İlk Aşk

33.♡Kırıklar

Bölüm şarkısı;

Nejat İşler-Sen ve Ben

Medya;
Alper Kurt

***

Hayatın en hüzünlü anı,mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını farkettiğin andır.

***

Elindeki temizlik bezini parmaklarıyla sımsıkı kavradı Oya.Sanırım artık annesine yardım etmenin ve kafasını dağıtmanın zamanı gelmişti.

Nasıl olsa bundan sonra hep evdeydi.Evet.

Dikey geçiş yaparak aile ocağına geri dönmüştü.Türkiye'nin en iyi okullarından birinde okumasına rağmen bu yaptığı aslında mantıksız geliyordu herkese.

Ama bu yaptığının altında yatan en büyük sebep artık evinden uzakta yapamayacağını anlamış olmasıydı.

Çünkü anıları ne kadar uzağa giderse gitsin onunla gelecekti.En iyisi anılarından uzağa gitmemekti.

Belki de asıl mesele Alper'den uzakta olmak istememesiydi.Eskiden onun yanında olmak istemesine bir anlam veremezken artık bariz şekilde ne anlama geldiğini biliyordu.

Belki de ondandı bu vazgeçişler.

Bu onun okulla ilgili yaptığı ikinci fedakarlıktı.İlkini Aras için yapmıştı.

Pişman olmuş muydu peki?

Olmamıştı.Olmazdı da.Çünkü hayatta yapılan her seçiminin elbet bir güzelliğe çıkacağını biliyordu.
Ve inanıyordu ki o güzellik elbet gelecekti.

-Kızım!Hadi kahvaltıya.Sabah sabah temizledin yeterince evi.

Oya düşüncelerinden sıyrılıp elindeki temizlik bezini su dolu kovanın içine attı.

-Ellerimi yıkayıp geliyorum!Siz başlayın!

Kovayı eline alıp banyoya koydu.Daha sonra ellerini yıkayıp salonda kahvaltı yapan anne ve babasının yanına gitti.

Safa Bey elindeki gazetesini okurken Yelda hanım çayları dolduruyordu.

Oya kendi yerine oturdu.Ancak yerine oturması ile kalkması bir olmuştu.

Çalan kapıya doğru ilerlerken gelenin kim olduğunu çok iyi biliyordu.Ancak bir kişi böyle zamansız gelirdi.

-Hoş-

Oya karşısında Alper'i görmeyi bekliyordu.Ancak Alper'in yanında Ebru'yu görmeyi beklemiyordu.

Hafif aralık olan dudaklarını kapatıp neşeyle boynuna atlayan Ebru'ya istemsiz bir karşılık verdi.

-Kuzeennn!!Naber?

Oya kollarını Ebru'dan çekti.Alper'e kaçak bir bakış atıp kendisini gülümsemeye zorladı.

-İyidir.Neden geldin?

Aniden sorduğu soru Ebru'nun abartı bir şekilde gülmesine neden olurken Ebru, Oya'yı kenara çekip Alper'i kolunda tutarak içeriye sürükledi.

Oya'nın boğazını yakan kıskançlık  hissi sanki kan kokusu almış köpekalığı gibi olmasına neden olmuştu.

Öyle bir dayanılmaz öfke...Öyle bir kin...

-Ayy!Sende canım.Neden geleceğim ki?Sizi özledim.Kapıda Alper ile karşılaştık.

Alper'in kolunu iki eliyle sıkan Ebru,Oya'nın daha da diş bileylemesine neden olmuştu.