nandito kami ngayon sa mall at sabi ni Violet na kumuha ako ng maraming laruan, pangbabae at panglalake. ilagay ko daw dito sa isang shopping cart habang siya, dun siya sa mga may chips at biscuits.
sinunod ko naman gusto niya.
ang dami ko ng nakuha at lumapit na kay Violet.
nakita ko ang dami niyang piniling Biscuits and Chips at juice boxes.
"marami ka na nakuha?" tanong niya ng lumapit ako pero di siya nakatingin sa akin kungdi naghahalungkat siya ng foods sa cart.
"ang dami naman nito, mauubos ba natin to? at aanhin mo mga laroan?" tanong ko kaya bigla siyang tumawa.
bakit bigla siyang natawa?
"it's not for us, i saw a orphanage nearby and i wanna donate them foods and toys so that they could feel happiness even though they aren't with their real families" sabi ko kaya bigla ko napangiti.
"i just wanna make people smile you know" sabi ni Violet.
diba? ang bait pa niya ng sobra, diba? paano ka hindi mahuhulog ng lubusan sa taong to?
napangiti ako at naisipan kong tumulong.
"oh hahaha, then i'll pay for all the toys, we'll split" sabi ko.
"what? no, i don't want you to spend money on my behalf" sabi niya.
lumapit ako at hinawakan ko kamay niya.
"i'm helping and i'm doing this because i wanna make people smile too" sabi ko at ngumiti rin siya.
naglibot libot pa kami at nagbayad narin kami sa cashier after, ang dami pero ok lang.
mamaya-maya nagtawag kami ng taxi at sumakay. ang dami kaya pinagsiksikan namin sa taxi mga binili.
nakapunta kami sa foster home at si Violet nag-ring agad ng doorbell sa foster home.
"Bonjour" sabi ni Violet at medyo yumuko dahil nakakita siya ng isang matandang babae.
"Bonjour, how can i help you?" sabi nung babae.
"ahhhm we just stop by and" sabi ni Violet at tinaas yung plastic bag.
biglang napaluha yung babae at ngumiti.
agad naman kami ni Violet nagkatitigan dahil kinabahan kami bakit siya naiyak.
biglang natawa yung babae habang umiiyak.
"i'm sorry, it's just that i get so emotional when it comes to the kids, all they want is to be happy but sadly not all of them could be with their foster parents" sabi nung babae at binuksan na yung gate.
nagpatulong kami sa ibang tao sa orphanage sa mga dali namin dahil ang dami.
sumabay kami maglakad sa babae at nagke-kwento siya tungkol sa bahay-ampunan.
"wait, you're Violet Park right?" sabi nung babae.
"yes, i am" sabi ni Violet at medyo natawa.
bigla naman napatingin sa akin yung babae.
"is he your boyfriend?" tanong ng babae kay Violet.
"yes he is" sabi ni Violet at medyo napatingin sa akin at ngumiti.
kinilig naman ako bigla dahil sinabi niyang boyfriend niya ko.
ngumiti ako at pumunta na kami sa playground ng mga bata at nakita namin sila naglalaro laro.
"hey kids! we have visitors!" sabi nung babae at sobrang surprise sa amin nung mga bata, sinugod nila kami at niyakap.
"oh kids! settle down they have gifts for you guys" sabi nung babae.
