GEÇMİŞİN İZLERİ

OYUN BİTTİ

Büyük konuşma derdi annem her zaman. Bir bakarsın yapmam dediğin her seyi yaparken bulursun kendini demişti. Yine haklı çıkmıştı. Yapmam dediğim ne varsa yaparken bulmuştum kendimi. Şimdi de olmaz dediğim bir şeyin içindeydim. Ben kimseyi sevmem demiştim aşk dört bir yanımı kuşatmıştı. Bir daha kaybetmemek için kimseye bağlanmam demiştim. Birine öyle bi bağlanmıştım ki yaşama sebebim olmuştu.

Sevmiştim. Çok sevmiştim. Karşılığınıda almıştım. Sevdiğim adam tarafindan çok sevinmiştim. Bu yüzdendi bu mutluluğum belki de. Sabahtan beri olan neşem bu yüzdendi.  Ilk öğrendiğimde istememiştim ya da korkmuştum evlilikten. Ama dün korkmadığımı anlamıştım. Eger bitirseydi sözünü hiç düşünmeden evet derdim.

Konuşurken kalbinin atış hızı değişmişti. Hem kulağımın altındaki kalbinden anlamıştım. Hem de bana kalbinin attığını her daim hissettiren yüzükten hissetmiştim. Sevdiğim adam bana beni sevdiğini söylerken bu sekilde kalbi atıyorsa nasıl korkabilirdim ki? Gitmişti tüm korkum.

Ve şimdi tüm korkularımı yenmiş bir biçimde akşam için hazırlık yapıyordum. Gelecekti çünkü. Yarım kaldığı yerden devam edip o iki kelimeyi yan yana getirecekti. İstemsizce gülümsedim.

" Soğan doğrarken ağlayanını gördüm de gülenini ilk defa görüyorum. " Akşam hazırlıkları için bana yardım eden Melis'in sesini duyunca gülümsemem artti." Çok heyecanlıyım. " dedim. Heyecanlı olduğum sesimden bile anlaşılıyordu zaten." Farkındayım. " dedi gülerek." Ama ikinizde mutlu olmayı sonuna kadar hak ediyorsunuz. Bu mutluluğun elinden gitmesine izin verme Ece. Zor bulunuyor. " dediğinde gülümseyerek başımı salladım." Neyse 2 saate kadar gelir Ali. Salata kaldı zaten. Sen hazırlanmaya başla ben de salatayı yapıp gelirim. Saçlarını ben yapıcam. " diyip elimdeki bıçağı alıp beni kapıya  doğru itekledi. Gülerek mutfaktan çıktım.

***************

" Bebegim ben gidiyorum. Ali de gelir zaten. "
" Tamam. Çok teşekkür ederim yardımların için. " dedim gülümseyerek. Yanağımdan öpüp evden çıktı.

Aynada baktim kendime uzun uzun. Güzel olmuştum. Beğenmiştim kendimi. Bordo dizimin bir karış üstünde biten, kolları dantelli bir elbiseydi üzerimdeki elbise. Ayaklarımda siyah topuklu ayakkabılar vardı. Saçlarımı Melis su dalgası yapmıştı ve çok guzel duruyordu. Yüzümde tek dikkat çeken sey gözlerimdi. Gözlerime koyu bir makyaj yapmıştık. Normalde koyu makyajı sevmesem de bu çok hosuma gitmişti. Dudaklarıma çok koyu olmayan borda renginde ruj sürmüştük ve bu görüntü çok hoşuma gitmişti. Karşımdaki görüntü karşısında tatmin olmuş bir şekilde gülümsedim.

Oturma odasına gidip bir eksik olup olmadığına baktım. Yerlerde kırmızı güller ve etrafinda kokulu mumlar vardi. Yemek yedikten sonra film izleriz diye televizyonun önüne büyük minderlerden koymuştuk ve izleyebileceğimiz 5 film televizyonun yanında duruyordu. Masa yeterince şık ve güzeldi. Yani bir şey hariç her şey hazırdı. Eksik olan kişinin gelmesiyle her şey tamamen hazır olacaktı.

Kapı zilinin sesini duyunca yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. Koşarak kapıya gittim. Üstümü son bir kez düzeltip yüzümde kocaman bir gülümsemeyle kapıyı açtım.

Kapıyı açmamla yüzümdeki gülümsemenin sönmesi bir oldu. Karşımdaki iki polis memuruna kaşlarımı çatarak baktım." Buyrun. " dedim." Ece Güçlü? "
" Buyrun benim. Bir sorun mu vardi? " korkuyla baktım yüzlerine. Ali'nin başına bir şey mi gelmişti acaba." Hakkınızda şikayet var. Bizimle karakola kadar gelmeniz lazım. " dediklerinde çatılı kaşlarım havaya kalktı." Ne şikayeti?  " dedim sorgulayıcı bir sesle." Karakolda öğrenirsiniz. " dedi polis memuru." Peki. " diyip çıktım evden.

Önüme atılan dosyalara kaslarımı kaldırarak baktım." Bunlar ne? " dedim başımda dikilen polis memuruna." Biz de sana soracaktık. Bunlar ne? " kafamı kaldırarak adama baktım. Ama sorgu odasının içinde az ışık olduğu için adamı göremedim bile. Kafamı yavaşça indirip dosyaya baktım. Evimde olması gereken dosya suan da karşımda duruyordu. Ama nasıl olurdu bu. İçinde bana saldiran adamlarla ve sonradan eklenmiş  Ali ile ilgili bilgiler vardi.