Skyler:
Ik loop met Kim door de stad. We verveelden ons, dus we dachten, laten we een ijsje kopen na een lange schooldag. Waarom ook niet?
Kim zit wel de hele tijd door te vragen over Duncan. En het is moeilijk om niet zomaar alles eruit te gooien. Er is namelijk heel veel gebeurd, en Kim is wel mijn beste vriendin. We zitten nu bij de McDonalds, en ze zit me doordringend aan te staren met haar felblauwe ogen.'Kim, ooit gehoord van het woord privacy?'
'Jup. Stom woord hé?'
Ik zucht en prik een beetje in mijn ijsje.
'Ik weet zeker dat hij heus wel vertelt wat er aan de hand is, tot dan moet je maar gewoon je mond houden. Daarnaast, het is best wel heftig'.
Ze kijkt me nieuwsgierig aan en houdt haar hoofd een beetje schuin.
'Op wat voor manier heftig?' vraagt ze zacht.
'De manier waarbij je niet als een idioot moet glimlachen. Dan weet je dat alvast voordat je gaat doen alsof hij gaat vertellen dat hij en Tom gaan trouwen'.
Teleurgesteld kijkt ze naar de grond, en dan knikt ze.
'Oké, ik hou mijn mond wel' geeft ze dan toe.
'Yay, geweldig, dank je. En nu ijsjes eten, jouwe smelt'.Na een tijdje gaan we weer naar huis. We gaan bij mij langs, en daarna gaat Kim samen met Duncan naar haar huis. Nou maar hopen dat ze zich een beetje inhoudt.
'Ben thuis!' roep ik, en ik hang mijn jas aan de kapstok.
'Hey schatje!' roept mijn moeder.
'Hoooooi schat!' roept Darwin. Ik grinnik en loop naar boven. Kim komt achter me aan. Boven zitten Duncan en Darwin op Darwins kamer.
'Hjellow' zegt Kim vrolijk, en ze gaat op Darwins bed zitten. Ik ga naast Duncan op zijn matras zitten, en we beginnen te praten.'Ik heb het gevoel dat we Tom een beetje buitensluiten, zal ik anders vragen of hij ook komt?' stelt Darwin uiteindelijk voor. Ik en Kim knikken enthousiast, Duncan kijkt een beetje moeilijk, bijt op zijn lip en knikt dan ook kort. Ik weet niet wat er is, maar er is iets. En ik wil weten wat. Dus als Darwin iets drinken gaat halen, zeg ik:
'Kim, ga anders ook mee, vier glazen is te veel voor Darwin om te dragen'.
Ze knikt en staat ook op.Als ze weg zijn, draai ik me naar Duncan.
'Wat is er nou?' vraag ik streng, en hij kijkt verbaasd terug.
'Met Tom. Hebben jullie ruzie of zoiets?'
Hij denkt even na, en schudt dan zijn hoofd.
'Nee, nee, het is gewoon... Ik hoopte eigenlijk dat mijn blauwe plek iets minder zou zijn als hij er was...'
'Ja, maar waarom? Hij moet toch ook weten waarom je bij hem gaat slapen?'
'Omdat hij gewoon erg leuk is' zegt hij droog, maar dan wordt hij opeens rood.
'Dat klonk alsof ik bedoelde dat ik... Ik zei het alleen omdat jij het ook zei' grinnikt hij dan. Ik gniffel en rol met mijn ogen. Hij ziet het, en trekt een wenkbrauw op.'Niks, niks. Het lijkt alleen soms alsof je wel... Weet je wel'.
Hij schudt wild met zijn hoofd.
'Nee! Nee, dat is net zo waarschijnlijk als dat jij opeens verliefd wordt op Kim of zoiets'.
Ik word op slag rood, en ik weet echt niet waarom. Dit gebeurde pas ook al...
'Wacht, is dat zo?'
'Wat? Nee, waarom denk je dat?'
Hij haalt zijn schouders op. 'I dunno, je werd zo rood. Dat is meestal wat er gebeurt als je een crush hebt en die wordt genoemd'.
'En hoe weet jij dat?'Hij kijkt me even aan, en schiet dan in de lach.
'Ik maak het alleen maar moeilijker voor mezelf, of niet soms? Maar nee, echt. Ik zie hem niet op die manier. Het is gewoon, hij heeft me zo geholpen, en hij gaat zich echt schuldig voelen anders'.
'Want, hij heeft je aangespoord om het te vertellen' doe ik Tom na. Duncan lacht nog een keer en knikt.
'Jep, precies. Maar inderdaad, ik weet niet wat ik anders zou kunnen zeggen waarom ik niet thuis slaap... Ik vertel het hem wel gewoon'.
Ik glimlach bemoedigend en leg een hand op zijn schouder.
'Zou ik doen ja. Hij helpt je echt wel'.
Hij glimlacht terug, en op dat moment komt Kim binnen.
'Heyooo! Hier is je cola' zegt ze, en ze geeft me een glas. 'Darwin komt zo met de rest' zegt ze tegen Duncan. 'En Tom komt eraan'.
Haar blik glijdt even naar mijn hand op zijn schouder, en naar hoe we af en toe korte glimlachjes naar elkaar geven, en er zit iets vreemds in haar blik.'Was het gezellig hier?' vraagt ze, met een vreemde toon die ik niet helemaal kan plaatsen. Ik ga weer normaal zitten en neem een slok cola.
'Ja, het was prima. Hoe was het met Darwin?'
'Oh, ja. Leuk. We praatten nog een beetje over het Valentijnsfeest en zo. En jullie?'
'Tom' zeg ik, en ik kijk haar veelbetekenend aan. Ze krijgt meteen weer haar standaard sprankel in haar ogen.
'Ooh, oki' zegt ze, en ze klinkt haast opgelucht. Vreemd.~ 25-02-2018 ~
Skyler, Kimberly en Max op het feest :)
De reden dat ik hem er nu in zet ipv bij hfst 10 is omdat ik graag wilde dat jullie al wisten hoe Duncan eruit ziet, dus vandaar.
JE LEEST
Dark Green
Teen Fiction[Dit boek bevat LGBTQ+, als je daar tegen bent, lees dit dan alsjeblieft niet] Skyler Mason heeft een simpel leven. Samen met haar tweelingbroer Darwin gaat ze naar school, krijgt ze vrienden en leeft ze gewoon haar leven. Tot opeens een lid van ha...