Κάποτε πίστεψα πως η καλύτερη εποχή για να γράψω είναι η άνοιξη.
Λουλούδια, μυρωδιές, ο ήλιος, ούτε κρύο ούτε ζέστη. Κατάλληλο να αναπαυθεί το χέρι ενός ανθρώπου στο χαρτί και να βυθιστεί μέχρι να το σταματούν οι πόνοι μονάχα.
Σαν να περνάει ο χειμώνας παίρνοντας τα βαριά του βήματα μακριά μου, σέρνοντας κάθε επιτομή της κλεισούρας έξω από το δικό μου πεδίο.
Σαν να μπορώ να πάρω μια ανάσα και να αρχίσω να ρίχνω ανοιξιάτικες λέξεις στο χαρτί.
Λέξεις γεμάτες πικρία και μελαγχολία, γεμάτες ένταση και επιπλέον τόνους στον καρπό μου.
Γεμάτες ζωή , γεμάτες γαλάζιο ουρανό, γεμάτες διάσπαρτα , κατάλευκα σύννεφα, ακτίνες του ήλιου, ανάλαφρα ρούχα, σκεφτόμαστε το καλοκαίρι και το αναμένουμε.
Εγώ δεν αναμένω το καλοκαίρι γιατί εγώ θέλω λίγη από αυτήν την σπάνια, ανοιξιατικη έμπνευση.
Μάρτιος, Απρίλιος, Μάιος, όχι εντάσεις, πολύ απλά και ξεκούραστα.
Μα δεν υπάρχει πιο έντονο συναίσθημα από αυτό όταν βγαίνεις έξω και σε καίνε οι πρώτες δυνατές ακτίνες.
Σχεδόν συγκινούμαι, είναι τραγικός ο τρόπος που μπαίνει πια αυτή η ολημερίς υπερσκεψη των πάντων, είναι τρομερό να τρέχει το κεφάλι μου πόσα μέτρα και εγώ να μένω στάσιμη ή να περπατάω αργά.
Αργά όπως περνάει η πιο όμορφα απαίσια εποχή.
Δεν είναι μεταβατική περίοδος, είναι ένα καλλιτεχνικό χάος.
Είναι η άνοιξη μου , η εποχή μου, μέσα από τα δικά μου μάτια που αν κοιτάξεις προσεχτικά θα δεις πως οι κόρες διαστέλλονται κάθε τότε, έχω δύο πλανήτες στον καμβά μου.
Δεν νομίζω η ευτυχία να είναι μονάχα Καλή, γιατί μπορώ να περιγράψω έτσι και μια κρίση όταν βγάζω λέξεις από μέσα μου χωρίς καν να προσπαθώ.
Όταν δεν μπορώ να συγκεντρωθω γιατί θέλω να φτύσω με το μελάνι την ανοιξιάτικη γραφή.
Και ναι , με πιάνει τρελά και το αναγνωρίζω στην άνοιξη πως είναι η πιο ευτυχισμένα δυστυχισμένη εποχή του χρόνου, σαν να μη μπορώ να κάτσω ακίνητη, σαν να θέλω να γελάω δυνατά, να κλαίω γοερά.
Με έντονο τράνταγμα στο στομάχι μου, σπαραχτικά.
Με πιάνει μια απίστευτη αδυναμία λες και με προειδοποιεί το σώμα μου να κάτσω αταραχη.
Όλα είναι στο μυαλό μου και τώρα όλα είναι στο τετράδιο μου και όλα αυτά κάθε τέτοια στιγμή του χρόνου.
..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deepest
ŞiirΗ -ελπίζω όχι αποτυχημένη- προσπάθεια μου να γράψω ποίηση. Απαγορεύεται η αντιγραφή και η μετάφραση. Highest rank: #11 in poetry Ευχαριστώ! 2016 -