Deepest

Θέλω να πετάξω

Ξέρεις... Σαν παιδί πάντα έβλεπα ένα όμορφο όνειρο.

Πως έτρεχα και πέρνοντας φόρα, απογειωνόμουν. Χωρίς φτερά, χωρίς έλυκες. Με λίγη φόρα κι επειδή κυρίως ήθελα να πετάξω. Και αυτό μια υπνηλιακή λούπα, αφηνοντας με πάντα ελαφριά και ηλιόλουστη.Αφήνοντας με πάντα ενα ων που κύεται παραμηθιακά στα σύννεφα.

Και από τότε βασανίζομαι.

Θέλω  τόσο να γίνω κάτι άυλο. 

Δεν θέλω να είμαι κορίτσι, ούτε άνθρωπος.

Δε θέλω να πεθάνω ποτέ.Θέλω να ζήσω για πάντα σαν αερικο. Τόσο ανάλαφο και ψηλό.

Δε βρίσκω πια υποκατάστατα. Όλα μου κάθονται βαριά. Και τα αποτελέσματα όλών αυτών μου κάθονται βαρύτερα.

Και η αγάπη; Ο φόβος της ελπίδας; Γίνεται θηλή στον λαιμό μου και με τραβά τόσο χαμηλα. 

Δεν δέχομαι να πάω χαμηλότερα όμως αφου παρέδωσα ψυχή να σκαρφαλώσω.

Όμως αυτό λες κι εσύ και πέφτεις , πέφτεις, πέφτεις.

Οι ανάγκες για κάτι αληθινό, τόσες.

Τόσες και ποτιζουν με κώνειο. 

Μα αφού ξέρεις...

Ο οργανισμός ξέρει έστω για λίγα λεπτά να καλύπτει επιφανειακά τα πάντα.

Αν ήμουν μόνο μου στο κόσμο, ένα αερικό, ίσως να ένιωθα τόσο ξεχωριστό. Τόσο καλό και 

δεν θα ήθελα να διώξω τίποτα, καμία ζωή.

Αλλά έξω από το φάσμα της φαντασίας τι θα απογίνω; 

Είναι ερώτηση κρίσης ή ανάπτυξης; Μήπως είναι ρητορική; Μήπως κατά βάθος ξέρω;

Μήπως απλά περιμένω...

Μήπως όμως δεν θέλω να ξέρω;

Αν ήμουν ένα αερικό θα ήξερα σίγουρα. Θα μπορούσα σίγουρα.

Και ίσως να ήμουν τόσο δυνατό και να κατέπινα την ειμαρμένη ολόκληρη.

Αλλά δεν είμαι. Και η υλική μου φύση περιορίζει τόσο όλα αυτά... Και η ειμαρμένη με μασάει και με φτύνει. Και το ελάχιστο αερικό μέσα μου σφαδάζει παγιδευμένο. 

Όλα αυτά τόσο όμορφα και ανθρώπινα. Τόσο πλασματικά και έντεχνα. Τόσο θολά κι εγώ με τι μάτια;

Τόσο μακρινά και ψεύτικα. Τόσο χαζά και ανάλαφρα...Ούτε καν που άγγιξαν ό,τι κατοικεί μέσα μου.

Τόσες πτυχές μου και τόσο μπερδεμένα όλα...

Και με απαλάσσω από κάτι φυσιολογικές τελετές τύπου... τύπου.

Κάτι σκηνικά και κάτι παραστάσεις.

Έστω για λίγο. 

Δεν έχει σημασία.

(Τίποτα μερικές φορές δεν έχει σημασία. Απόλυτα και ακράδαντα.)

Τόσα επιπέδα να ανέβω κι άλλα τόσα έχασα ανεβαίνοντας.