BANA GÜVEN

15 6 0
                                    

Bazen boşlukta hissederiz ya kendimizi. Ağlasan ağlayamazsın, sussan susamazsın, bağırmak istesen ağzını bile açamazsın ya. Ben de öyle bir boşluktayım şuan. Ağlamak istiyorum ama göz yaşlarım akmıyor. Susmak istiyorum ama susupta söyleyemediğim kelimeler canımı acıtıyor. Bağırmak istiyorum ama ağzımdan tek kelime çıkmıyor.

Canım çok yanıyor ama kimseye belli edemiyorum. Çünkü ben Ece Güçlüyüm. Ece Güçlü olmak bunu gerektirir. Yiğit Güçlü'nün kardeşi olmak bunu gerektirir. Remzi Erkan'ın kızı olmak bunu gerektirir.

Üzülmeyi değil ne olursa olsun gülmeyi. Ağlamayı değil güçlü durmayı gerektirir.

Benim son bir haftam böyle geçti. Kimsenin önünde ağlamadım. Bir tek Remzi babamın yanında ağladım.

Benim abimin cenazesine kimse gelmedi. Zaten kimimiz vardı ki bizim. Bir kaç kişi hariç kimse gelmedi. Köyden bile kimse gelmedi. Zaten köydekiler bizi köyden kovmamışmıydı birde cenazeye mi geleceklerdi.

Derin bir nefes alıp elimdeki birayı tekrar kafama diktim. Birayı tekrar ağzımdan çekip dolan gözlerimi yaşlarımın akmaması için sıktım.

Elimden birden bira çekilince şaşkınca başımı yanıma çevirdim. Benim elimden aldığı birayı kafasına diken Ali' yi gördüm. Hiç onu umursamadan önümdeki poşetten bir bira daha çıkarıp kapağını açtım ve kafama diktim.

Bir süre ikimizde bir şey söylemeden biralarımızı içtik. Hiç ağzımı açıp tek kelime etmedim.

" Nasılsın " diye yine herkesin bu sıralar ağzından düşmeyen o sinir bozucu soruyu sordu." Bomba gibi " dedim sahte bir mutlulukla. Sonra tekrar ciddiyete bürünüp " İyi değilim " dedim." Etrafımdaki kalabalığa karşı kimsesizim. " dedim." Kimsesiz değilsin. " dedi oda benim gibi ciddiyetle." Etrafımda insanların olması beni kimsesiz yapmaz. Sen kalabalığın içinde hiç yalnızlık çektin mi? " dedim." Ama bak ben çekiyorum. " dedim kollarımı kaldırarak." İster inan ister inanma ama artık ben varım. " dedi." Geçmişi yüzünden güvenini kaybetmiş bir kadına hissettirebileceğin en güzel şey artık ben varım cümlesini iliklerine kadar hissettirebilmektir. " dedim buruk bir şekilde." Eğer o kadın senin gerçekten yanında olduğunu hissetmezse o laflar bir hiç. " dedim ve biramdan bir yudum daha aldım." Belkide senin yanında olduğumu iliklerine kadar çoktan hissettirmişimdir. Ne dersin? " dedi ve benim gibi birasından bir yudum daha içti." Kadınlar güvendikleri insanların yanında olduğuna inanır. " dedim." O zaman sen de bana güven. " dedi sanki çok sıradan bir şeyden bahsediyormuş gibi." Sana güvenmek istemiyorum. " dedim ben de umursamaz bir şekilde." Bana güven. " dedi. Ama bu sefer sanki ona güvenmem için bana yalvarıyordu.

Biramdan bir yudum daha alıp " En çokta ne koyuyor biliyor musun? " dedim." Ne " dedi." Abim benim yüzümden hapse girdi ve orda öldü. Benim yüzümden öldü. " dedim titrek sesimle." Ne oldu anlatsana " dedi umursamaz bir tavırla. Ama ikimizde biliyoruz ki umursuyordu. Bana bakmamak için karşımızda denizin ortasında tüm ihtişamıyla duran kız kulesine bakıyordu." Tabi anlatmak istemezsen anlarım. " dedi.

