My Product Endorser

CHAPTER 18

"My Product Endorser"
Chapter 18
Alyssa's Pov
Pagkagaling ko kina Kief ay di mo na ako umuwi...naglakad lang ako ng naglakad at di ko namalayan nakarating ako sa dalampasigan na palagi namin pinupuntahan ni Kief...umupo ako sa sand at doon humagulhol...
Ako: KIEF!!!!!! nasaan ka na ba? Bumalik ka na sa akin please...Miss na miss na kita....
Wala akong paki kung may makakita sa akin o may makadinig..
Ako: Kiefer....Hoy! Bumalik ka na Please!!! akala ko ba mahal mo ko? At diba sabi mo sa akin hindi mo ko sasaktan? Eh anong nangyari ngayon ha!...Dba nangako na babalik ka pagkatapos ng isang buwan? Eh nasaan kana ngayon?...Hoy! Nadidinig mo ba ako ha!! Hoy malawak na karagatan..diba saksi ka na nangako sya na babalik sya...eh nasaan na sya ha?
Lalaki: Halaka segi baka sasagot yang dagat tingnan lang natin kung di ka tumakbo..
Napalingon ako sa nagsalita..
Ako: Kiefer?

Nandito si kiefer?
Ako: Kief..
Lalaki: Ahm...Miss hindi ako si Kiefer..Jeffeir ang pangalan ko..hoy...wag kanang umiyak bakla...(bakla na boses) Alam mo dont cry na...
Natawa ako ng bahagya..
Ako: You mean your a girl in heart?
Jeffeir: Yeah of course...sino ka nga pala?
Ako: Alyssa...nice to meet you..
Umupo sya sa tabi ko...
Jeffeir: You know what don't call me a tsismosa ha bat I heard everything...you know what..everything happens for a reason..malay mo kung sakit ang nararanasan mo ngayon baka bukas o balang araw mas maganda ang kapalit nyan...kung hindi man kayo malay mo may para sayo...at nangako sya sayo right?
Ako: Yeah..
Jeffeir: So panghawakan mo muna..malay may rason behind sa pagkawala nya...
Ako: Salamat ha...kahit ngayon lang tayo nagkakilala eh tinutulungan mo ko....

Jeffeir: You know what bakla...tayong mga babae dapat nagtutulungan Ravan!!!
Natawa ako sa sinabi nya...pagkatapos non eh umuwi na ako...mugto ang mata ko kaya dumiritso ako sa kwarto at nahiga....Kief...panghahawakan ko mo na ang pangako mo sana tupadin mo....
Kinaumagahan ayaw ko sanang pumasok pero biglang nagrereplay ang sinabi ni Kief sa akin...
Kief: Galingan mo sa school ha....Love you...
Tumulo na naman ang luha ko...Kief...balik ka na please....
--------------------------
Den: Ly, ok ka lang ba?
Ako: Hmmm...
Den: Ly..i iyak mo na yan..mas nakakagaan sa feeling sabi nga nila, "Its better to cry with someone than to cry alone, its more healing."
Ako: Wag...ka--ngang--- gan---yan---Den-..(putol putol kong sabi dahil umiiyak na ako)
Niyakap ako ni Den..
Den: Ok lang yan...iiyak mo na yan..
Ako: Ba-bakit Nya ko in-i-wan ....akala ko ba--- mahal nya ko...ba--ba---kit Den...
Den: Yan ang di ko masasagot Ly...basta kahit anong mangyari I'm here for you....
Ako: Dennnnnn......
Niyakap ko ng mahigpit si Den....
Den: Ok lang yan Ly...
Pagkatapos ng school ay dumidiritso ako sa mall kung saan nakapuwesto si Kief dati pero wala pagkatpos fon ay sa dalampasigan naman pero wala rin sya ron...Pagkarating ko ng bahay ay nahiga ako at inaalala ang mga pangyayari with him at diko mapigilan na bumagsak ang luha ko....
*knock* *knock*
Nanay: Neng pwede pumasok?
Ako: opo nay..
Kinuha ko ang book para di nya mahalata na umiiyak ako...Umupo si Nanay sa tabi ko...
Nay: Neng may problema ba? Nag-aalala na kami sayo.
Ako: Wala po Nay..Ayus lang ako.
nany: Neng, Nanay mo ko at alam ko kung may problema ang mga anak ko..Segi na ano yon...
Hindi na ako nakapalag pa at sinabi ang lahat lahat....Diko rin mapigilan ang hindi umiyak...Niyakap ako ng Nanay ko...
Nanay: Neng, ang buhay natin parang 3 in 1 coffee lang yan...hindi magiging maganda ang resulta kung puro asukal lang at di rin maganda kung puro kape lang dahil kapag ang pait at tamis maging isa mas maganda ang kalalabasan...Neng ang buhay ay di perpekto dapat nating maranasan ang sakit para mas maging matatag, matapang tayo. Ang dapat mo lang gawin ngayon ay ipagpatuloy ang buhay na masaya at ibaling mo muna ang atensyon sa ibang bagay....
Ako: Sal....salamat Nay....I love you po...
Buti nalang nandito sila dahil kung hindi di ko na alam ang gagawin ko...Kief mahal na mahal kita at sana bumalik ka na sa please.....

********************************************