16

18 2 8
                                    

Skyler:
Ik lig dwars over Darwin heen op Toms bed. Kim zit enthousiast over Duncans piercing te praten, en ik zit een beetje op mijn telefoon.
'Hey, Sky. Denk je dat het mij leuk zou staan?' vraagt ze dan opeens. Verbaasd kijk ik op.
'Neh, niet doen joh. Je ziet er al geweldig uit' zeg ik dan.
'Hm, thanks' zegt ze vrolijk, en ze begint weer onzin te ratelen tegen Duncan.

Kim met een neuspiercing, ik kan het me echt niet voorstellen. Want, zoals ik al zei, ze ziet er al geweldig uit. Misschien is dat vreemd om te zeggen, maar ik kan dat wel toch? Beste vriendinnen en zo. Die kunnen dat. Maar waarom lijkt mij dat vreemd?
Ik denk echt te veel na.

Na een tijdje praten kijkt Duncan me opeens aan. Eerst merk in het niet, maar als ik opkijk zie ik hem duidelijk naar me staren. Ik trek een wenkbrauw op, en hij bijt even op zijn lip. Dan gaat hij weer op zijn telefoon. Vreemd. Opeens krijg ik een appje.

Duncan:
Kunnen we even praten
Privé

Ik kijk naar hem op en knik.
'Zal ik wat drinken halen?' vraag ik. Iedereen knikt en mompelt wat ze willen.
'Duncan, wil je helpen?'
Hij zucht nep geïrriteerd en staat op.
'Okeee, laten we gaan'.

'Wat is er?' vraag ik als we op de gang staan.
'Weet je nog gisteren, toen we praatten over Tom, en jij het had over of ik hem leuk vond...'
Ik krijg een beetje een voorgevoel voor wat hij zeggen.
'Nou... Ik weet het niet' zegt hij dan twijfelend.
'Je weet het niet?'
'Of dat zo is'. Hij kijkt moeilijk naar de grond en kauwt op zijn wang.
'Je weet niet of je Tom leuk vindt?' vraag ik voorzichtig.

Hij knikt.

'Oh... Dat is nogal wat'.
Hij knikt nog een keer.
'Ik dacht, jij was degene die me aan het denken zette, dus misschien kon jij helpen of zoiets?'
Ik denk even na.
'Nou, stel je eens voor dat ik je vertelde dat Tom jou leuk vindt. Hoe voel je je dan?'
Hij denkt even na, en haalt dan zijn schouders op.
'Ik zou het echt niet weten. Wel een goede vraag tho, misschien kan ik dat gewoon meerdere keren aan mezelf vragen...'
Ik glimlach naar hem en stoot hem zachtjes tegen zijn bovenarm.
'Je komt er wel uit joh' zeg ik optimistisch, en hij lacht zwakjes terug.
'En nu drinken halen'.
'Wacht, dat gingen we echt doen? Want ik ben al vergeten wat iedereen wilde'.
'Geeft niet, ik heb het wel onthouden'.

Terwijl ik vermoeid drie glazen tegelijk probeer mee te nemen, drijven mijn gedachten af naar daarnet. Hoe zou jij het vinden als Tom jou leuk vond?
Het is een best goed ding om over na te denken. Natuurlijk heb ik het niet nodig... Maar op zich is het wel geinig. Stel je voor dat Kim mij leuk zou vinden...
Opeens voel ik me heel erg vreemd. Waarom kwam dat nou weer in me op? Ik voel me al een hele tijd zo vreemd, al sinds dat stomme feest. Misschien daarvoor al wel. Ik zucht en schudt met mijn hoofd. Normaal doen Sky.

'Vloeistof!' roep ik als ik binnenkom.
'Pak het snel want het valt bijna'.
Kim steekt snel haar hand uit en pakt een glas aan, die ze dan doorgeeft aan Tom. Dan pakt ze haar eigen, en kan ik me weer normaal bewegen. Ze gaat naast me zitten, en haar schouder duwt lichtelijk tegen de mijne aan. Normaal zou ik er niet echt op letten, maar de rotzooi die ik vandaag ben doet dat wel. Geweldig.

Aan het einde van de dag, als we weer naar huis gaan, neemt Kim me even apart.
'Hey, Sky... Je praat erg veel met Duncan' zegt ze wantrouwend. Verbaasd kijk ik haar aan. 'Dus?'
Ze zucht en haalt haar schouders op.
'Ik wilde gewoon weten waarom... Ik bedoel, ik weet dat jullie gewoon vrienden zijn, aangezien hij niet op meisjes valt, maar het is wel verbazend veel'.
Ik grinnik. 'Hoe zo, ben je jaloers?'
Ze wordt een beetje rood en haalt haar schouders op.
'Ik weet niet, je kent me, ik ben gewoon nieuwsgierig'.
Ik weet niet precies wat ik moet vertellen. In de eerste instantie dacht ik om te zeggen dat het niet over Tom gaat, maar daar gaat het wel over, dus...
'Hij... Hij heeft gewoon iemand nodig om mee te praten denk ik. En blijkbaar ben in een goede luisterder...'

Ze kijkt me weer even nadenkend aan.
'Ja... Dat ben je wel. Sorry, ik wilde het gewoon echt graag weten... Ik weet nu ook niet meer waarom eigenlijk'.
Ze zucht en kijkt even naar de grond. Dan kijkt ze weer op naar mij, met een vreemde blik in haar ogen. Haar ogen glijden weer even naar mijn lippen, en dit keer weet ik het zeker. Maar ze kijkt er alleen maar naar terwijl ze zachtjes op de hare bijt. Opeens kijkt ze weer op naar mij en grinnikt ze.
'Ik ben echt te nieuwsgierig. Nou ja, ga nu maar, morgen hebben we een aardrijkskundetoets'.
Ik knik beduusd en loop weer weg. Man, ik voel me echt vreemd vandaag.

Wat zou ik ervan vinden?
Het enige wat me nog bezighoud deze avond. Zegt dat niet al iets? Waarschijnlijk zegt dat iets. Maar ik zou niet weten wat. Vind ik Kim leuk? Dat voelt heel erg raar, maar wat zegt dat nou precies? Maar de gedachte dat Kim mij leuk zou vinden is... Niet vreselijk. Het geeft me een vreemd, warm gevoel, en ik snap het niet helemaal.

En als ik het nou van een ander punt bekijk. Hoe zou ik het vinden als Kim iemand anders leuk vind? Stel je nou voor dat Kim opeens weer verliefd wordt op Max. Nee, slecht voorbeeld, dat zou ik sowieso al niet heel leuk vinden. Darwin dan? Stel je nou eens voor dat Kim verliefd zou worden op Darwin. Wat zou ik daar van vinden?
Ik zou het niet leuk vinden. Sterker nog, ik zou het zeer stom vinden. Ik bedoel, Darwin en Kim verdienen alle vreugde in de wereld, maar dan voel ik me waarschijnlijk nogal buitengesloten. Voelt Darwin zich nu buitengesloten? Ik bedoel, ik en Kim zijn constant aan het praten, en nu heb je dus ook al Duncan en Tom... Ik weet niet, we zien wel. Misschien moet ik het even aan hem vragen ofzo.

Ik voel me onbewust opgelucht als mijn gedachten weer afdrijven, weg van Kim. Ik zou het namelijk zeer waarderen als ik nu gewoon een keer kon slapen.

~ 01-03-2018 ~

Dark GreenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu