GEÇMİŞİN İZLERİ

BÜYÜK KAYBETTİM

Korku... Sadece korku hissediyorum. Zihnimde, ruhumda dolaşan büyük bir korku.  Bu mutluluğun fazla sürmeyecek.  Sadece beynimde dolaşan bu cümle var.

Bu notu gönderen kimdi. Bu resmi çeken kimdi. Benim evime girecek kadar cesaretli olan kimdi. Beynim işlevini kaybetmişti. Bacaklarım bana ihanet ederek korkudan titriyordu.

Daha fazla ayakta duramayacağımı anlayarak sandalyeye oturdum." Ece " dedi Gökhan. Onu duyuyordum ama cevap veremeyecek kadar şoktaydım." Ece " dedi bir kez daha ve elini koluma koydu. Bu hareketiyle korkuyla yerimden sıçradım. Gökhan bana endişeyle bakıyordu. Ama ona iyiyim diyemeden telefonum çalmaya başladı.

Olayın şokuyla telefonumu çantamda zar zor buldum. Üstünde tanımadığım bir numara yazıyordu. Aramayı cevaplayıp telefonu kulağıma götürdüm." Efendim. " dedim zar zor bulduğum sesimle." Ece Güçlü'yle mi görüşüyorum? " dedi telefondaki tanımadığım adam. İçimde oluşan korkuyla yutkundum. Bir şeyler oluyordu ve hiç iyi şeyler değil." Evet " dedim alacağım cevaptan korkarak. 4 kelime adamın ağzından çıkan 4 kelime, kafamın içinde yankılanan 4 kelime, beni bitiren 4 kelime. Bu sefer büyük kaybettim.

Siz hiç yaşarken öldünüz mü. Ben öldüm. Hemde 3 kere. Hiç nefesiniz sıkışıpta nefes alamadığınız oldumu. Benim oldu. Ben Ece Güçlü 3. kez ölüyorum. Ben Ece Güçlü bu sefer büyük kaybediyorum.

Elimden düşüp yerde parçalara ayrılan telefonumu umursamadım. Kafeden çıkarken çarptığım insanları umursamadım.

Kendimi ne ara taksiye attım bilmiyorum. Taksiciye adresi verip başımı cama dayadım. Gözlerimde akmayı bekleyen yaşları serbest bıraktım. Kafamın için de o adamın sesi yankılanıyordu. Yiğit Güçlü'yü hasteneye kaldırdık. Yiğit Güçlü'yü hasteneye kaldırdık. Benim abimi hastaneye kaldırmışlar. Göz yaşlarım daha da arttı.

Taksi birden durunca ne olduğunu anlayamadım. Etrafıma bakınmaya başladım." Geldik abla " dedi taksici." Ne kadar tuttu " dedim gözlerimi silerek." 60 TL " dedi. Kafamı sallayarak çantamın içinden 60 TL'yi çıkarıp taksiciye verdim. Kapıyı açıp çıkacakken " Abla " diyen taksicinin sesiyle başımı ona çevirdim." Efendim " dedim kendimi zorlayarak." Kim için buraya geldin bilmiyorum. Ama bu kadar üzülmenden anlıyorum ki senin için önemli biriymiş. Allah onu sana bağışlasın. " dedi. İçten bir şekil de gülümseyip " Amin " dedim.

Hızla taksiden inip hastaneye girdim. Danışma yazan yere gittim." Yiğit Güçlü nerde acaba. Cezaevinde yaralanmış. " dedim aceleyle." Bir dakika hemen bakıyorum. " dedi ve bilgisayardan bir seyler bakmaya başladı." Ameliyata almışlar hanımefendi. 2. Katta koridorun sonunda. " dedi. Hızla başımı sallayıp merdivenlere yöneldim. 2. Kata gelince koridorun koşarak geçtim. Ameliyathanenin önünde duran 2 polisi ve Ali' yi görünce hızla yanlarına gittim. Ali benim geldiğimi görünce yaslandığı duvardan doğruldu.

Beni sakinleştirmek için omuzlarımdan tuttu. Ellerimi kollarına koyarak " Ali, abim nerde? Durumu nasıl? " dedim. Ali'den cevap gelmeyince " Ali bir şey söyle. Ona bir şey olmadı dimi? " dedim sesimi yükselterek." Sakin ol Ece. Abine bir şey olmadı. Ameliyatta aldılar. Sakin ol. " dedi. Rahatlayarak başımı salladım." Gel otur şuraya " dedi ve beni sandalyeye oturttu.

" Nolmuş abime " diye sordum Ali'ye. Ama cevap alamadım." Ali abime nolmuş dedim. " diye sert bir çıkış  yaptım. Sıkıntılı bir nefes alıp konuşma başladı." Tuvalette bulmuşlar. Birisi şişlemiş. Bir kerede değil. " dedi. O zaman tutmakta zorlamdığım gözyaşlarım yanaklarımdan aşağıya akmaya başladı. Benim abimi şişlemişlerdi. Bir kerede değil defalarca. Benim abim kime ne yapmıştı. Kim niye benim abime böyle bir şey yapmıştı ki. Gözyaşlarımın dahada arttı. Hıçkırıklarım gözyaşlarıma eşlik etmeye başladı. Omuzlarım hıçkırıklarımın şiddetiyle sarsılırken omzumda bir el hissettim ve ardındanda beni saran kollar beni kendine çekip sıkıca sardı. Bakmasamda bana sarılan kişinin Ali olduğunu anladım. Bende başımı göğsüme koyup daha çok sokuldum ona.