Everything for you ~completed~

Chapter X: EXIT

Chapter X

“huh??” – mitch

“Ay pak!ngsy3t!narinig niya ba?ampp..ang daldal ko lang”sa isip ko.

“sabi ko pasandal…” sabi ni mitch

Hay..nakahinga ng maluwag!”oo naman..sige tulog kalang..”

Akala ko mabubuko na ako e. hindi naman ako torpe. Nahihiya lang ako… teka, parang pareho lang yun. Ah basta, hindi ko lang masabi sa kanya. Wala pa akong lakas ng loob..nagsasaulo pako ng mga sasabihin. Napangiti ako sa mga iniisip ko. Mabilis ring lumipas ang maghapon. Bakit ba tuwing magkasama kami ni mitch para akong si flash? Ang bilis ng oras. Tapos kapag naman hindi kami magkasama ay pvtsa! Gabagal lang, ang sarap hilahin ng oras kapag hindi ko siya kasama tapos itatali ko to kapag kasama ko siya.

12-November-2008

Ilang buwan nalang at magtatapos na kami ng highschool. San kaya magaaral si mitch? Dun din ako. Napansin ko ang sulat ng UP tungkol sa aking scholarship. Napangiti ako.

“mas mahalaga ang buhay na kasama si mitch..” naisip ko sa aking sarili..

Wala paring linaw kung ano ba kami ni mitch, kung ano kami dati, ganun parin kami. Pero syempre mas naging close nga lang, nagtatawagan na kami. Kaya lang ang mahirap dun, madaling araw kung magusap kami. Dun lang daw kasi siya libre e. syempre pa hindi ko na pinapalampas ang pagkakataong makausap siya, kahit pa sabihin niyung palagi na kaming magkausap sa school, iba parin syempre yung alam mo kung anong gingawa niya.

Kadalasan pa nakakatulugan ko na ang pagiintay ng tawag niya. Pero alam niyung gingawa ko? Tinotodo ko ang ringing volume ng cellphone ko at saka ididikit sa dibdib ko, sa sofa nalang din ako natutulog para hindi mapasarap ang tulog. Lahat ata kaya kong gawin basta kay mitch e, ang masaklap… hindi ko alam kung ano ba ang nararamdaman niya para sakin.

Napansin ko si mitch sa tindahan malapit sa school.

“mitch, anong ginagawa mo pa dito? Baka malate kana” hindi ko alam, pero ayun nanaman yung malamlam niyang mata. Okay pa naman kami nung nagusap kaninang madaling araw ah? Anong nangyari?

“hmmm..ayokong pumasok..hindi ako papasok..”

“huh? Bakit?” tanong ko

”ayoko lang…” sabay tingin sa baba. Alam ko may mali kay mitch ng mga araw na yun. Alam ko I have to do something para sa kanya, para pagaangin ang loob niya.

“oo nga, nakakatamad ang panahon! Pasyal tayo!”

“hindi pwede, pumasok kana, malalate ka niyan.” Inis na sabi niya sakin.

“ano kaba? Partner tayo e diba?so..san tayo pupunta?” hindi ko na inintay pa ang sagot niya at  hinawakan ang kanyang kamay. Seryoso, sa tagal na naming magkakilala, dalawang beses ko palang nahahawakan ang mga kamay ni mitch, nung nasa principal’s office at ngayon.

Okay.. first date namin to. Hindi man ito yung plinano kong first date, ang mahalaga e kasama mo yung taong dahilan kung bakit mo gustong makipagdate.

“ads! Gusto ko ng kwek-kwek!”

“ano yun??” tanong ko naman

“ayun o, yung itlog na may orange!masarap yun!”

“huh??kinakain bayun?”I felt that what I said was so gay. Mabuti pa tong si mitch e, alam yung mga street food na ganyan..

“hindi ka nakain niyan??”sigang tanong ni mitch

“ito na nga o! kakain na” yess – im up for your challenge my princess!