik kijk hem aan, en ik loop compleet vast. Ik haat liegen, maar als ik vertel dat Duncan hier is, dan wil hij hem waarschijnlijk meenemen. Misschien wil hij sorry zeggen?
'Ik neem aan van wel, gezien je stil bent. Luister, ik weet dat ik ben uitgevallen tegen mijn zoon, maar daar heb ik diepe spijt van. Ik zou graag met hem spreken, en hem mee naar huis nemen'.
Ik kijk hem alleen maar aan. Ik heb geen idee wat ik kan doen.

Boven kijken Darwin en Duncan nieuwsgierig wie het is, en Duncans gezicht betrekt meteen. Hij wil zich al omdraaien, maar opeens hoor ik:
'Duncan. Tijd om mee te gaan'.
Het klinkt koud, hard, en streng. Ik weet niet wat het is, maar iets in zijn toon zorgt ervoor dat Duncan zich omdraait.
'Pora idti. Poydem so mnoy'.
Verbaasd kijk ik de man aan, en dan kijk ik naar Duncan.
'Niet met andere mensen erbij' gromt hij tussen zijn tanden door.
'Dit zijn hij zaken niet, dus dan praat ik geen Nederlands'.
Duncan zucht. 'Vy deystvitel'no dumayete, chto ya sobirayus'?'
Ik ben in de war. De man zucht geïrriteerd en blijft hem strak aankijken. Opeens gaat de woonkamerdeur open, en mijn moeder kijkt ons verbaasd aan. 'Uitleg' commandeert ze dan, en ze gebaart dat we naar binnen moeten.

Het is een aparte scène. Mijn moeder die doodkalm een kopje thee drinkt, terwijl ze kijkt hoe vader en zoon elkaar met moordende blikken af en toe een paar seconden aanstaren, en ik en Darwin die geen idee hebben wat er gebeurt.
'Dus. Vertel me wat er aan de hand is'.
Ze kijkt vriendelijk van Duncan naar zijn vader. Die schraapt zijn keel.
'Mijn zoon... Is beïnvloed door de media'.
'Bullshit. Of je homo of hetero bent wordt beslist in de baarmoeder' bijt Duncan terug. Mijn moeder krijgt een blik van begrip in haar ogen, en kijkt me aan. Ik knik even kort. Zo glimlacht nog iets breder.
'Kan ik van deze situatie opnemen dat u heeft ontdekt dat uw zoon op jongens valt?'
Duncan wordt een beetje rood en knikt, en zijn vader perst zijn lippen samen en geeft ook een kort knikje.
'Aha. En toen? Ik bedoel, dat kan niet zorgen voor een ruzie groot genoeg dat uw zoon niet meer mee naar huis wil?'
'Hoe weet u...'
'Ik heb een jaar in Rusland gestudeerd. Mooi land, mooie taal ook'.
Aha. Dus het is Russisch.
'Mijn moeder is Russisch' murmert Duncan dan, en hij friemelt een beetje aan de rits van zijn jasje.
'Oké, maar wat gebeurde er verder?'
Zijn vader kijkt hem dreigend aan, maar Duncan glimlacht sarcastisch en zegt:
'Hij sloeg me in elkaar'.
Mijn moeders ogen vergroten tot dubbel hun grootte, maar dan verstopt ze haar verbazing weer onder haar verbazendere kalmte.
'Ah, natuurlijk. De goede reactie op zulk nieuws is om iemand even een goed pak rammel te geven' zegt ze kalm.
'Precies!' roept Duncans vader. Mijn moeder zucht en zet dan haar kopje weer neer.
'Ik was sarcastisch. Natuurlijk is het nooit goed om je kind te slaan!'
Ze is nu minder kalm. Duncans vader kijkt met een opgetrokken wenkbrauw naar mijn moeder.
'Uw mening op homoseksualiteit heeft niks te maken hiermee, hoe wel ik die ook zeer achterbaks vind. De goede reactie is om er voor hem te zijn. Het kan een moeilijke periode zijn om dit te ontdekken, en u maakt het niet veel makkelijker. Nou, Duncan kan hier zolang blijven als hij wil, en anders kunnen wij naar de politie stappen om u aan te klagen van huiselijk geweld. Heb een fijne dag nog, verlaat nu mijn huis'.

Verwonderd kijken ik en Darwin haar aan. Duncans vader mompelt iets Russisch.
'Ik denk dat u de domme ezel bent in deze kamer meneer' zegt ze er zacht achteraan, en hij kijkt een beetje beschaamd naar de vloer. Duncan kijkt ook beschaamd naar de grond, en zodra zijn vader weg is, gaat mijn moeder naast hem zitten.
'Sorry dat ik zo uitviel. Misschien had ik iets professioneler moeten blijven'.
'Vergeleken met mijn vader bent u uitvinder van etiquette' zegt Duncan bewonderd terug, en mijn moeder lacht.
'Ach, ja. Maar alsnog had ik het beter gedaan. Oh ja, en... Ik heb misschien... Gelogen' zegt ze dan twijfelend. Duncan kijkt haar vragend aan.
'Jacks moeder komt hier, voor zijn verjaardag, dus we hebben Darwins kamer nodig. Maar, kan je niet naar je moeder?'
Hij schudt zijn hoofd.
'Ze is een weekend weg...'
'Misschien kan je bij Kim slapen?' stel ik voor. 'En Tom'.
Hij denkt even na.
'Ja... Dat kan...'
Hij bijt even op zijn onderlip.
'Kan ik een nacht hier blijven?' vraagt hij dan zacht. Mijn moeder knikt.
'Ze komt morgen pas, dus een nacht kan nog wel'.
Hij glimlacht dankbaar. Ik kijk hem vragend aan, maar hij schudt zijn hoofd. Met zijn mond vormt hij het woord: 'Later'.
Ik haal mijn schouders op en sta op.
'Ik app wel of Kim vraagt of het kan' zeg ik. Mijn moeder knikt. Als iedereen anders al naar boven is, ren ik naar haar toe en geef ik haar een knuffel. Ze grinnikt.
'U bent geweldig' zeg ik.
'Weet ik toch' zegt ze zachtjes terug.
Ik laat haar los en glimlach even naar haar.
'Het zit in de familie' zeg ik dan, en ik ga ook naar boven.

~ 24-02-2018 ~

Voor het geval er daadwerkelijk Russische mensen zijn, sorry, het is Google translate. Ik vind Rusland gewoon heel interessant, en wilde het daarom erin verwerken en Duncan een extra interessante backstory geven :)
Als het verkeerd is kan je me altijd verbeteren :) :) :)

K bye