Aşkın girdabında yanmak. Kana kana içmek aşkı, daha fazla yanmak.
Bu anı hiç bitmeyecek şekilde yaşamam, kokusunu bedenime mühürlemem gerek.Bütün bir günü beraber geçirdik ve doktor sürekli odasında çalışıyordu.
Arada bir odasını gidip onu kontrol ediyordum, o zaten günü tamamen bize bırakmıştı sanki.Akşam üzeriydi artık ve dışarı çıkıp biraz hava almak sevgilime iyi gelecekti.
Valeria'nın elinden tutmuş doktorun odasına doğru gidiyordum. Tam o sırada birden kapı açıldı.
Hiç uzatmadan direk konuya girdim, balıklama atlar gibi."Doktor Louis biraz dışarı çıkalım, bize iki saat bile yeter. Ne dersin?"
"Evet baba, hava almak istiyorum." Dedi Valeria yüzündeki tatlı gülümsemeyle.
Doktor biraz düşündükten sonra odasına tekrar girdi.
Biz merak ve soru işaretiyle birbirimize bakarken, doktor elinde oltayla çıkageldi."Tamam hadi çıkalım, ilerde bir göl ve piknik alanı var. Daha fazla uzaklaşamayız Leo biliyorsun!" Dedikten sonra sokak kapısına doğru ilerledi.
"Harika, bize bu da yeter." Dedi Valeria.
Bir saat geçmişti ve biz aşkımla gölde yüzerken doktor da balık tutmaya çalışıyordu tüm numaralarıyla.
Ama her seferinde boş çıkıyordu kanca.Herşey böyle güzel giderken birden raydan çıkabiliyor hayat. Ne zaman ne olacağını bilemeyiz.
Bu sırada gölden yüz metre uzakta bir silah sesi duyuldu.
Gölün etrafındaki halk korku ve merakla etraflarına bakınırken doktor oltayı atıp sesin geldiği yöne doğru koştu.Bizde onu takip edip koşar adımlarla yetişmeye çalıştık. Oraya vardığımda yol kana bulanmış gibiydi.
Kan her tarafa sıçramış, dehşetin büyüklüğünü anlatıyor gibiydi."Burda neler oluyor böyle dostum?" Diye bağırdı bir adam, orta yaşlı ce saçları kısacıktı.
"Ben şahidim gördüm, bir adam bu kadını vurdu, sanki deli gibiydi. Bence akıl sağlığı yerinde değildi!" Deyip yerde yaralı yatan genç kızı gösterdi ihtiyar bir kadın.
Derken tam o sırada ambulans geldi.
Yaralı kadını sedyeyle ambulansa taşıyıp ambulansa tekrar bindiler sağlıkçılar.Hiç tanımasam bile üzüldüm, umarım iyileşir.
Doktor kolumdan tutup beni kendine doğru çekerek, kulağıma uzandı.
"Leo bu düşündüğüm şey olabilir. Artık sonuca ulaşmalıyız yoksa bir süre sonra her yer böyle kanlarla dolup taşacak."
"Yani bu şey mi? O kadın yapmış olabilir öyle mi?"
"Bilmiyorum ama şu an eve dönmemiz gerek, bir an önce toparlanın. Ben araçta bekliyorum sizi."
"Tamam, göl kenarında kıyafetlerimiz vardı onları alıp geliyorum, Valeria da seninle olsun enerji harcamamalı sen daha iyi biliyorsun doktor."
Aradan bir saat daha geçti ve eve nasıl döndüğümüzü anlayamadan kendimi deney odasında buldum yine.
"Anlamıyorum, ne oldu birden? Deney yarın olacaktı doktor!"
"Ben Valeria'yı da tekrar uyuttum. Senle deneyi bitirdikten sonra onu uyandıracağım. Böylece boş yere zaman kaybetmiş olmayacağız! Artık bir dakika bile önemli Leo."
"Tamam. Bu sefer hangi hastalığın üzerinde duracaksın doktor?" Dediğimde biraz duraklayıp elindeki şırıngayla yanıma yaklaştı.
"Şizofreni!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
P.İ.D "Kitap Oldu"
Ficción GeneralYarım saattir aralıksız yürüyorum, hafızamda anılar belli belirsiz canlanıp duruyor, etrafımdaki yemyeşil doğanın tadını çıkarmak yerine neden sıkıntı içinde boğuluyorum? Etrafımda olan bitene anlam veremiyorum, sanki başka bir gezegenden buraya düş...