Derin bir nefes alıp anlatmaya başladım." 9 sene önce " dedim buruk bir gülümsemeyle " Bizim köye bir aile taşındı. Bizim evin biraz ilerisine. Babamla tarım işi yapıyorlardı. Hatta bir de depo yapmışlardı. " dedim ve aklıma o depo gelince derin bir nefes aldım. Ali ise beni daha çok zorlamamak için hiç bana bakmıyordu." Bir tane de oğulları vardı. Adı Mert. Babası koymuş ismini. Yani Vuran Amca. Adı gibi mert olsun diye. Ama kendisi mert olamamış. " dedim yine buruk bir gülümsemeyle." Çok yakın arkadaştık Mert ile. Köyün altını üstüne getirirdik. Tüm köy bizden yaka silkmişti artık. " dedim ve biramdan bir yudum daha aldım." Bir gün Mert bizim eve geldi ve babamın depoda olduğunu ve yemek istediğini söyleyip  gitti. Benim annem zaten 2 sene önce ölmüştü. " dedim ve akmak için bekleyen yaşlarımın geri gitmesi için bakışlarımı gökyüzüne çevirdim." İçeri girip abime babamın yemek istediğini söyledim. Oda babam için yemek hazırladı. Bana ben bunu babama götürüp geleceğim dedi ama ben onun gitmesine gerek olmadığını benim götürebileceğimi söyledim. Keşke o götürseymiş. " dedim ve tekrar biramdan bir yudum aldım. Göz yaşlarımı artık tutmayı bıraktım ve onlarda usul usul yanaklarımdan akmaya başladı." Depoya gittim. Ama babam yoktu. Onun yerine Vural Amca, onun kardeşi ve 2 erkek çocuğu  vardı. Babamı sorunca burda  olmadığını söyledi. Ben de depodan çıkmak için arkamı döndüm ama kapıları kapattılar. O iki çocuk beni yakaladı. " dedim. O gün yine gözümün önüne gelince göz yaşlarım arttı. Ve bir kol tarafından sarılınca sanki bunu bekliyormuşum gibi başımı omzuna koydum." Anlatma. " dedi kesin bir dille. Başımı iki yana sallayıp " Hayır. Anlatacağım. Sandığım kadar kötü değilmiş. " dedim ve başımı kaldırıp göz yaşlarımı sildim. Burnumu çekip yüzüme sahte bir gülüş kondurdum." Çok çırpındım biliyor musun Ali? Çok bağırdım. Çok yardım istedim. Ama bir Allah'ın kulu sesimi duyup yardım etmedi. Bir kişi beni duymadı. Kimse beni kurtaramadı. Dördüde. Dördüde bana... " dedim ve hıçkırarak ağlamaya başladım. Ali tekrar bana sarıldı. Bende kollarımı onun beline doladım ve başımı göğsüne koydum. Oda başını benim başımın üstüme koydu. Saçlarımı koklayıp öptü." Her şey geçti. Bana güvenir misin, güvenmez misin bilmem ama ben artık senin yanındayım."

