Damn teacher

20.

POV Julia

Hij pakt mijn hand.

We zijn uit het restaurant en lopen nu nog een stukje langs de haven.

En we houden handen vast.

'Mag het?'

Ik glimlach naar hem.

Ja. Natuurlijk mag dat Jeroen. Je mag mijn hand altijd vasthouden.

Ik kijk voor me uit. Er is stilte, maar geen vervelende stilte. We hebben al genoeg gepraat en gelachen. Nu lopen we gewoon. Hand in hand.

Vanavond was zo ontzettend leuk. We hebben keihard moeten lachen en het klikt echt goed. En ik ben daar echt heel gelukkig mee. Maar ik denk ook aan het feit dat Jeroen mijn leraar is, en dat we elkaar maandag weer zien. En dat we dan absoluut niet hand in hand kunnen lopen. Toch probeer ik daar niet aan te denken, want nu houden we wel elkaars handen vast, en nu ben ik gewoon heel blij.

'Als je nu overal zal kunnen zijn, waar zou je dan willen zijn?'

Ik glimlach om zijn vraag.

'Goede vraag'

Ik denk na. Waar zou ik nu willen zijn?

'En het mag niet hier zijn, anders zou het antwoord veel te makkelijk zijn'

Ik kijk hem verontwaardigend aan. Hij knipoogt en grijnst.

'Overal he?'

'Yes'

'Dan zou ik in mijn eentje in de jungle zijn'

'Pff meen je niet!'

'Jawel'

'Hoezo?'

'Hoezo niet?'

'In je eentje is toch saai? En gevaarlijk! Weet je niet wat voor rare dieren er in de jungle leven? Er leven daar slangen en luipaarden die zo'n prachtige meid als jou eerder zien als een lekkere maaltijd dan als leuk gezelschap'

'Bedankt voor de zorgen, maar jij vroeg het, dus ik antwoord'

'Dat ga je toch niet echt ooit doen he?'

Ik glimlach.

'Dat zou toch gaaf zijn, in de jungle. En hoe gaaf zou het dan zijn om tussen die dieren te leven, in vrede natuurlijk. De rust, de prachtige jungle, de regels die er zijn tussen de dieren. Wie zou dat nou niet willen?'

'Ik! In je eentje Juul, dat gaat mooi niet gebeuren.'

'Hahaha, rustig maar Jeroen. Het is niet alsof ik over een uur het vliegtuig naar 'de jungle' heb'

Hij grinnikt.

Ik vind het nu al leuk dat 'ie bezorgd is.

'En jij Jeroen, als je niet naar een jungle zou gaan, waar zou je dan heen gaan?'

'Dan zou ik hier gaan zitten' , hij gaat zitten op de kade, 'en met jou genieten van het prachtige uitzicht, waar jij een onderdeel van bent natuurlijk'

'Nee dat mag niet! Je moet ergens anders heen!' zeg ik, terwijl ik zijn opmerking negeer.

'Zolang het maar met jou is, dan vind ik alles prima'

'Charmeur' mompel ik.

Hij grinnikt, alwéér. Volgens mij is dat de 100ste keer vanavond.

'Ik meen het, ik zou zelfs met je naar een jungle gaan'

'Pff, gezellig' zeg ik sarcastisch

'Nou dan gaan we naar een gala'

Ik lach.

'Nee Jeroen, ik háát gala's'

Ondertussen zit ik naast hem. Ik leun tegen hem aan.

Na een paar minuutjes stilte en gefriemel tussen handen zucht ik.

'Whats'up Juul?

'Dit kan toch niet?'

Omdat ik zo dicht bij hem zit hoor ik hem slikken.

'Jawel Juul, dit kan wel'

'Ik bedoel, jij bent nog altijd mijn leerkracht Jeroen, hoe leuk je dan ook bent, je bent nog steeds mijn leerkracht. En dat mag niet'

'Kom op Juul, het is toch niet dat ik 40 jaar ouder ben dan jou? En het is toch niet dat we aan iedereen die we tegenkomen moeten vertellen dat we elkaar leuk vinden?'

Hij kijkt me aan.

'Tenminste, dat ik je leuk vind.'

Ik kijk hem aan en ik glimlach door zijn woorden.

'We moeten dit geheim houden Jeroen, anders komen er problemen'

Hij komt dichter naar me toe.

'Prima Juul, zolang ik je maar kan zien'

Ik voel zijn adem op mijn gezicht. Hij is zo dichtbij dat ik zijn stoppels zou kunnen tellen.

'Je hebt geen keus, Jeroen'

Hij glimlacht.

Hij kust me.

Intens en rustig.

Mijn handen gaan naar zijn wangen, zijn stoppels en zijn haren.

Wat wil ik dat al lang aanraken.

Zijn handen zijn verspreid. De ene ligt op mijn rug, om me naar hem toe te trekken. De ander ligt op mijn wang.

Ik verbreek de kus.

'Je hebt geen idee Juul, je hebt geen idee wat je doet'

Ik glimlach en geef hem nog een kus, een korte.

'Ga je mee Jeroen? Ik ga richting huis, naar bed'

'Maar al te graag'

Ik rol mijn ogen.

'Zet het uit je hoofd.'

Ik sta op en wil weglopen, maar Jeroen knuffelt me van achteren. Zijn armen om me heen. En zijn mond in mijn nek.

'Jeroehoeen!'

'Juuhuuul'

'Kom'

'Ja, baas'

En hand in hand lopen we naar mijn huis, pratend en lachend, hopend dat mijn huis verder weg staat dan hij staat, zodat we langer kunnen praten. Maar helaas.

'Nu weet je waar ik woon'

'Nu weet ik waar je woon'

Hij glimlacht en stapt naar voren. Heel langzaam komt zijn mond dichterbij.

'Slaap lekker, prachtige Julia. En droom maar over school, dan doe ik dat ook'

'Slaap lekker, Stuk'

Ik geef hem een kusje op zijn wang.

Hij geeft een kus op mijn mond.

'Dag Jeroen'

'Dag Julia'

Ik loop naar de deur en voordat ik naar binnen ga kijk ik even om.

Hij zwaait lachend, en ik lach zwaaiend.

Wat zal ik lekker slapen vannacht.