The Greatest Story Ever Told (JhoBea Fanfic)

YOU

It's your smile,
Your face, your lips that I miss,
Those sweet little eyes that stare at me
And make me say,
I'm with you through all the way.

Jho POV

After a busy weekdays and tons of paper works to do and to review. I've decided to visit the hacienda at Taysan, San Marcelino sa Batangas. Pinsan ko ang nag mamanage dun sa side ng Papa ko pero nakakasundo ko naman yun, doon na din siya nakatira kasama ang pamilya niya. Dalawang taon nanan ang tanda niya sa akin.

I texted her last day kaya she expecting me to be there any hour now at alam din niya na kasama ko ang girlfriend ko ngayon.

At speaking of Bea, she's soundly sleeping sa passenger seat. Napuyat din kasi ito kagabi dahil may tinapos pa daw siyang trabaho bago matulog tapos maaga ko pa siyang sinundo kanina.

Panaka-naka ko lang siyang nililingon habang nag da-drive at hindi ko maiwasang hindi mapangiti. Medyo naka awang pa kasi ang kanyang bibig at nadidinig ko pa ang kanyang mahinang hilik. 

I remember last Sunday when we have this little fight about that girl name Cathy ay hindi niya talaga ako tinantanan hangga't magiging okay na ang mood ko. Muntik na ngang may mangyari sa amin sa may parking lot ng mall. My gosh! Di ko maimagine pag nagka ganun. 

She always make me feel that I'm her special, her only one and she's proud of showing that to all people pero pagdating sa opisina dumidistansiya muna kami sa isa't isa dahil maraming tsismoso at tsismosa.

She even spent the whole night with me that day and the rest was history. 

Medyo lubak lubak na ang daanan papuntang hacienda dahilan para magmulat ng mata si Bea.

"Hi.. Goodmorning heavy sleeper." ngiting bati ko sa kanya. Nag iinat pa siya at humihikab. 

"Hi." bati din niya sa akin saka lumapit at humalik sa pisngi. She's sweet, right? nagwawala na naman tuloy ang puso ko. 

"Malapit na ba tayo?" tanong niya at nagpalinga-linga pa sa lugar.

Hindi na kasi sementado ang daan dito saka maraming niyog at mga puno sa paligid.

"Malapit na... ayan o." turo ko sa may malaking gate.

------------------

"Jho!" pagkapasok namin sa bahay ay sinalubong agad kami ni Louisa. "Kanina pa kita hinihintay." at nakipagbeso-beso ng makalapit sa akin.

"Na traffic lang sa Manila. I want you meet, Bea, girlfriend ko." pakilala ko naman sa bagong gising na nasa tabi ko ngayon. Palinga-linga pa siya bago matauhan na nasa harapan na niya ang pinsan ko. Kanina pa nga niya sinasambit na ang laki daw ng lugar, ang laki ng bahay, para siyang batang naamuse sa disneyland.

"Hello po." lahad ni Bea ng kanyang kamay.

"Hi.. so ikaw pala ang bumihag sa puso ng pinsan ko ha." tukso niya sa amin. "Louisa, pero Lou nalang for short. Halina na kayo.. naka pagprepare na ako ng makakain natin" giniya niya kami sa lanai ng bahay. Mostly naman kasi pag bumibisita sila Mommy at Daddy dito dati ay dun talaga pinapahanda ni Tita ang pagkain sa balcony dahil maaliwalas ang hangin at magandang tingnan ang paligid. 

The house is not that old di kagaya ng mga nakikita sa mga karaniwang hacienda dahil napaka techy ng pinsan ko. Kaya mas gusto niya ang mga modern type house at yung hindi napapagkamalang hunted. That's the structure of the house now and Im glad na inaalagaan talaga niya ang hacienda. Nagpapadala din siya ng report sa opisina ko para makita ang progress at status ng buong farm.