Damn teacher

22.

POV Julia

Ik kijk hem nog even aan voordat ik de klas uitstap. Dit was een heftige les. Hij bleef me maar aankijken en ik kan niet anders dan terugkijken. Kijken naar die prachtige ogen, het prachtige gezicht met de perfecte stoppels en dat lichaam. Het is een heftig knappe man en het wordt lastig om dit geheim te houden. En ik denk dat we dat allebei weten, nu al.

Samen met Anouk loop ik over de gang richtig 'ons' plekje. We hebben namelijk tussenuur, dus dan zitten we vaak bij ons bankje. Voor ons lopen Maud en Sven. Ik weet niet wat er met die twee aan de hand is, maar om een of andere reden lijken ze steeds meer met elkaar om te gaan. Ik wil er wat over zeggen tegen Anouk, maar voordat ik dat kan doen duwt ze me de wc's in.

'Oh, wat gaan we doen?'

Ze controleert de hokjes, allemaal leeg. Niemand die meeluistert.

'Wat is er aan de hand Anouk?'

Ik kijk verbaasd.

'Hoe bedoel je, wat is er aan de hand?'

Ze zucht én rolt haar ogen.

'Je weet toch dat je me alles kan vertellen. Zaterdag was je de hele avond niet bereikbaar, en je hebt me niet eens meer geappt daarna. Net moest je zonodig eerder naar geschiedenis omdat je nog naar de wc moest, en bij geschiedenis was je super-afgeleid en had je heel de tijd rode wangen. What is going on!'

Ik zie aan haar dat ze het eigenlijk al weet. Ik bedoel, ik vind geschiedenis wel een prima vak, maar ik zou er niet voor eerder naar het lokaal gaan. Dat doe ik voor de leerkracht. De oh-zo-hotte leerkracht.

'Zaterdag was ik niet bereikbaar, omdat ik een, nou jaa, ik had een soort van.. uhmm.. ik weet niet zo goed hoe ik het moet zeggen?'

'Say it!'

'Oke oke oke relax. Ik had een date.'

'Ja en met wie!?'

'Met Jeroen'

Ik glimlach. Ik kan niet denken aan Jeroen zonder te glimlachen.

'OH - MY - GHAAAAADDDDD'

'Hahaha'

'Vertel vertel vertel'

'We gingen naar een leuk restaurantje en daar hebben we wat gedronken, en het was heel gezellig en we moesten allebei veel lachen. En echt Anouk, zijn lach is onmenselijk'

Anouk maakt een piepgeluidje, vraag me niet hoe het precies klonk, maar het was enthousiast bedoeld denk ik.

'Daarna hebben we nog even gelopen langs de haven, want het restaurantje lag naast de haven. En toen hebben we een beetje gepraat'

'Ja, mhmm, ga verder'

'En toen kuste hij me.'

'WhAAAAA YESSS!!! Hoe was het!'

'Alsof het niet echt was. Het was zo goed en het voelde zo goed en ik wil weer en meer'

'AAAHH, oh Juul ik ben zo blij voor je!!'

Ze knuffelt me. Thank God dat ik zo'n goede vriendin heb.

'Maar we willen het wel geheim houden, omdat het natuurlijk niet de normale gang van zaken is.'

'Oh ja tuurlijk! I wont tell.'

'Thank haha'

We willen uit de wc's lopen om naar 'ons' plekje te gaan, maar Anouk houdt me nog tegen.

'Wacht eens even. Hebben jullie net voor geschiedenis nog gezoend?'

Ik glimlach en voel dat ik rood wordt.

'Yep'

'Whaaaahaaaaa, O-M-G Zo cute!!!!!'

'Hahaha thanks Anouk. Nou weer even normaal doen he, ik wil niet dat de rest het al weet'

'Tuurlijk, tuurlijk, geen probleem'

Ik glimlach en we lopen de wc's uit. Ik heb zo'n geluk met Anouk als vriendin, ze is er altijd al voor me geweest en ik weet dat ze altijd achter me zal blijven staan.

We komen bij 'one' pauze-plekje aan. Ik merk dat ik mijn boeken nog moet wisselen.

'Ik ga nog even naar mijn kluisje, ben zo terug'

'Joe!'

Ik loop naar de kluisjes. Er is niemand. Ik doe mijn kluisje open en zie dat er een briefje ligt.

Blijf je wat langer na school? #verrassing

Mijn hart maakt een sprongetje als ik zijn naam onder aan het korte bericht zie staan.

X Jeroen.

Een verrassing? Wat kan dat zijn? Extra les geschiedenis? Nee. Dat zal het niet zijn. Misschien heeft hij een vraag? Of een klacht? Of misschien heeft hij iets leuks voorbereid? Maar op school? Dat lijkt me onhandig.

Zo'n kort zinnetje. Zoveel vragen. Maar natuurlijk blijf ik langer na school. Niet alleen uit nieuwsgierigheid, maar ook uit verlangen om hem weer te zien, en hopelijk aan te raken.