Czemu boję się być sobą?
Otwieram usta, lecz zamykam myśli
Zegar wybija godziny kresu mego życia
Nikt mnie nie zna
Bo nie pozwoliłam im na to...Dlaczego boję się kochać?
Moje serce krwawi samotności żalem
Widzę uśmiechnięte twarze
Chciałabym dołączyć do nich
Lecz udawać nie umiem...Czemu jestem INNA?
Bo nie lubię ni różowego, ni "mody"!?
Bo kocham czarny i noc?
A może dlatego, żem romantykiem współczesności!?
To świat jest inny- nie ja...Dość!!!
Muszę uwierzyć, że to nie moja wina
Jestem sobą i tylko to się liczy
Zarzucam kaptur na głowę i idę na łowy
Reginam Noctis- Królowa Nocy
CZYTASZ
Przeklęta, czyli nocne rozmowy ze Śmiercią
PoetryKiedyś tworzyłam wiersze i postanowiłam teraz je tutaj opublikować. Mroczne, bo napisane przez gotkę ;)