Damn teacher

16.

POV Julia

Maandag. 11:10.

Ik zag gisteren al dat de eerste 3 lessen vandaag zouden uitvallen, dus vandaag heb ik legaal uitgeslapen.

Over een uur moet ik op school zijn, dus 40 minuten om aan te kleden, te eten en me klaar te maken. Tijd genoeg.

Ik zoek mijn rooster op om te kijken welke vakken ik heb. Ik moet glimlachen als ik zie dat ik geschiedenis heb.

Automatisch denk ik weer aan afgelopen zaterdagavond. 'Contact' en 'houden' zijn mijn 2 nieuwe favoriete woorden. De hele avond dat we nog in de club waren, ongeveer nog 2,5 uur na het gesprek tussen Jeroen en mij, heb ik Jeroen opgezocht. Met mijn ogen. Ik heb niet met hem gedanst, alhoewel ik dat heel graag wilde. Het zou raar zijn als ik naar hem toe zou zijn gegaan. Niet raar voor hem of voor mij, maar raar voor mijn vrienden, zijn vrienden en mensen die alleen zien dat wij leerling-en-student zijn.

Oogcontact was op dat moment voldoende. Oogcontact is echter ook een vorm van contact. Ik keek naar hem terwijl hij danste, wat er bij hem veel mooier uitziet dan bij mij. Zijn lichaam, strak en gestructureerd. Toch danste hij prachtig. Hij kreeg aandacht van meisjes, veel aandacht van meisjes. Maar het maakte mij niet uit. Hij keek naar mij. En ik lachte naar hem. Hij lachte ook. Hier en daar een verdwaalde knipoog. Ik vond het perfect.

Ik kijk er naar uit om hem vandaag weer te zien. Ik hoop met heel mijn hart dat ik niet te veel verwachtingen heb. Dat ik het me niet mooier voorgesteld heb dan het is. En er is maar een manier om daar achter te komen, naar school gaan, naar geschiedenis gaan, naar hem gaan.

En zo gezegd, zo gedaan. Ik kom op school aan en zie dat ik een minuut of 2 aan de late kant ben. Ik loop rustig naar boven, want Jeroen begint toch nooit heel vroeg met de les. Ik kom op de derde verdieping aan en zie dat hij staat te wachten bij de deur, de gang is leeg. Het doet me denken aan vorige week, een vergelijkbare situatie, alleen had ik toen rode wangen, en nu heb ik uit voorzorg rustig gedaan, zodat ik deze keer niet als een zwetende tomaat aan kom.

'Ik dacht al bijna dat je niet meer zou komen.' zegt hij, bijna fluisterend.

'Ik zou jouw lessen toch niet willen missen, Jeroen van Dijk.'

Hij glimlacht.

Ik glimlach.

Ik loop naar binnen en voel dat hij me na kijkt. Ik geniet van zijn ogen in mijn rug.

'Zo, ben je weer eens te laat?' vraagt Anouk.

'Haha, ja man. Ik ben dan altijd gewoon op tijd wakker, en ik denk dat ik dan tijd genoeg heb. En opeens is het laat.'

'Gelukkig hebben we geschiedenis, als we engels of zo zouden hebben, moet je gelijk een uur terugkomen.'

Ik knik. Ja. Gelukkig hebben we geschiedenis.

Anouk weet dat Jeroen en ik 'contact' hebben. Ze weet ook van de kus op mijn wang. Ze zij dat ik me er niet te veel zorgen om moet gaan maken, en dat doe ik ook niet. Ik maak me geen zorgen. Ik wil alleen dat hij het nog een keer doet.

'Goed' begint Jeroen 'We gaan het vandaag hebben over de handelscontacten die opkwamen in de 17e eeuw. 2 belangrijke organisaties die hier bij horen zijn de VOC en de WIC, wat de verschillende doelen en functies waren, vertel ik morgen. Eerst gaan we het hebben over waarom contact zo belangrijk was, en is.'

Hij kijkt me aan.

