Dark Green

29

Kim:
Ik zit op mijn kamer en staar naar de muur. Weer zo'n zin waarmee je meteen kan merken wat voor dag dit wordt. Met een diepe zucht sta ik op. Het is inmiddels al weer zaterdag, en ik verveel me kapot. Misschien kan ik vragen of Sky komt... Er komt een kleine glimlach op mijn gezicht. Embrace the crush Kim. Wat zei Tom ook alweer? Toegeven is de eerste stap naar acceptatie. Toegeven heb ik al gedaan, ik vraag me af of er een volgende stap is.

Ik pak mijn telefoon en ga naar whatsapp. Ze is niet online... Misschien kan ik haar bellen? Ja, dat ga ik doen. Ik klik op het kleine telefoontje in de hoek van het scherm.
Tuuuuuut
Tuuuuuut
Tuuuuuut
'Hallo?'
'Hey Sky! Wat ben je aan het doen?'
'Ehm, niet veel eigenlijk. Ik ben aan het ontbijten'.
'Oh, cool. Heb je nog plannen vandaag?'
'Vanavond ga ik naar de verjaardag van mijn nichtje, maar verder niks. Hoe zo?'
'Ik dacht, misschien kan je langskomen. Ik verveel me nogal erg namelijk'.
Het is even stil.
'Ehm... Ja oké, kan wel. Ik kom over een uur, is dat goed?'
'Ja! Geweldig. Tot zo!'
'Tot zo!'
En ze hangt op. Met een zucht laat ik me weer op mijn bed vallen en staar ik weer naar het plafond, totdat ik realiseer dat ik nog steeds een pyjama draag.

Ik neem een snelle douche en zoek wat kleren uit in mijn kast. Wat zal ik vandaag eens dragen. Ik wil er wel leuk uit zien. Maar dat wil ik natuurlijk altijd. Maar ik heb vandaag de neiging om er bijzonder leuk uit te zien. Natuurlijk weet ik ergens in mijn verre bewustzijn wel door wie dat komt, maar ik probeer het te negeren. Doe eens normaal Kim, je vindt haar leuk, maar je hoeft je niet uit te sloven. Om mezelf te irriteren pak ik de meest normale kleren die ik heb en trek ik ze aan. Een lichtblauw shirt met een donkerblauwe spijkerbroek.

Ik borstel mijn natte haar nog een keertje door, en dan loop ik naar beneden.
'Maaam, Sky komt zo langs!' roep ik naar de keuken, waar mijn moeder ontbijt aan het maken is. Tom zit al op de bank, en hij kijkt me even kort veelbetekenend aan. Ik schudt mijn hoofd en ga naast hem zitten.

'Oh, leuk. Heb je al wel ontbeten?'
'Jahaa, maakt u zich geen zorgen. Ze is er over... Drie kwartier of zoiets'.
'Oké, is goed'.
Ik glimlach en pak mijn telefoon uit mijn broekzak. Ik open whatsapp.

Sky ❤🐢🎉:
Kan ik nu al komen?
Ik ben al klaar en ik verveel me :)

U:
Ja hoorrrr :)

Met een glimlach sluit ik mijn telefoon af. Twintig minuten later hoor ik de deurbel. Enthousiast sta ik op en doe ik open. Sky staat met een grote glimlach achter de deur.
'Hoooiii! Kom binnen!' roep ik vrolijk. Ik laat haar binnen en ze doet haar jas uit. Ze draagt een donkergroen vest, haar favoriet. En ik draag alleen maar een saai shirt.
Inderdaad, geeft niet. Het is zaterdag Kim, normaal draag je dan de hele dag je pyjama.

We praten nog even met mijn moeder en Tom, en dan gaan we naar boven. Op mijn kamer blijven we eerst nog een tijdje praten, en dan valt het stil.
'Dus... Wat zullen we doen?'
'Ik weet niet, jij bent de gast'.
'Jij nodigde mij uit'.
Het is weer even stil, en dan grinnik ik zacht.
'Ja, inderdaad, maar dat was ook uit verveling. In ieder geval, misschien kunnen we naar de stad of zoiets? Dan kunnen we lunchen'.
'Geen geld' zegt Skyler teleurgesteld.
'Ik trakteer wel' bied ik aan. Ze kijkt me met een warme glimlach aan.
'Echt? Oh, je bent geweldig. Oké, laten we gaan dan!'
Ik voel een warm gevoel door mijn maag trekken, en ik sta op. Sky staat ook op, en we lopen naar beneden.

'Mam, we gaan naar de stad!'
'Oké, veel plezier!'
Ik trek de deur achter me dicht, en loop maar mijn fiets. Skyler staat al te wachten bij haar fiets, en zit ongeduldig achteruit te trappen.
'Ik kom al, ik kom al. Rustig aan meid' zeg ik. Ik ga naast haar fietsen, en we rijden naar de stad. Onderweg blijf ik ratelen over hoe leuk het wel niet is dat Duncan en Tom nu eindelijk een keertje eens samen zijn.