Σε ένα καλειδοσκοπιο, με τα μάτια μεσ'τα χρώματα,
ψευδαισθήσεις να τσιριζουν, κάτι που έμοιαζε όμορφο.Παύει να υπάρχει.
Τώρα είναι άγευστο, μου καίει τον ουρανίσκο. Τώρα εγώ τσιρίζω. Σε μια απέραντη ,ανόητη και άγευστη ελπίδα.
Μέχρι να καταλάβεις πώς το μόνο που ερωτεύτηκες ήταν μια απέραντη ιδέα. Αυτό που χάθηκες μέσα του και στηρίζεις τόσα.
YOU ARE READING
Deepest
PoetryΗ -ελπίζω όχι αποτυχημένη- προσπάθεια μου να γράψω ποίηση. Απαγορεύεται η αντιγραφή και η μετάφραση. Highest rank: #11 in poetry Ευχαριστώ! 2016 -