Fairy Tale°JJK

Tale'21

Medya; Mark🥺💓

Jungkook'a karşı kızmaya hakkım yoktu. Çünkü babamın ölmesinin suçunun onun yüzünden olmadığını biliyordum. Babasıyla onu bir tutamazdım.

Bunu daha sakin kafayla düşündüğümde fark etmiştim fakat yine de bu üzgün olmadığım anlamına gelmiyordu. Adalet istiyordum. O adam benim babamı öldürdükten sonra elini kolunu sallayarak 2 yıl boyunca hiçbir şey yokmuş gibi yaşadı.

Artık bunun devam etmesine izin vermeyecektim. Jungkookun da isteği bu olduğu için beraber hareket edecektik.

Anneme söyleyip söylememe konusunda tam emin değildim. Fakat zamanı gelince elbet öğrenecekti.

Yatağımdan kalkıp aynanın karşına geçtim. Ve şişmiş olan gözlerime baktım. Daha fazla ağlamak yoktu. Çünkü zaman kaybından başka birşey değildi.

Derin bir nefes aldım ve gözlerimi ovaladım. Telefonumu elime aldım. bugün evde duramazdım, halamlar hala buradaydı.

Kişileri açtım ve birkaç süre bekledim. Mark mesaj atmıştı
Üstten okudum.

"Minah, evde misin? "

Hızlıca yanıt yazdım.

Minah
Evet ne oldu

Mark
Birşey yok merak ettim sadece

Minah
Sonra konuşuruz işim var

Mark
Minah

Mesajı kapattım ve numarayı aradım.
Uzun bir süre açmadı fakat tam kapatcakken yanıtladı.

"Kimsin?"

Pek nazik bir ses tonu değildi gene de konuştum.

"Minah ben. Biraz konuşabilir miyiz?"

Birkaç saniye sesi gelmedi . Sonra konuştu.

"Bende seni arıyordum Park Minah..ne tesadüf?"

"Buluşmamız lazım."

Güldüğünü duydum. "Kendi ayaklarınla bana gelmen güzel olur tâbi,yorulmam en azında-"

Sözünü kestim. "Taehyung ben ciddiyim, konuşmamız gerek. Okulun aşağısındaki parkta buluşalım."

"Jungkook boşa dil döktü desene sen.. her neyse caddenin arkasındaki depoya gel. Bekliyorum."

Göz devirip telefonu kapattım. Eğer Jungkook Taehyung hakkında haklıysa gitmek pek doğru olmazdı. Fakat o da çocuktu , birşey yapacağı da yoktu tabikii.

Marktan gelen 16 mesajı gördüm ve bakmadan sildim. Gene boş şeyler yazmıştır diye düşündüm.

...

Deponun önünde bekledim ve tereddütlü bir şekilde içeriye girdim.
Taehyung sandalyede oturmuş telefonuna bakıyordu. Kapıyı kapattım. Bana baktı.