Damn teacher

12.

POV Julia

Vrijdag.

De laatste dag van de week.

Vandaag heb ik maar een korte dag op school. Eerste twee uur vrij en dan les, pauze, twee lessen en dan uit!

Ik heb vannacht zo'n rare droom gehad.

Het ging over... 3x raden...Jeroen.

Het was zo'n leuke, lieve droom en het zou zo te gek zijn als die ook werkelijkheid zou kunnen worden!

Het ging als volgt;

Het was op school in de les geschiedenis. We hadden het over liefde door de jaren heen. Jeroen vroeg aan mij wat liefde betekent voor mij. Hij bleef me aankijken en liep langzaam naar me toe. Zelfverzekerd. De klas verdween samen met de leerlingen. Hij liep nog steeds naar me toe en kwam steeds dichterbij. 'Wat betekent het voor jou Julia?' Hij keek me vragend aan. 'Liefde' Zijn hoofd kwam dichterbij en ik voelde zijn adem op mijn lippen.

En toen werd ik wakker.

Anticlimax.

Ik heb daarna niet meer kunnen slapen. Ik wilde dat de droom verder ging. Dat de droom echt was. Maar helaas is het tegenovergestelde waar.

Ik fiets veel te vroeg richting school. Daar aangekomen kijk ik op mijn telefoon voor de tijd.

09:45

Veel te vroeg. De les begint pas om 10:10.

Ik loop naar mijn kluis en daarna naar de wc.

Het is een wonder dat mijn haar nog oke zit, aangezien het keihard waaide buiten.

Ik loop uit de wc.

BOEM

Ik grijp naar mijn hoofd, AU!

Ik ben tegen iemand aangelopen.

'Gaat het een beetje?' vraagt Jeroen die naar zijn borstkast grijpt. Waarschijnlijk ben ik daar tegenaan geknald.

'Beetje hoofdpijn, met jou?'

Beetje hoofdpijn? Hartstikke veel hoofdpijn!

Niet aanstellen Juul, ff een goed normaal gesprek voeren met de persoon met wie je vannacht bijna hebt gezoend in je droom.

'Het gaat wel hoor. Weet je zeker of het maar een beetje hoofdpijn is? Je kijkt een beetje wazig heb ik het idee.'

Wazig? Ja, zo kijk ik altijd naar degene die ik leuk vind, gewoon negeren Jeroen.

Ik merk dat de hoofdpijn begint af te nemen.

'Ja, het wordt al minder, gelukkig.'

'Gelukkig' glimlacht Jeroen.

Ik kijk hem aan. Ik kijk naar zijn lippen, die mij bijna hebben aangeraakt in mijn droom. Ik word rood. Knalrood.

'Is er iets?'

'Oh nee. Je doet me gewoon denken aan een rare droom die ik had vannacht, niets speciaals.'

WTF Juul.

Waarom zeg je dat?!

Ik kijk hem weer aan, hij grijnst.

Waarom grijnst hij?

'Wat is er?' vraag ik, omdat ik wil weten of hij me nou uitlacht of niet.

Hij grijnst nog meer.

Hij kijkt weg.

Hij lacht.

Hij kijkt me aan.

'Dus je hebt over mij gedroomd vannacht?'

Ik wist niet dat ik roder kon worden dan rood.

'Dat zei ik niet'

'Waar heb je dan over gedroomd vannacht?'

'Gewoon over school'

'Gewoon over school?'

'Ja'

'En wie waren er dan in je droom?'

'Gewoon mensen'

'Wat voor mensen?'

'Weet ik niet. De droom was te kort om kennis met ze te kunnen maken. Als ik nog een keer over ze droom vraag ik hun telefoonnummer wel, dan kan je ze bellen.'

'HAHAHA' Hij lacht.

Om mij.

Door mij.

'We kunnen ook beginnen met jouw telefoonnummer'

'Dat is wel een beetje cliché hè Jeroen?'

'Beetje maar'

'Fijne dag nog Jeroen'

'Dag Julia'

Ik loop langs hem en kan het niet laten om te glimlachen.

Ook al is het je docent en ook al ben ik zijn leerling, je kan Jeroen toch niet, niet leuk vinden?