Deepest

Η κότα

Αναλώνομαι.
Και είναι πλεον επιφανειακό.
Το ξέρω πως εγώ με έφερα ως εδώ.
Αναλώνομαι.
Και δεν υπάρχει επιστροφή.
Μάλλον υπάρχει.
Αλλα φοβάμαι.
Φοβάμαι πως δεν προσπαθώ, γιατί αν προσπαθήσω θα αποτυχω.
Και αν προσπαθήσω και αποτύχω, ο πόνος θα είναι διπλός.
Τρώω το δέρμα μου για να μην πιω το αίμα μου.
Καταστρέφω τον εαυτό μου, για να μην καταστρέψω εσάς.
Δεν θέλω κανέναν και θέλω τους πάντες.
Κανείς όμως δεν είναι εκεί.

Και είμαι μόνη μου

Τρέμω από τον φόβο.
Το στήθος μου είναι δεμένο και το στομάχι μου με σφάζει.
Τα πόδια μου έχουν κοπεί.
Και μέσα μου καίω από θυμό.

Απογοητεύομαι.

Γιατί έφερα το τέλος , στην αρχή.

Και νιώθω πως καλύτερα να μην ζήσω , να μην δω την πτώση μου.

ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΚΟΤΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΠΟΝΑΕΙ ΓΑΜΩΤΟ.

ΠΟΝΑΕΙ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΠΟΣΟ ΑΝΙΚΑΝΗ ΚΑΙ ΑΧΡΗΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ.

ΚΑΙ ΤΑ ΖΗΛΕΥΕΙ ΤΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΑ ΠΟΥ ΠΕΤΑΝΕ.

ΓΙΑΤΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΤΑΝ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ ΚΙ ΕΚΕΙΝΗ.

Αλλα μένει σιωπηλή.

Και γνέφει θετικά.

Θαρρείς πως δεν την ενδιαφέρει.

Δεν την νοιάζει.

ΞΕΡΙΖΩΝΕΙ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ.

[Και ουρλιάζει απο τον πόνο.]

ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΟΤΑ ΚΑΙ ΤΙ ΨΥΧΗ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΚΩΛΟΚΟΤΑ;

Βρίζει και μειώνει τα χελιδόνια.
Αυτή είναι ξεχωριστή.

Αλλα όσο και να το λέει , δεν έχει πιστέψει τίποτα.

Γιατί ζηλεύει.

Δεν είναι κακιά όμως.

Είναι μια κότα που πεθαίνει.

Και ποθεί να πετάξει κι εκείνη για λίγο.

Ποθεί να νιώσει τον αέρα να έρχεται αντίθετα στα πούπουλα της.

Ποθεί να νιώσει πως έχει πετύχει.

Αλλα δεν μπορεί.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΑΝΗ.

Και το ξέρει.

Και πονάει.

Και τα χελιδόνια την ζηλεύουν.

Αλλα εκείνη όσο και να καμαρώνει,

είναι άσχημη και χωρίς προσόντα.

Δεν είναι τίποτα.

Και βαθιά μέσα της το ξέρει.

Και θέλει να απομακρύνει όλους αυτούς που είναι.

ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΝΑΕΙ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΗΝ ΛΑΜΨΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΓΙΞΕΙ.

ΥΠΟΦΕΡΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΑΙΣΙΑ ΚΑΙ ΚΑΚΙΑ ΚΑΙ ΧΑΖΗ.

Θέλει τόσο να κάνει κακό σε κάποιον.

Θέλει τόσο να δειξει ποια πραγματικα είναι.

Είναι αυτή;

Είναι όντως ένα τέρας;

Ποιος την έκανε έτσι;

Γιατί;

••