" Babam. " dedim kaldığım yerden anlatmaya devam ederek " Bunları ona söylediğim zaman onlara hiçbir şey yapmadı. Suçsuz olmama rağmen beni öldürecekti biliyor musun? Senin saçının teline zarar vereni öldürürüm diye adam beni öldürcekti. Bu yüzden abim babamı vurdu. " dedim. Daha derin nefesler almaya başladı." Benim adım Ece değil biliyor musun? " dedim. Görmesemde kaşlarını çattığını tahmin ediyordum." Nasıl yani " dedi." Şöyleki benim adım Melek'ti. Babam beni meleği olarak gördüğü için bana Melek ismini koymuş. Ama abim Remzi babama söyleyip benim adımı değiştirtti. O günleri geride bırakmam için. Aslında Remzi babam beni nüfusuna alcaktı ama ben istemedim. Bari babamdan geriye soyadım kalsın istedim. Abimle aynı soyadını paylaşmak istedim. " dedim." Ece " diye fısıldadı kulağıma." Efendim " dedim." Seni seviyorum. " dedi yine fısıldayarak. O an kalbim yerinden çıkacak sandım. Birden söylediği bir sözün beni bu kadar heyecanlandırması tuhafıma gitti. Ama " Sevme " dedim " Beni sakın sevme. Beni sevenlerin sonu belli. Sende sevme. ". Derin bir nefes aldı." Belki de sensiz cenneti yaşamaktansa seninle birlikte cehennemi yaşamak istiyorum. Sensiz gülmek değil seninle ağlamak istiyorum. Belki de ben seninle ölmek istiyorum. " dedi. Sanki bana yalvaran bir sesle." İsteme " dedim düz bir sesle. Benim yangınımla onuda yakamam.

Eliyle göz yaşlarımı silene kadar ağladığımın farkında bile değildim.

Kara gözlerinden bir damla yaş düşünce

Kulağıma fısıltı biçiminde söylediği şarkı sözleriyle başımı kaldırıp ona bakmak istedim. Ama saçlarımı okşayan eli buna engel oldu. Ve şarkıyı söylemeye devam etti.

Güzel yüzün yanakların ıslanır
Kara gözlerinden bir damla yaş düşünce
Hüzün keder yüreğime yaslanır

Sen ağlama bir damla gözyaşın yeter
Sen üzülme gülüm...

Saçlarımı öperek o güzel sesiyle devam etti.

Gece gökyüzünden bir damla yaş düşünce
Bahar gelir tüm çiçekler ıslanır
Kara gözlerinden bir damla yaş düşünce
Hüzün keder yüreğime yaslanır

Sen ağlama bir damla gözyaşın yeter
Sen üzülme gülüm gamzemde güllerin biter
Yollarıma taş koysalar döneceğim
Gözlerinden yaşlarını sileceğim

Ağlamam durdu. Sadece onun sesini dinliyordum

Sen ağlama bir damla gözyaşın yeter
Sen üzülme gülüm gamzende güllerin biter
Yollarıma taş koysalar döneceğim
Gözlerinden yaşlarını sileceğim

Şarkıyı bitirince başımı kaldırdım. Oda bu sefer beni durdurmadı. Başımı kaldırıp güzel gözlerine baktım. O kadar derin bakıyordu ki bir an ne diyeceğimi bilemedim. Sevebilir miydim onu? Güvenebilir miydim ona? Benim yüzümden hayatini mahvetmesine göz yumacak kadar bencilmiydim? Ama benim unuttuğum bir şey vardı. Ben ne zaman Ali'ye bu kadar tutulmuştum.

Beline sarılı kolumu kaldırıp elimi yanağına koyup okşadım ve dudaklarına uzanıp onu öpmeye başladım. Çok geçmeden oda öpüşüme karşılık verdi.

Ben küçükken süper kahramlara çok inanan biriydim. Bu yüzden benim de süper kahramanın babamdı. Ama o gidince abim oldu. Sonra hayatıma Remzi babam girdi. Sonrada Emir. Bir taneyken 3 tane oldular. Ama yine hayat bana mutlu olmamın yasak olduğunu hatırlatarak hayatımdaki en büyük kahramanımı aldı. Ama yine o hayat bana yeni bir süper kahraman verdi. Bana zarar gelmesinden korkan. Üzülmemden korkan, ağlamama dayanamayan bir kahraman...

Ve ben şuan ona onu hayatımda istediğimi gösterdim. Ben şuan ona ona güvendiğimi gösterdim. Ben hayatımda ilk defa kalbimin sesini dinleyip ona teslim oldum. Kalbimi ellerinin arasına bıraktım...

GEÇMİŞİN İZLERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin