Czarne oczy wyglądają z krainy nicości
Wciągają mnie w głębie niebytu
Myśli się kłębią niczym rozszalała burza
Cisza...
Wolno rodzi się na nowo ma dusza
Serce powoli zwalnia swój bieg
Nie krwawi już tak mocno
Silniejsze- odrodzone
Nikt nie jest mnie w stanie już zranić
Czarny jest moją mocą
A oczy nicości mą siostrą...
CZYTASZ
Przeklęta, czyli nocne rozmowy ze Śmiercią
PoezjaKiedyś tworzyłam wiersze i postanowiłam teraz je tutaj opublikować. Mroczne, bo napisane przez gotkę ;)