Sen kimsin? Tıpkı bir dinozora benziyorsun!" Dedim yanımda duran dinozora. Sadece bana bakıp gülüyordu, annemi görüyorum ufukta. Bana el sallıyor şu an, ama bir taraftan da öfkeyle bağırıyor. Ben nerdeyim? Ne yapıyorum burda bilmiyorum.Çok korkunç bir dünyanın içinde hapsolmuşum sanki. Çok saçma, şimdi de denizde sörf yapıyorum, bu harika kendi kendimi görebiliyorum. Çok güzel yapıyorum bu işi, ah! Ayağıma taş çarptı.
Yanımda korkunç suratlı bir iblis var. Çok korkuyorum, onu görmezden gelmeye çalışıyorum ama o da annem gibi bağırıyor. Sesinin tonu çok yüksek kulaklarım kanayana kadar bağırıyor. Onu dinlemek zorundaymışım gibi hissediyorum.
"Leo, Leo günahkar bir zavallısın! Tek yapman gereken kendini öldürüp bu dünyayı bir pislikten kurtarmak. Hadi yap şunu! Daha fazla kirletme bu dünyayı, senin ölümün herkese iyi gelecek." Diye bağırmaya devam etti.
Sanırım doğru söylüyor.
Doktor Louis'in ağzından;
Ben daha fazla onu böyle izlemek istemiyorum, kendi kendine gülüp garip şeyler yapması beni tıpkı kızımda olduğu gibi çok etkiliyor. Beş dakika dışarı çıksam iyi olacak, sadece beş dakika.
Odadan çıkıp koridorun bitiminine kadar yürüdüm. Bir anda telefonumun çaldığını farkettim, titreşim o kadar çoktu ki adeta cebimden uçup gidecek sanki. Hızla elime alıp cevapladım.
"Alo,"
"Alo, buyrun, Kimsiniz?"
"Kim olduğumu gayet iyi biliyorsun Louis. Panzehirin formülünü hazırladın mı?"
"Bana biraz daha zaman ver, hazır sayılır ama bazı sıkıntılar çıktı. Ayrıca bir kez daha düşün, bunun sana ne yararı olacak ki? Herşey geçici!"
"O elindeki panzehir bütün dünyaya hükmetmemi sağlayacak. Herkes o tozun etkilerinden ve ölümden kurtulmak için bana sığınacak. Bana muhtaç olacaklar ve buna karşı çıkanlar böcek gibi ölüp gidecekler. Sen buna engel olamazsın. Sana sadece kızını kurtarma şansı veriyorum. Tam olarak altı saatin var!"
"Bu kadar acımasız olamazsın!"
"Acımasız mı? Ben sadece gerekeni yapıyorum. Mantıklı düşün, dünyanın nüfusu git gide artıyor, zaten yakın zamanda dünya da hayat kalmayacak. O zaman acıyacak insan da kalmaz, bir düşün belki de ben bir sürü insanın hayatını kurtaracağım!""Beni asla buna inandıramazsın, bir sürü insani öldürerek dünyayı kurtaramazsın. Eğer bir felaket olacaksa er ya da geç her şekilde olur."
"Kes artık çok konuştun, beni oyalamaya mı çalışıyorsun? Vaktini iyi kullan altı saat sonra sana ulaşırım!"
Onu durdurmam gerek. Ama şu an hiçbirşey yapamıyorum, en azından şu anki yerimizi kimse bilmiyor ve zaman kazanabilirim.
Hadi Leo sana ihtiyacım var! Lütfen geri dön. Lütfen!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
P.İ.D "Kitap Oldu"
Ficción GeneralYarım saattir aralıksız yürüyorum, hafızamda anılar belli belirsiz canlanıp duruyor, etrafımdaki yemyeşil doğanın tadını çıkarmak yerine neden sıkıntı içinde boğuluyorum? Etrafımda olan bitene anlam veremiyorum, sanki başka bir gezegenden buraya düş...