Fairy Tale°JJK

Tale'16

"Geç oldu, gidelim hadi."

Lanet hastanenin önünde durmuş kapalı olan demirlerden içeriyi görmeye çalışıyordum. Sinirlenip demire tekme attım ve arabaya doğru ilerledim.

Pek birşey olmamıştı. Mark'ın babasını arayıp benimle konuşturmuşlardı ve babası beni tanıdığı içinse hiçbir şey yapmadan gitmeme izin vermişlerdi.

Markla ilgili ne desem geçiştirmiş Markın oraya ait olduğunu söylemişti. Sinirlenmemek için geçiştirmiştim. Elimden gelecek birşey yoktu çünkü..

Bunlar olurkense Jungkook hep yanımdaydı. Yujin anneannesiyle olmak için ziyaretçi odasında kalmaya karar verdi.

Jungkook arabayı çalıştırdı ve bana dönerek konuştu.

"Kemerini tak."

Kemerini takarken sessizce söylendim
"Yujine öyle demiyordun ama.."

"Ne?"

Ona dönerek omuz silktim ve yola doğru baktım. Çok sessizdi biraz müzik açmak için eğildiğim de o da aynısını düşünmüş olacak ki elini elimin üstüne koydu.

Hızlıca çekip elimi sirkeledim.

"Iyy, korona.. "

Tamam belki saçmalamış olabilirdim.

"Ciddi misin, tüm gün temas içindeydik şimdi mi?"

Göz devirip başka tarafa baktım.
Hiç konuşmasını istemiyordum.

"Seni anlamak istemediğimi nerden çıkardın?"

Ona dönüp kaşlarımı çatarak konuştum.

"Anlamadım?"

Yola bakarak konuşmaya devam etti.

"Okulda demiştin ya"

Bu mu kafasına takılmıştı, dalga falan geçiyo bu çocuk ya sabır
Daha normal bir şekilde konuşmaya çalıştım.

"İnanmak istediğin kişinin sözüne inandın, beni dinlemedin bile."

Bekledi. Birkaç saniye sonra konuştu.

"Gerek mi vardı? Gerçek ortadaydı zaten."

Gerek mi vardı mı?

Nefes verip konuştum.

"kalpsiz hayvan.. "

Sinirden içimden söyleyeceğime dışarıdan söylediğimi fark ettim. Jungkook yandan bir bakış attı. O konuşmadan ben konuştum.

"Biliyor musun Jungkook, sana anlatmaya çalışmaktan vazgeçmiştim ama bunu öylece geçiştiremem."

Anlamaz ifadeyle bana baktı.

Telefonumu çıkardım ve kaydettiğim sesi ayarlayıp tam önüne koydum.

"Tamam madem artık aynı dili konuşuyoruz. O zaman şöyle diyeyim. Jungkook benim ve ondan uzak duracaksın."