Fall Into Places (Into Trilogy #1)

Kabanata 16

"Your father and I already talked. Inamin niya na ang lahat sa akin. He was already married when he had us. Nag tago lang siya dahil ayaw niya sa babaeng una niyang pinakasalan. He told me that he loved me so much kaya nagsinungaling siya sa atin. Kahit ilang beses niya pang patunayan at sabihin na mahal niya ako, isang malaking kasalanan pa rin ang nagawa niya sa atin. It was against to the Lord's eyes. Hindi na niya maibabalik pa ang relasyon natin sakaniya kagaya noon. He wasn't my husband after all. He disgust me." Pagku-kwento sa'kin ni mama.

Hindi ko alam na naka-kita pa pala ang nagaling kong tatay ng tyempo para maka lusot sa pagpasok sa kwarto ni mama. Maybe nakapasok siya noong lumabas ako ng ospital para bumili ng makakain namin at makausap sana si Aira para makapagpaliwanag sa inakto ko noong isang araw na hindi natuloy dahil hindi ko siya macontact.

"Everything's gonna be okay, ma."

"I just hoped for it, Moira." She sighed.

Ang pag uusap namin ni mama ay naputol dahil sa isang katok.

"Baka si Claire na iyan. Papasukin mo, Moira."

Kaagad ko namang sinunod si mama at lumapit sa pintuan para buksan ito. Bumungad sa'kin ang nakangiting si Aunt Claire. Kaagad naman siyang pumasok habang may dala-dapang basket ng nga prutas. Napakunot noo naman ako ng may makita akong isang bulto ng lalaki na may katawagan sa likuran ni Aunty bago ito pumasok.

Doon naman ang pagbilis ng tibok mg puso ko dahil pakiramdam ko'y kilala ko na kung sino iyon.

"Sa banyo lang ako, tita, ma." Paalam ko.

Hindi pa sila nakakasagot ay dumeretso na ako sa banyo at nilock iyon bago ako huminga ng malalim.

I can here faint voices behind the door. Alam kong sakaniya iyon. I heard him saying 'goodbye' and that is my signal to go out.

Nag-ayos muna ako ng mukha bago napagdesisyonang lumabas.

Maaliwalas na ang mukha ni mama habang nag-uusap sila ni Aunt Claire. Sabay naman silang napatingin sa pinanggalingan ko.

"O, Moira, nandito pala kanina si-"

"Aalis muna ako ma, I have to see, Aira." Pagpuputol ko sa sasabihin niya.

"Pero anak-"

Hindi ko na siya ulit pinatapos at kaagad na humalik sa kanilang pisngi at mabilis na nagpaalam.

Parang bumigat naman ang hininga ko pagkalabas ko ng kwarto ni mama sa ospital.

Kinalma ko naman ang sarili ko at mabilis na tinahak ang daan palabas sa ospital. I texted Aira that I want to meet her on our favorite café.

"What's up?" Tanong niya kaagad sa'kin ng makalapit siya sa inuupuan ko.

Nanatili lang akong tahimik habang nakatingin sa kaniya. Kumunot naman ng noo niya sa inakto ko.

"Hoy! Don't tell me pinapunta mo lang ako rito para sa wala. Natatandaan ko a rin ang bigla mong pag alis noong isabg araw ha. You didn't explained—"

"Nasa ospital si mama." Papuputol ko sakaniya.

Napamaang naman siya sa sinabi ko at nanghihinang umupo sa harapan ko.

"P-paano?" Naguguluhan niyang tanong.

Umiwas ako ng tingin. "My father cheated."

Mabilis namang kinuha ni Aira ang iniinom kong kape at kaagad iyobng tinunga. Napa-iling na lang ako sa reaksyon niya. I expected this already.

"What the fuck, dude..."

Napabuntong hininga na lang ako at pinandilatan siya dahil sa bibig niya. "Language, please."

Nawala naman ang pagkabigla sa mukha niya at napalitan ito na parang hindi siya makapinawala sa sinabi ko.

"Wow, ikaw pa talaga ang nagsabi sa'kin niyan ha. Are you kidding me, dude?" Aniya na parang isa akong alien.

Inirapan ko na lamang siya at tumawag ng waiter para umorder ulit ng maiinom namin dahil inubos na ni Aira ang laman ng unang kapeng inorder ko.

"Ano na ang sumunod?" Agara niyang tanond ng makaorder na kami.

I placed my hands above the table and played with it. Unti-unti na namang nanlalamig ang mga kamay ko dahil sa pagka-alala ko sa nangyari kay mama.

"She then tried killing herself."

"What the hell, dude."

"I know." I sighed.

"Mom's okay now. I just want to tell you the reason why I suddenly left that day."

Tiningnan niya ako ng may simpatiya pero kaagad niya iyong pinalis sa kaniyang ekspresyon.

She really knows me well. I never wanted sympathy from anyone. Ayaw kong kaawaan nila kami, ako.

"I didn't know, Moira." She sighed. "Kung alam ko lang ay sana nadamayan kita."

Ngumiti ako ng pilit ng may maalala pa akong isang bagay pa na ipinapunta ko rito kay Aira.

"It's okay, Ai. I know that you've been busy these past few days too."

Kumunot naman ang kaniyang noo. "I'm not busy."

Sumandal ako sa upuan habang nakatingin sa kaniya ng seryoso.

"I know that you're lying."

Napamulagat naman siya at aakma sanang magsalita pero dumating naman ang mga inorder namin.

"Have a nice day, madames." Aniya ng gwapong waiter.

Kung wala lang sana kami sa isang seryosong diskusyon ni Aira ay kanin pa sana namin pinagchi-chismisan ang gwapong iyon.

Too bad, we're on our serious mode.

"I'm not lying!"

Inirapan ko lang siyang muli. "Yes you did."

"I did not."

"Yes, you did."

"I did not!"

"Your mother called me."

That caught her off-guard.

"W-what do you mean that she called you?" Her voice tensed.

Umiling-iling ako at tumayo na.

"I'll give you your time, Aira, to finally tell me the truth."

Natulala naman siya sinabi ko kaya't kaagad na akong umalis sa café. I inhaled the fresh air when I got out. Pakiramdam ko'y kay bigat ng aking nadarama.

Naglakad lakad lang ko hanggang sa mapunta ako sa isang park. Doon naman nagsilabasan ang mga memoryang matagal ko ng nilimot dahil sa parkeng iyon.

This is one of the places that we enjoyed going when we're still kids in the past.

Lumapit ako sa isang bench roon at umupo. Parang nakikita ko ang mga mumunting imahe namin noon na nagsisitakbuhan sa buong parke. He was chasing me while I giggled.

Hindi ko na namalayan ang isng butil ng luha na tumulo sa mata ko. I was smiling bitterly, knowing that the things that happened from the past will never be brought back again. All of it was just a memory.

Pinalis ko ang luhang tumulo roon at inayos ang damit ko. Tumayo na ako at aalis na sana roon ng may isang pamilyar na boses ang tumawag sa pangalan ko.

"Moira?"

STONE MIKAELSON