Damn teacher

27.

POV Julia

Nakomen. Ik moet nooit nakomen. Door die mafkees van een Jeroen heb ik de opdracht gekregen om een stuk te schrijven over Pythagoras. Nee, niet de stelling van Pythagoras, maar over meneer zelf. De begeleider van het 'nakomen'-uur heeft een voorliefde voor wiskunde en historie, vandaar.

Na 60 minuten zweten en filosofie mag ik eindelijk naar huis. Nou ja, naar huis. Naar Jeroen. Ik weet niet hoe ik me erover voel. Aan de ene kant is het een klootzak die me heeft laten zitten voor die chick. Aan de andere kant kan het ook iets onschuldigs zijn en dat hij me gewoon vergeten is op te halen. 

Ik loop naar zijn lokaal en zie hem al zitten.

'Julia, luister, het is echt niet wat je denkt.'

Ik zucht. Hoe vaak heb ik deze zin wel niet in series gehoord?

'Wat denk ik dan?'

'Weet ik veel wat je denkt!'

Hij staat op.

'Ik weet niet wat je denkt Julia. Ik weet wel dat ik je vanochtend vergeten ben op te halen. Nou ja, ik was het niet vergeten. Cindy kwam langs. Ik weet niet of je haar nog kent. Ze is iemand die ik ken van de opleiding, ze was er ook in die avond in de club.'

'Ik herkende haar al, maar waarom ze vanochtend met jou was?'

'Ze komt hier werken. Ze gaat de brugklassers begeleiden. Ze wilde vanochtend carpoolen, ze was er opeens Juul, ik kon haar niet zomaar laten staan.'

'En mij wel?'

'Ja. Nee. Godver Juul.'

Ik heb tranen in mijn ogen. 

'Het is oke weet je, ik snap het. Ze is een mooie meid, van jouw leeftijd, in hetzelfde beroep. Ik begrijp het. Echt.'

'Juul! Luister naar me!'

Hij pakt mijn handen vast.

'Wat denk je dat wij hebben? Niets? Iets wat ik zomaar over kan laten gaan? Iets wat nep is? Wat zomaar door haar kan worden weggeveegd? Nee Juul. Ik ben fucking verliefd op je. Ik kan er niets aan doen, maar het is gewoon zo. Ik vind je lief. Je doet alles voor iedereen en je huppelt voorbij als je voorbij loopt. Je bent kei aantrekkelijk Juul, als je in de klas bent kan ik het niet weerstaan niet heel de tijd naar je te kijken. Je bent alles Julia. Alles. Ik kan mijn leven niet meer voorstellen zonder jou. Ik houd van jou. Echt. Meer dan wie dan ook. Ik houd van jou Julia.'

Ik kijk hem aan. 

Godverdomme wat een ogen hee.

'Ik weet niet wat ik moet zeggen, ik uhm.'

Hij pakt mijn wangen vast.

'Je hoeft niets te zeggen Juul, wees me niets verplicht.'

Ik kijk hem aan en kus hem. Godverdomme wat een vent. Ik pak zijn haren vast. 

'Juul, we moete..'

'Ik weet dat we moeten praten. En dat ik verloren heb. Maar fuck it. Ik heb jou gewonnen.'