Fairy Tale°JJK

Tale'15

İyi okumalar...

Son 1 ayda tahmin bile edemeyeceğim şeyler öğrenmiştim. Mesela babamın asıl katilinin hapishanedeki adam olmadığı gibi,

Jungkook ve Taehyungun üvey kardeş olması ama hala anlayamadığım bir sebepten ötürü Jungkook'un Taehyungtan ciddi anlamda korkması,

Eunmi ile kavga edişimiz ve 1 aydır küs oluşumuz ki bu iyi bir haberdi. Neden mi iyiydi? Çünkü artık onun yalanlarına katlanmak istemiyordum.

Çoğu zaman hep geçiştirsem de doğru olanın onla arama koyabileceğim kadar mesafe olmasının gerektiğiydi.

Tamam sonuçta 3 yıldır arkadaştık, mutlu güzel anılarımız vardı. Onunla olmak güzeldi birlikte eğleniyorduk ama yalancı bir arkadaşımın olmasını artık istemiyordum.

Gerçekten eğlendiğim ve ilklerimi onunla yaşadığım tek arkadaşım olarak kalıcaktı. Onunla geçirdiğim vakitten pişman değildim.

Jungkook'a gelecek olursak onunla bir daha asla konuşmadık. Kendisinin ne yaptığı hiçbir şekilde umrumda olmadığı gibi sınıf harici bir yerde fazla karşılaşmadık.

Mark 1 aydır ortalıklarda yoktu. Ailesi de evde yoktu. Onun için her ne kadar iyi şeyler düşünmeye çalışsam da ailesinin onu tatile çıkarmadığını çok net biliyordum.

Annem ise bu konuyla ilgili birşey demiyordu ve benden birşeyler sakladığı kesindi.

...

"Neden kursa geri giremiyorum?"

Gözlerini deviren öğretmene karşı sinirlerim bozulmuştu. Kağıtlarını karıştırırken beni takıyor gi gözükmüyordu. Tekrar konuştum.

"Ben baş balerindim ve bunun için çok çalışmıştım."

Öğretmen bana bakmayaraktan konuştu.

"-din artık Bongcha baş balerin ve üzgünüm Minah seni tekrar gruba alamam."

Yumruğumu sıktım ve konuştum.

"Saçmalık! Bongcha daha *shanjman, hareketlerini bile bilmiyor!"

(*balede kullanılan terimler, hareketler..)

Öğretmen durdu ve bir süre bana bakıp konuştu.

"Bonghcha baş balerinken çok iyi iş çıkardı ve ödülü aldılar Minah. O çalışkan bir kız hakkını yememelisin. Biliyorum o gün bir bahanen vardı fakat sende bir balerin için yeterli yeteneği göremiyorum."

Sende bir balerin için yeterli yeteneği göremiyorum..

Gerçekten mi? Beni baş rol yapan öğretmen mi demişti bunu? Neden herkes bana karşı böyleydi, neden aşağılanıyordum?

Derin bir nefes verdim. Dolan gözlerimi saklayıp dışarıya çıktım. Öğretmen de zaten birşey dememişti.

Bilmiyorlardı ki o gösteri için gece gündüz ayaklarım kanayana kadar çalıştığımı, zayıf ve güzel olabilmek için neler yaptığımı yada birçok şeyi..

Kimse anlamaya çalışıyordu.. Yalnız olduğumu biliyordum ama bu kadar acı verici birşey olduğunu yeni anlamıştım.