The Waves Left the Shore (Aldub Maichard Fanfic)

Chapter 41 - Wedding

"H-How long have you been th-there?" nauutal kong tanong

He remained firmly standing and his eyes looking at me.

"I'm asking you, Maine. Are you--"pinutol ko ang sinasabi niya. Pumikit ako at huminga nang malalim.

"Look, I'll tell you what the problem is, I just need to discuss it first with some people."I tried to explain.

Kinagat ko ang labi ko umaasang maiintindihan niya ang gusto kong mangyari.

"And I suppose I'm not included to those 'some people' you are talking about?" Lalong napadiin ang kagat ko sa aking labi nang napagtantong alam niya ang tinatakbo ng isip ko.

"Is this your way of building a better relationship with me? Keeping secrets?"napayuko na lang ako at nangilid ang luha. Pinigilan ko iyon dahil ayokong masira ang make up ko! I'm the maid of honor for goodness sake!

Muling nagbalik sa akin ang pagkakamali namin noong nakalipas, ang kawalan ng tiwala sa isa't-isa, at ang kagustuhan na sarilihin ang problema ng aming relasyon. I recalled how I hate Alden for keeping those things from me, that if only I knew things from the start then we could have resorted to a better solution. And now I was about to do the same mistakes he did without me knowing it.

Hindi ko na isinatinig ang iniisip ko dahil hindi ito ang oras para manumbat, ang pagkakamali noon ay dapat hindi na ginagawa pa ngayon.

"Come here."anyaya niya sa akin na mabilis ko namang ginawa. Niyakap niya ako at hinalikan sa noo.

"I just don't want to break your heart. After all, wala parin naman akong alam."I leaned on his chest finding enough comfort.

"I wouldn't mind you breaking it. As long as you're still mine. Now, what is it? Hmm?"bulong niya sa akin.

Lumayo ako sa kanya at bumitaw ng kaunti sa pagkakayakap upang magtama ang aming mata. I sighed  heavily before continuing.

"There's a chance that you wouldn't be picked for the role."bulong ko, muli na namang nangilid ang luha ko. Sumimangot ako at umiwas ako nang tingin upang maitago ito.

Hinabol niya ang mata at nakita ko ang pagtaas niya ng kilay at ang pagngisi. Hindi ko alam kung saan nanggagaling ang tila pagkamangha sa kanyang mga mata.

"Is that all?"kumunot ang noo ko sa tanong niya. How could he be so calm?!

"What do you mean 'it's that all'?! You wanted the role so bad! I voted for you."pagmamaktol ko sa kanya.

"But why is it that my baby's more frustrated that I am? Hmm?"doon kumawala ang itinatago niyang ngiti.

"Stop teasing me! And I'm not a baby."I pouted more and he just pinched my cheeks.

"Look, I know that possibility. Kahit naman gaano ako kagaling, depende parin 'yun sa pipiliin nila."he reasoned out.

"Pero ikaw ang pinakamagaling at ikaw ang gusto ko! You're even overqualified!"giit ko.

Tumawa pa siya sa sinabi ko na lalo kong kinainis. He's not taking this seriously! I can only see amusement on his face!

"You really want me huh?"he smirked and I just rolled my eyes.