The Consequence [Completed]

The Consequence - Chapter 8

This was my official comeback chapter and I am dedicating this to miss @shaihashaid !! Thank you for reading, gurl! Love lots!!! I could not have been more happy! You are one of the oldest readers of this book that I know of. You have been here with me since 2014!!! Thank you for not giving up on me OMG I am gonna cry hahah. Thank you, ha? :* ) 

Chapter 8

"Good morning, kitten."

Isang haplos sa kanyang mga binti ang gumising kay Araya kasunod ng isang malambing na tinig na bumulong sa kanyang tainga. Nananatiling nakasara ang mga mata, pumihit siya pakanan upang salubungin ng isang napakabangong amoy.

"You look so beautiful when you sleep. It makes me want to fuck you all day long." Ani muli ng tinig. Umakyat ang mga kamay nito sa baywang ni Araya at marahang pinisil iyon. Wala sa sariling napa-ungol si Araya at inilapit pa ang katawan sa lalaki.

"You like that, don't you?", the man pulled her even closer, closing the gaps between their hips, holding her bossom as he tries to make her feel that burning desire inside him. Still half asleep, Araya reached out for the man's chest and buried herself in it. That familiar sweet scent makes her calm and want more.

"Hey, Kitten. Wake up," the man said pulling her chin up. Unti-unting binuksan ni Araya ang mga mata—

"Wake up! Wake up!!"

"Wake uppp!!"

A sudden chaos in her bead woke Araya from her deep sleep. Sa pagmulat ay nakita niya ang dalawang batang kasalukuyang nagtatatalon sa kanyang higaan.

"Mama! Wake up!!! Let us go out now!!"

Nang magising nang tuluyan ay biglang napatayo si Araya at napatingin sa kanyang tabi. Fuck. Did she just dream of him, again? Yes, Araya! But not just a dream! A fucking wet dream!

Nasapu niya ang kanyang ulo nang mapagtantong napanaginipan niya nga muli ang lalaki. Hindi lang basta bastang panaginip dahil tila naroon talaga ito. It felt all so real!

"Mama, are you okay?" The girl of the two children jumping sat beside her, the boy followed and sat on her lap. "Mama, did you have a bad dream?" The boy asked.

"Mama is alright, baby. Don't worry! Sumakit lang ang ulo ni mama sa kakatalon niyong dalawa!" Kalaunan ay saad niya at mabilis na niyakap at kiniliti ang dalawa. Muling nilamon ng hagikhikan ng dalawang bata ang buong kabahayan. "Mama! Stop it! Tito Papa is waiting outside, let us go now!!" The little girl said trying to free herself from Araya.

Napatingin siya sa orasan, alas-siete pa lamang ng umaga. Nasapo niya ang ulo, ang hirap makisabay sa energy ng dalawang makukulit na bata.

"Araya, nandito na ang sundo ninyo. Ayos ka na ba?" Saad ng ina ni Araya na ngayon ay nakadungaw na ang ulo sa pintuan.

"Ma, pwede mo ba munang ilabas ang dalawang ito. Mag aayos lang ako saglit" nakangiting pakiusap ni Araya sa ina. "Go to grandmama, you two. Mom will just take a bath."

Sabay na tumayo ang dalawa. Bago bumaba ay humalik muna ang mga ito sa pisngi ni Araya. "Good morning pala, Mama. We love you." Sabay na sabi ng mga ito. "Good morning to the both of you." She smiled, kissing and hugging her little ones. Hindi niya siguro alam kung saan siya pupulutin ngayon kung tuluyang nawala sa kanya ang dalawa. At hindi rin niya alam kung saan siya pupulutin sa hinaharap kung mawawala ang mga ito sa kanya. Pinanuod niya ang dalawang bata na masayang tumakbo pa tungo sa kanyang ina.

It has been five years since the day she almost lost the most important thing in her life right now. Muntik nang mawala ang mga ito sa kanya, and if that happened baka wala na rin siya ngayon. Pinalis niya iyon sa isip. Tapos na iyon at hindi na iyon mangyayari pang muli. Agad siya na nag-ayos ng sarili, mukhang ang kambal ay naayusan na ng kanyang ina. Mayroon na lamang kasi siyang isang oras bago ang takdang oras ng kanilang pag-alis.