Chapter 18

9 0 0
                                        

"Blake? may ginawa ka ba sa sarili mo? may iniinom ka ba?" tanong ko ng bigla niya ko hinarap, galit siya? galit yung mata niya.

"wala kong ginawa ok? PWEDE BA, WAG KA NA MAGTANONG ALAM MO NAMAN NA KUNG ANO LANG YUNG BINIBIGAY SA AKIN, YUN ANG INIINOM KO! BAKA IKAW? BAKA MALI BINIBIGAY MO SA AKIN!" sigaw niya at tinignan ko siya mismo sa mata.

"AKO? I ONLY GAVE YOU WHAT THE DOCTOR ORDERED ME TO GIVE!" sigaw ko sakanya.

"ALAM MO? YOU SHOULD BE THANKFUL FOR ME KASI KAHIT LAGI MO KO TINATABOY AT INAAWAY, NANDITO PARIN AKO, TINITIIS AT INAALAGAAN KA!" sigaw ko sakanya at pumunta sa kotse niya.

i remember, binigyan niya ko ng spare keys ng dorm ng galaxy at ng kotse niya.

sumakay na ko sa kotse niya, sa driver seat ako umupo.

"pumasok ka na" walang emosyon ko sabi at umupo siya sa likod.

walang imikan buong biyahe habang dina-drive ko.

"hey! why do you have a key to my car?" tanong ni Blake pero di ko siya inimikan.

stop the bullsh*t Blake.

dumating na kami sa Galaxy's Dorm at pagpasok namin bigla ako agad sinampal ni Tiffany.

that caused me para mahulog sa sahig.

tinignan ko siya at nakataas kilay niyang nakatingin sa akin.

"umalis kayo ni Blake? tapos ano ako? statue? ako yung girlfriend niya! dapat ako kasama niya" sigaw ni Tiffany sa akin.

nakita ko si Blake na dumating at nilaan niya kamay niya sa akin pero di ko tinanggap at tumayo ako magisa.

"why don't you ask your boyfriend kung sino nangyaya sa akin" sabi ko at aalis na sana ng bigla ko lumapit sakanya ulit.

lumapit ako sa may tenga niya at may binulong.

"call him all you want, the snake gets what it wants but doesn't get it permanently" sabi ko at ngumiti tsaka umalis at pumasok sa kwarto ko.

fck, bakit parang ako lagi talo? ako laging umiiyak.

Blake! gusto ko na talagang sabihin sayo! di mo na ba ko mahal Blake? ni kahit isang beses or isang patak lang ng pagibig diyan? I've been here for you the whole time pero lagi nalang siya ang tama sa mata mo.

lagi nalang ako yung umiiyak thinking na sana pala di nalang kita nakilala, or sana di ka nalang na aksidente! edi sana masaya parin tayo ngayon. fck 

―*―

BLAKE POV

"PWEDE BA? TIGILAN MO NA SI VIOLET!" pasigaw kong sabi habang nakaharap ako kay Tiffany.

nakakainis eh, di ko na nga alam sino si Violet sa buhay ko? bakit siya ganun? bakit ako mapalapit sa kanya? ano ba pakay niya sa buhay ko? ano bang gagawin ko pagnaalala ko siya? pero si Tiffany dagdag sakit sa ulo.

"Babe...bakit sa akin ka nagagalit?" sabi ni Tiffany at naging malungkot.

oh sh*t.

"hindi---wag ka na malungkot, hayaan mo na si Violet" sabi ko sakanya habang niyayakap siya.

"pero inaagaw ka niya sa akin babe" sabi ni Tiffany.

hiniwalayan ko siya sa yakap at tinignan sa mata.

"babe..." panimula ko.

pagtinitignan ko talaga siya, hindi ganyan yung matang nagbibigay sa akin ng comfort. hindi ko alam pero hindi ganito yung matang lagi kong natititigan, si Violet! sakanya ako komportable at sakanya ako lagi napapatingin dahil sa comfort na binibigay ng mata niya.

"wag mo siyang isipin, di naman niya ko maaagaw kasi nasayo ako" sabi ko at niyakap siya ulit.

"i love you" sabi ni Tiffany at hindi ako nagsalita.

ewan ko bakit pero niyakap ko lang siya at walang sinabi.

siguro kasi...

hindi, si Tiffany ang mahal ko.

humiwalay kami sa yakap at sabi kong magsi-CR lang ako.

lumabas ako at napatingin sa pinto nasa harap ng pinto ko.

kakatok sana ako sa kwarto ni Violet pero...hayaan na siya.

You know I want you
It's not a secret I try to hide  

naririnig kong pagkanta kaya ako lalong lumapit sa kumakanta.

galing sa CR yung kumakanta.

 I know you want me
So don't keep saying our hands are tied  

tumingin ako sa CR at siya, siya kumakanta ng kanta.

ang ganda pakingan.

 You claim it's not in the cards
Fate is pulling you miles away
And out of reach from me
But you're here in my heart
So who can stop me if I decide
That you're my destiny?  

ang ganda pakinggan, ang sarap pakinggan at pakinggan ng paulit ulit.

bigla ako napapikit at may nag-flash sa ulo ko.

magkasama kami ng isang babae sa parang kwarto niya, kumakain kami ng Pepperoni pizza habang nanonood ng pelikula, ewan ko bakit pepperoni kasi Hawaiian favourite ko pero baka paborito niya kaya ganun. tapos kinakantahan niya ko ng kantang yun. ang ganda ng boses niya, habang hinahawakan niya buhok ko. lalo siyang napapakanta at napakalambing boses niya.

 What if we rewrite the stars?
Say you were made to be mine
Nothing could keep us apart
You'd be the one I was meant to find
It's up to you, and it's up to me
No one can say what we get to be
So why don't we rewrite the stars?
Maybe the world could be ours, Tonight 

kumakanta parin si Violet at napapasabay ako sakanya.

may narinig akong doorbell at nagulat kaming dalawa ni Violet ng bigla kaming magsalubong, may bula bula pa yung kamay niya. naglalaba ata siya.

nagkatitigan lang kami at agad siya kumuha ng pamunas para punasan yung kamay niya, dali-dali siyang pumuntang doorbell at ako naman nag-CR.

pagkatapos ko mag-CR, bigla ko siya nakita sa kusina, nag-order ng pizza.

tinignan ko at nag-order siya ng dalawa.

"oh Blake" sabi niya at inabot niya sa akin ang isang box ng pizza habang ang isang box ay dadalhin niya ata sa kwarto niya ng nagtanong ako.

"ano flavor ng sayo?" tanong ko.

"Pepperoni, Hawaiian yang sayo" sabi niya at agad pumasok sa kwarto niya para ilagay ang pizza.

pumasok rin ako sa kwarto at nilapag ang pizza.

"uy, babe? nag-order ka?" tanong ni Tiffany at onti onti akong umiling habang umiisip ng malalim.

paano niya ko kilala ng lubusan? bakit siya? hindi ko maalala? hindi ko maalala kung sino siya at ano siya sa buhay ko?

ayoko isipin ang naiisip ko pero paano kung? hindi. impossible.

pero? kung hindi, sino ba siya sa buhay ko? naguguluhan na ko.

letcheng aksidente to, bakit pa kasi nangyari sa akin to.

Forget Me NotTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon