Deepest

Χρυσή κορώνα

Χρυσή κορώνα η περηφάνια σου, η δύναμη σου, η ανεξαρτησία σου μικρέ βασιλιά.

Χρυσή κορώνα στο κεφάλι σου , οι σκέψεις σου , η εξυπνάδα σου , το θάρρος σου.

Χρυσάφι στα μαλλιά σου η ικανότητα να πατάς στην κορυφή πάνω σε στρώματα αξιολυπησης, που πιστεύεις πως έχεις μέτρα μακριά να αποφύγεις μα

αν ανήκεις εκεί;

Θα γίνει διαμάντι στη κορώνα σου, η ψευτιά σου και η υποκρισία σου, η εξαπάτηση που παίζεις στα δάχτυλα, η δυνατότητα να κρύβεσαι μέσα στο χάρτινο παλάτι σου.

Γιατί είσαι ένας βασιλιάς χωρίς αιτία, μονάχα με τον φόβο ως θρόνο, μονάχα με τα λουσα τα νοητά, μονάχα με την μάσκα και τα αμέτρητα χρήματα.

Με τα χρήματα που θα πετάξεις στον αέρα.

Με αυτά που θα αγοράσεις λίγο σεβασμό, λίγη αυτοεποιθηση, λίγο εγωισμό, λίγη ομορφιά, λίγη τελειότητα.

Αγόρασε εσένα, πούλα και την χρυσή κορώνα, βρες το εμπόριο μέσα σου, δώσε λίγο τόπο στον εγωισμό σου, γιατί όλα περιστρεφονται γυρω από τον βασιλιά τους•

γύρω από έναν άνθρωπο με μισή καρδιά, μια μπούμερανγκ σιδηρογροθιά,

ένα πορτρέτο μισοκαμμενο,

έναν τυφλό βασιλιά.

Και το βασίλειο λυπάται που βρίσκεται κάτω από ένα ομοίωμα καλοσύνης.

Και βουίζει οργισμενο, μια μοναδική φωνή κρυμμένη πίσω από έναν στρατό οπλισμένο.

Χρυσή κορώνα η ήττα σου και αυτά που δεν καταφέρεις να σηκώσεις στους σπασμενους ώμους σου.

Χρυσή κορώνα που δόθηκε στο έλεος της παρακμής σου.