Dark Green

3

Skyler:
'Kom oooooooooooooop Tommy! Dit is Duncan!'
Kim ligt half over de tafel heen terwijl Tom geïrriteerd probeert om te leren voor de Engels toets. Tom is eigenlijk de enige die echt veel leert.
'Hier leef ik dus al de hele dag mee' gromt hij geïrriteerd.
'Maar dat is toch logisch? Dit is zijn crush voor vier jaar nu' roep ik wanhopig, en ik kijk naar Darwin voor hulp. Die haalt zijn schouders op. 'Privé is privé' zegt hij simpel, en ik kijk hem verraden aan. 'Daar naast, als hij had gezegd dat hij verliefd op hem was of zoiets, dan was Tom waarschijnlijk al op en neer aan het springen met Duncan aan zijn zijde'.

Tom kijkt hem dankbaar aan, en gaat verder met leren.
'To amplify...' mompelt hij. 'Versterken' zeg ik simpel, en hij kijkt geïrriteerd op. Ik geef hem een knipoog en ga verder met op mijn telefoon kijken.

'Kom op Tommyyyyyyyyyyyy'.
Tom zucht luider dan hij ooit gezucht heeft en klapt zijn boek dicht.
'Kan je alsjeblieft je bek houden? Als Sky verliefd is op jou ga ik toch ook niet als een gek zeuren om elke communicatie die jullie hebben?'
Ik voel mezelf een beetje roder worden, en ik weet niet precies waarom.
'Ja maar hallo, wij zijn beste vriendinnen. Wij hebben sowieso al elke dag communicaties. Dit is Duncan! De eerste keer dat jullie praten en hij vraagt meteen om je nummer!'
Tom staat op en pakt zijn tas in.
'Oké, laat maar. Het is privé, ik heb Duncan beloofd om niks te vertellen, en als jij dat niet kan accepteren moet ik misschien maar eens weggaan'.
Hij slingert zijn tas over zijn schouder en stormt de aula uit. Kim lijkt op het punt te staan om hem te volgen, maar ik houd haar tegen. 'Dar, ga achter hem aan' zeg ik. Darwin knikt en loopt snel achter hem aan. Kim zucht en duwt mijn arm naar beneden.

'Waarom liet je mij niet gaan?' vraagt ze.
'Ik weet niet, hij leek een beetje boos op je' zeg ik droog. Ze glimlacht zwak en leunt op haar handen. 'Ik weet het, ik weet het. Het is gewoon, hij heeft zo lang een moeilijk leven gehad, hij verdient gewoon zo erg om eindelijk een keer blij te zijn in zijn leven...'
Ik sla mijn arm om haar heen. 'Aww, dat is echt heel lief van je' zegt ik, en ze kijkt me even aan. Haar felblauwe ogen staan bezorgd en lief.
'Ja, hij is mijn favoriete drielingbroertje, en mijn enige'.
Ik grinnik, en dan gaat de bel. We staan op en gaan naar de les.

We hebben Nederlands, en ik zit naast Darwin. Kim gaat naast Tom zitten en kijkt hem even twijfelend aan. Dan fluistert ze zachtjes: 'Sorry Tom, ik was gewoon nieuwsgierig'. Tom kijkt haar dankbaar aan.
'Oh, het is al goed. Ik ben gewoon een beetje chagrijnig'.
Ze glimlacht en stoot hem zachtjes tegen zijn arm.
'Ik was gewoon blij voor je! Ik dacht, hij vraagt je mee uit of zo, maar hé, privé is privé'.
Tom zucht en gaat verder met werken. Kim realiseert dat ze het er nog steeds over heeft, en stopt dan snel met praten.
'Ik ook sorry Tom' fluister ik, en hij steekt zijn duim op. Is dat ook weer geregeld.

'En, gaan er bij jullie in de klas nog mensen naar het Valentijnsfeest?'
Wij vieren steken onze vingers op, en hier en daar nog iemand.
'Ah, mooi. Vorig jaar was het erg leuk...'
De leraar gaat weer verder met de les, en ik laat mijn gedachten al snel weer afdrijven naar interessantere dingen. Na een tijdje komen ze aan op Kim, die voor me zit te praten met Tom. Ze lijken echt ontzettend op elkaar, veel meer dan ik en Darwin. Darwin heeft stroblond haar, en lijkt voor de rest precies op mijn vader. Ik heb rood haar en lijk verder een stuk meer op mijn moeder, op mijn ogen na. Onze ogen zijn wel precies hetzelfde. Darwin heeft net zulke bruine, iets te grote ogen als ik, ook van onze vader. Het rode haar komt ook ergens van mijn vaderskant vandaan. Volgens mij had zijn moeder rood haar.

Tom en Kim hebben amper verschillen. Ze hebben allebei donkerbruin, stijl haar met blauwe ogen en sproeten. Tom heeft wel iets minder felblauwe ogen, en iets minder sproetjes. En Kim heeft een soort sprankeling in haar ogen die nooit weg lijkt te gaan. Waarschijnlijk heeft dat met haar perfecte humeur te maken.

Op dit moment zit ze Tom in zijn arm te prikken. Hij kijkt haar geïrriteerd aan, en ze vraagt iets over de les. Ik kan het niet helemaal verstaan, maar Tom snauwt iets terug dat lijkt op "voorzetsel", dus dat zal het dan wel zijn. Naast mij word ik aangestoten. Ik kijk verstoord opzij, naar Darwin. Met een ondeugende blik wijst hij subtiel naar Duncan, die in onze richting aan het staren is. Of speciafieker gezegd, in Toms richting.
Ik grinnik. 'Privé is privé Darwin' fluister ik, en hij rolt met zijn ogen.
'Hoor wie het zegt'.

~ 17-02-2018 ~