Fairy Tale°JJK

Tale'4

"Çalıştığımız gibi çocuklar hadi son kez! 1!2.."

Daha fazla yapamayacaktım. Yere düştüğüm sırada öğretmenin gözüne çarptım. Tabi onunla beraber tüm kızlarında..

"Hadi Minah.. Biraz daha gayret etmelisin! Yoksa rolün için hazır olamazsın."

Yanımdan geçip giden öğretmene baktım.

Göz devirip  dediklerini umursamadım.
Ama biri umursamışa benziyordu..

Yan tarafımdaki demire bacağını uzatıp esnemeye başladı.
Aynaya bakarak konuştu.

"Ne oldu Minah? Buraya gelince başrol olmakla ilgili fikirlerin mi değişti?"

Aynadan bana bakıp sinsice gülen kıza baktım. Bacağına eğilip esnerken üst dekoltesi fazla olduğundan gereksiz bir şekilde göze çarpıyordu.

Ayağa kalkarken konuştum.

"Tabiki de değişmedi. Neden, değiştirmemi çok mu istiyorsun?"

Aynı şekilde bana döndü ve kollarını göğsünde birleştirerek konuştu.

"Hayır, tabiki.. rolüne uygun seçildin nasıl olsa konusu fazla acıklı değil mi?"

Konuşması bile sinirimi bozuyordu. Hemen cevap verdim.

"Beni seçmeselerdi kimi seçeceklerdi? Unutma bunun için sende yarışmaya katıldın ama başaramadın, yetenek konusunda pekte iyi değilmişsin demekki."

Yapmacık bir şekilde dudak büküp ona baktım.

İşte bu sefer sinirlenmişe benziyordu. Göğsünde bağladığı kollarını sinirle açıp bu sefer daha gür bir sesle konuştu.

"Ben istesem olurdum Minah! Ben senden on bin kat daha iyiyim!"

Öfkeli çıkan sesine karşılık ben daha sakin bir sesle cevap verdim.

"O yüzden mi benim yedeğim oldun?"

Bana bir adım ilerlediği sırada anladım ki büyük bir karmaşa kopacak fakat o durdu. Ve kapıya baktı.

"Aşkıım!"

Anında sevinerek kapıya koşmaya başladı. Bende o tarafa döndüm.

Koşarak Jungkook'a sarıldı. Sarılmaları bitince Jungkook'la bir iki saniye göz geldik fakat araya Bongcha'nın kafası girene kadar tabi.

Jungkook'un kafasından tuttuğu gibi dudaklarına yapıştı. Bende daha fazla bu ana seyirci kalmayayım diye eşyalarımı toplamaya başladım.

Eşyaları birer birer çantaya koyarken bir ses geldi.

"Bongcha yine seninle mi uğraşıyor?"

Kafamı gelen sese döndürdüm. Gülümseyip konuştum.

"Alıştım artık."

Sandalyeye otururken konuştu.

"Seni geçemediği için evde kendini duvardan duvara atıyor."

Gülümsedim istemsizce. Kardeşinin sırlarını bana söylemesi pek doğru bir davranış olmasa da biraz eğlenceli gibiydi.

"Sen niye yarışmalara katılmadın Miccha?"

Soruyu pek sevmişe benzemiyordu. Yine de cevap verdi.

"Bana arka sahne yetiyor. Ön planda olmak istemiyorum."

Kafamı anladım dercesine salladım.

Miccha, Bongcha'nın ikizi olsada gerçekten çok farklıydı..