SOLUDUĞUM KORKU

Bölüm 17:"Acı"

....

Gözlerim kapanırken onunla alakalı tek şey beni yatırıp üzerindeki paltosunu çıkartıp malzemeler getirerek omzumdaki sardığı bezi alıp hiç acımadan parmaklarını açılan yaraya sokmasıydı.
Seslice inlediğimde, "Kan kaybın çok. Bir an önce kurşunu almalıyım. Uyuşturacak hiçbir iğnem kalmadı. Dayanmalısın." Demişti.

Dediğinin aksine gücüm kendime yetmemişti. "Uyuma!" Diye bağırdı. Gözlerim cam gibi açılırken tavana dikilip kaldı. Güçlü sesi adeta kulağımı yırtmıştı, "Canım acıyor." Diye mırıldandım. Dudaklarım öne doğru büzülmüş ve ben gözyaşları içindeyken gözlerim tamamen kapandığında, "Aden!" Dediğini duymuştum sanki sadece. Başka bir şey hatırlamıyordum. Yara bere içindeyken bu hâle düşeceğim zaten belliydi. Belki de sonsuzluğa gidecektim. Kendimi taşıyamıyordum. O gibi güçlü değildim. O yara da alsa her şey normalmiş gibi yaşayabiliyordu. Dimdik ayakta durabiliyordu. Ben de onun gibi olsaydım. Tüm acılarıma rağmen, o gibi bakabilseydim.

Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyordum.
Yeni yeni kendime gelebildim. Gözlerimi kısık bir hareketle aralayıp bakarken, aydınlık görüyordum. Sabah olmuş gibiydi. Deneyip gözlerimi tamamen aralayıp yabancı bir yerde olduğumu gördüm. Kurumuş dudaklarımla yutkunurken bedenimdeki ağırlıkla acıyla inledim. Sağ omzum, beyaz bir bezle kalınca ve sıkıca sarılmıştı. Ağrım vardı. Yüz buruşturarak dişlerimi sıktım.

"Ah!" ..

"Kendine geldin mi?" Sesimi duyarak yanıma gelmişti. Buradaydı. Başka bir evdeydik. Daha büyük ve daha güzel bir ev. Endişe içinde bana bakarken, uzandığım hastane yatağının boş olan kısmına oturdu. Etrafımda cihazlar vardı. Fakat burası bir evdi işte. Hastane yerine bir ev.

Elimin üzerine elini koyarak sıktı. "Beni çok korkuttun." İç çekmişti. "İyi misin?"

"Canım acıyor!" Dedim sıkıntıyla. Ağırca kafa sallayıp dudaklarında dilini gezdirdi.

"Ağrı kesici aldın. Birazdan iyi hissedeceksin." Gözlerim kısık bakıyordu.

Yutkundum. "Bana ne oldu?" Düşünmüştüm. Kafamın içine bir bir yaşadıklarım düşmeye başlamıştı. Orman içinde onunla şiddetli konuşmamın ardından yalnızken duyduğum silah sesleri, ve acıyla savrulmam.. Onun gözleri boşluğa gittiğinde kötü bakıyordu.

"Bir, saldırı oldu. Ve yara aldın." Baş eğdi. Yatağın üzerinde durmuş hareketsiz elimi eğilip öperken, "Halledebilirim sandım ancak bünyen acıya dayanamadı. Bayılınca sana bir şey olacak diye endişe duydum. Seni daha iyi bir yere getirdim." Tebessüm etti. Gözlerime bakarken şaşkındım. Aklıma onunla yaşadıklarım tamamen düşerken kızgın baktım.