Elke keer dat hij het woord 'contact' zegt, kijkt hij me aan.

Hij gaat lachend door met zijn verhaal en niemand heeft door waarom hij lacht.

Alleen ik.

Na tientallen keren het woord 'contact' te hebben gehoord, gaat de bel.

Ik doe expres langzaam over mijn spullen inpakken, omdat ik de ruimte waarin wij samen zijn nog niet wil verlaten. Anouk merkt mijn langzame houding op en knikt. Ze snapt precies wat ik aan het doen ben.

'Gebruik wel een condoom he?' fluistert ze in mijn oor.

'ANOUK!' schreeuw ik, misschien iets te hard.

Oke, misschien snapt Anouk niet precies waarmee ik bezig ben.

De klas loopt leeg en ik voel nog steeds dat ik rode wangen heb van de opmerking van Anouk.

Jeroen zit in zijn stoel en kijkt naar me. Bekijkt me. Staart naar me.

Ik sta op van mijn stoel en loopt naar hem toe.

'Dus.. Handelscontacten he?'

Hij grijnst en staat op.

'Handelscontacten zijn belangrijk voor een land, zonder handelscontacten is een land maar alleen.'

Ik knik en word rood, met het gevoel dat we het niet hebben over handel of landen.

Hij glimlacht naar me.

Ik kijk hem aan. Holy shit. Ik kijk hem aan. Ik kijk in zijn prachtige donkerbruine ogen. Ondeugende ogen. Lieve ogen. Sexy ogen. Ik bijt op mijn lip.

Hij doet een stap naar voor. We staan nu tegen elkaar. Zijn hand gaat omhoog. Zijn hand op mijn wang. Zijn duim op mijn lippen.

'Niet doen'

Damn. Het valt me op dat hij een hese stem heeft. En het is een verschrikkelijk aantrekkelijk kenmerk.

Ik kijk hem vragend aan.

'Wat?'

Mijn stem is ook schor. Ik wil niet hoesten, omdat hij zijn hand dan van mijn wang moet halen. En zijn hand ligt daar prima.

'Niet op je lip bijten'

Ik knipper.

'Hoezo?'

Hij grijnst.

'A. omdat het hot is'

Ik slik. 'En B?'

'Omdat het fácking hot is.'

Ik bijt op mijn lip.

'Julia! Wat zei ik nou?'

Hij doet net alsof hij geïrriteerd is. Ik weet dat hij dat niet is.

'Volgens mij vind je het niet zo vervelend als ik dat doe'

Hij glimlacht.

Zijn hand gaat door mijn haar en via mijn rug weer terug naar zijn eigen lichaam. Hij haalt iets uit zijn kontzak. Een briefje. Hij kijkt me aan. Zijn hand gaat, inclusief het briefje, via mijn rug naar mijn kontzak. Hij trekt me dichter naar hem toe, nóg dichter. Hij doet het briefje in mijn kontzak. Zijn hand heeft wat vertraging, maar uiteindelijk komt die weer terug.

'Wat staat er op?' vraag ik. Nieuwsgierig.

'Een nummer. Om contact te houden'

Hij knipoogt.

'Een telefoonnummer? Of een huisnummer?'

'HAHAHA'

Hij lacht. En het is prachtig.

'Mijn telefoonnummer, het huisnummer komt later wel'

En weer die verdomde knipoog.

'Ik denk dat ik nu naar de volgende les moet'

Hij knikt.

Ik knik en doe een stap naar achter om naar de deur te lopen.

Bij de deur aangekomen draai ik me om en zie dat zijn ogen nog steeds naar me kijken.

'Wat moet ik met het nummer doen?'

'Bellen? Appen?'

Ik rol mijn ogen.

'Ja dat snap ik. Wanneer en met welke reden?'

'Wanneer het je uitkomt. Wanneer je tijd hebt. Wanneer je zin hebt. Wanneer je wilt.'

'Oke'

'Beloof me dat je het nummer gebruikt, deze week nog'

Ik knik.

'Belooft'