Chapter 30

21 0 0
                                    

BLAKE POV

"what did you do?" pagpasok ni Chan na galit na galit.

"men! namiss kita" pagsabi ko at yayakapin dapat si Chan pero umiwas siya at binaba ang bagahe niya.

"anong ginawa mo? you never made Violet cry" sabi ni Chan.

"Chan it was---" sabi ko ng inunahan niya.

"tama nga, nagbago ka na" sabi ni Chan sa akin.

"paano mo alam? wala ka naman nung mga panahon na yun ahh?" sabi ko.

"oo pero whenever i call Violet? she always says that 'she's fine' or 'Blake is good' pero nung tinanong ko kaibigan niya, sabi daw ni Violet gusto niya na umalis sa mga pinaggagawa niyo ni Tiffany sakanya" sabi ni Chan.

"oh ano? kakampihan mo siya?" pagsabi ko.

"WALA KONG KINAKAMPIHAN!" sigaw ni Chan kaya nagulat ako.

di kasi kami naga-away, literal. sa lahat ng Galaxy, siya pinaka-close ko.

"it's just that...you never made Violet cry" sabi ni Chan.

"Violet is an extraordinary girl, she's pretty, smart, graceful and charming woman. she can literally get any guy that she wan'ts..." pagsabi ni Chan habang bigla ko nakaramdam ng sisi sa lahat ng ginawa ko kay Violet.

"but still, she rejected the hearts of others because she chooses you..."pagsabi ni Chan at napatingin ako sakanya na parang gusto ko magsorry.

"and now that she chooses you, she's hurting her own heart even though she deserves better" sabi ni Chan at kinuha mga bagahe niya at pumunta sa kwarto ni Violet.

usually kaming dalawa ni Chan ang magkasama sa kwarto pero dun siya sa kwarto ni Violet nagstay.

what have i done?

―*―

it's been a weak, simula ng lahat ng yun at wala na si Violet dito sa bahay. andito narin lahat ng Galaxy at isang linggo narin ako nandito sa kwarto ko.

gosh, ang tanga tanga ko.

kada iniisip ko yung mga nangyari, lalo ako naiiyak, fck! Violet, bakit kita sinaktan? yung tao na laging nandiyan para sa akin, yung inalagaan ako, yung pinagkatiwalaan ako, yung taong minahal ako, wala na.

di ko na kayang matiis ang pagmumukmuk ko dito kaya lumabas ako na nakabihis ng maayos.

wag kayong mag-alala, naligo ako.

nakita ko ang Galaxy, kumakain sila sabay sabay at napatingin ako sa kanila pero hindi nila ko pinapansin.

"ahhhm guys" panimula ko pero di nila ko pinakinggan.

"i'm sorry" sabi ko tsaka na nila ko tinignan.

"tama kayo, nagbago nga ko, ang tanga kong tao!" sabi ko.

"gusto ko lang mag-sorry sainyo bago ako umalis at hanapin si Violet so..." pagaalis ko sana ng biglang nagsalita si Junsu.

"hindi naman kami galit sayo" sabi ni Junsu.

"disappointed lang dahil nanakit ka ng babae, at si Violet pa! yung taong mahal mo ng sobra, she has a kind heart but she was ruined and u have to fix her again" sabi ni Junsu at pinat yung balikat ko.

"alam ko kaya hahanapin ko siya at hihingi ng tawad...alam niyo ba kung nasaan siya?" sabi ko.

"di namin alam" sabi ni Chan at tumingin sa akin.

"well what are you waiting for, di ka sa amin dapat nagso-sorry" sabi ni Chan at tumayo at niyakap ako, niyakap ko rin siya.

"win her heart! go" sabi ni Chan at nagba-bye ako sakanila at umalis.

Forget Me NotTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon