Damn teacher

2.

POV Julia

Ik pak mij sleutels uit mijn jaszak. Deel 2 van vandaag gaat beginnen. Ik steek de sleutel in het slot en ga mijn huis binnen. Niemand thuis. Uiteraard.

Mijn ouders zijn allebei mensen in 'de business' . Ik weet eigenlijk niet precies wat ze doen. Mijn vader spreek ik eigenlijk nooit. Vroeger zag ik hem op dagen zoals mijn verjaardag of kerst. Nu komt hij nooit meer. Mijn moeder komt elke week even langs, tenminste dat probeert ze. Vaak komt er nog wat tussen en is ze er niet. Het is zwaar klote.

Begrijp me niet verkeerd, Niek en ik hebben een supergoede band. Toch mis ik soms een moeder om tegen aan te huilen of lekkere romcom's mee te kijken.

Maar ja. Het zij zo.

Ik kijk of er iets lekkers is om te eten. De keuze is chips, chocolade of yoghurt. Uiteraard geen yoghurt.

Ik kies voor de chips.

Ugh, ik moet echt weer is beginnen met afvallen. Toch is het zo lekker. En ik word volgende week ongesteld! Dus dan mag ik echt wel een beetje chips.

En ik moet vanavond werken, dus dan loop ik het er wel weer af.

Ik werk bij 't Kuken. Dat is de place to be. Overdag een chille plek om te relaxen of te werken. En 's avonds een leipe plek om te feesten.

Ik werk er als serveerster. Ik weet dat het officieel niet mag, omdat ik nog 17 ben. Maar een voordeel van ouders in de business is dat ze een goed woordje voor je kunnen doen.

Ook voordelig voor mijn ouders; als ik mijn eigen geld verdien, hoef ik geen eten of kleding van hun geld te kopen. Win-win-situatie zou mijn moeder zeggen.

Maar goed. Ik werk vanavond dus van 6-11.

Ik weet alleen dat het vanavond niet heel feestig gaat zijn , je kan 't Kuken voor een avond afhuren. En dat is dus vanavond. Een echtpaar is 40 jaar getrouwd en dat wordt gevierd. Natuurlijk heel mooi en zo. Maar een goed feest vind ik leuker.

*

Ik wen nooit aan die kou. Maar goed. Na 30 minuten fietsen eindelijk bij 't Kuken aangekomen.

'Hee Juul, we zitten achterin' hoor ik mijn baas Fred zeggen.

Ik loop naar achteren. En zie Fred, Patrick, Richard, Madelief en Naomi zitten. Aan het eind van de tafel zit een onbekende jongen.

'Dat is Daniël, hij start vanavond als serveerder, dan kan hij rustig beginnen' zegt Fred met een knipoog.

Ik glimlach naar Fred en loop naar Daniël toe en geef hem een hand.

'Hee Daniël, ik ben Julia. Heb je er zin in?'

Ik kijk in zijn ogen, prachtige lichtbruine ogen. Het steekt mooi af bij zijn goudblonde lokken.

'Hee Julia, ik heb er zin in hoor. Ben alleen wel een beetje gespannen.'

Ik glimlach naar hem.

We nemen met zijn alle door wat het plan is voor vanavond en wie welke tafels doet.

De eerste gasten zijn er al en ik loop naar ze toe. Lisa is normaal gesproken de gastvrouw, maar ze is ziek. Dus vandaag moet ik het doen.

Gastvrouw bij 't Kuken houdt in dat je iedereen een hand geeft, hun jas aanpakt en de plek aanwijst waar ze mogen gaan zitten.

Het 40-jaar getrouwde stel is aangekomen en ik geef ze een hand.

'Gefeliciteerd' zeg ik 'wat een prachtig jubileum!'

'Dankjewel lieverd' zegt de vrouw van het stel glimlachend.

Ik leid ze naar hun stoel en sein naar Madelief dat het tijd is voor de drankjes.

Het sneeuwt, merk ik op als ik uit het raam kijk.

Na heel veel geschudde handen en aangewezen plekken komt Fred zeggen dat er nog 2 gasten komen.

'Ik wacht totdat ze er zijn'.

'Bedankt Juul' zegt Fred, terwijl hij zich raast naar de keuken.

Fred is namelijk niet alleen de baas van 't Kuken, hij is ook de chefkok.

In de verte hoor ik pratende mensen aankomen. Eindelijk! Ze zijn een half uur te laat.

Ik zie een man en een vrouw. De man loopt terug en de vrouw loopt naar binnen.

Ik zet mijn glimlach op.

'Welkom in 't Kuken, mevrouw. Mag ik uw jas aannemen?'

Ze ziet er mooi uit. Bruine haren en bijna zwarte ogen. Een lang en slank figuur. Ze heeft een prachtige lichtgroene jurk aan.

'Zeg maar Marije hoor, en je alsjeblieft. Anders voel ik me half bejaard' lacht ze.

Ik lach mee en vraag of ze nog iemand bij haar heeft, aangezien we nu nog 1 gast over hebben.

'Oh ja, mijn broertje haalt nog even het cadeau uit de auto, maar als je het niet erg vind ga ik alvast naar mijn opa en oma, hij komt er wel aan.'

Ze knipoogt en weg is ze.

De deur gaat weer open en ik zie een bekend iemand uit de deur komen.

In een prachtig pak staat daar meneer van Dijk voor me.

'Hee Julia, wij zien elkaar vaak vandaag.' zegt hij.

Oh god, hoe moet ik praten! Ik voel alweer het bloed naar mijn hoofd stromen en doe gewoon alsof het geen knappe man is.

'Ja, klopt. Kan ik uw jas aannemen?'

'Oh dat lukt wel hoor. Ik zal maar opschieten, voordat de oudjes zich zorgen gaan maken.' Hij knipoogt en gaat er dan vandoor.