Cherish Every Moment(Ongoing)

#22: Meeting HER Parents

-Kevin's POV-

Pagkatapos naming sabihin ang panliligaw ko kina Anne at Kath ay sabay sabay naman kaming lumakad papuntang garage.

-Sheen's POV-

"So kailan siya nagstart manligaw?" Tanong naman ni Anne habang naglalakad kami papuntang garahe ng school namin.

Wala na masyadong tao kaya..wala na ring nakakapansin sa amin kasi nakahood si Kevin. O diba. Nageeffort siya para sa aming dalawa.

"Infairness sheen ah! Nakapagsikreto ka sa amin ng matagal.." singit naman ni Kath.

"Ganyan ba talga si Kevin? Tahimik?" Tanong namn ulit ni Anne.

"Hindi no, napakasweet nga niya eh, di lang siguro to sanay na may nakakaalam na tungkol sa panliligaw niya." Sabi ko ska inakbayan siya. Kahit medyo mataas, nakaya ko naman.

Natawa naman sila sa sinabi ko. Pagkadating naman namin sa garahe ay nagtaka sina Anne at Kath kung bakit di pa ako sumsakay sa kotse.

"So, sakanya ka na pala sasakay simula ngayon" nakakalokong tanong ni kath.

"Di no!" Sagot ko naman.

"Malungkot pa naman ngayon, wala sina Jc At Jale." Sabi ni Anne.

"Oo nga." Sabi naman ni Anne.

"Pinapapunta kasi sya ni Mama  sa bahay kaya...sakanya muna ako sasakay." Sabi ko.

"Uhhh..so,mamanhikan na?" Tanong naman ni Anne.

"Di Ah!" Pagtanggi ko.

Natawa naman ako sa sinabi nila. Hayys. Ansaya pala sa pakiramdam pag sinusuportahan ka ng mga kaibigan mo sa mga ganitong bagay.

Napansin ko naman na kanina pa pala naghihintay si Kevin sa loob ng kotse. Bat kaya antahimik neto?

"Pasok nako!" Sabi ko sakanila. Narealize na din ata nila na kanina pa naghihintay si Kevin sa loob kaya nagpaalam na din sila sa akin.

Pagpasok ko sa loob ng kotse ay ramdam ko parin ang katahimikan ni Kevin. Hayys. Ano bang nangyari dito?

"Uhm..ok ka lang ba?" Tanong ko saka binigyan siya ng pilit na ngiti.

"Ofcourse." Sabi naman niya saka ngumiti.

"Ok ka lang naman pala eh! Bat antahimik mo kanina ah?!" Pasigaw kong tanong habng pinapaandar niya ang kotse.

Natawa naman siya sa inakto ko.

"I'm just.. You know, kinda nervous." Sabi niya saka binigyan ako ng stress reliever na ngiti.

Natawa naman ako sinabi niya. Haha. Ang cute niya kabahan.

"Uhhhhh.." sabi ko ng nakakaloko saka lumapit sa kanya at niyakap siya.

"Let's go?" Sabi naman niya ska pinaandar na ang kotse.

Kumalas naman ako sa pagkakayakap sa kanya saka bumalik sa pagkakaupo.

Habng papunta kami sa bahay, ay di ko maiwasan na maisip ang magiging reaksiyon ni Mama pag nagkaharap na sila ni Kevin at kapag nalaman niya na siya yung batang lalaki noon na nasa harap ng dati naming bahay.

Sana magkasundo sila.

"We're here." Sabi nman ni Kevin saka huminga ng malalim.

"Oh, bat parang..kinakabahan ka?" Tanong ko sabay tawa.

"Kinakabahan  talaga ako." Sabi naman niya ska huminga ulit ng malalim.

"Ano? Ang isang kevin Laviado na habulin ng babae at "child of the owner of this school",ay kinakabahan sa Mama at Tita ko?" Pang-aasar ko.