QUEEN OF THE DARK WORLD

34: Vanished

A/N: Next is the epilogue na. Thank you for reading! 🤗
———

34: Vanished

Quen POV

Love is a powerful emotion.

Pag-ibig ang nagbubuklod sa lahat. Pag-ibig ang nagpapapayapa sa sanlibutan. It's a magical connection to people that once you see your love ones, your world automatically lit up. Once you feel the love of a certain person, you automatically calms.

But sometimes love can be a bitch and gave us pain instead of happiness. Especially when you see your love ones suffering from pain and battling from death.

My heart hurts so much that it feels like millions of needles are piercing through it.

Once again, I saw the peaceful sleeping Richard inside the coffin. Dalawang araw na ang nakakaraan matapos ang mga nangyare. Napagdesisyunan naming ilibing agad si Richard dahil wala na rin naman siyang kamag-anak na pupunta. Present kaming lahat except sa isa, sa oras nang pagbaba ng kabaong sa ilalim ng lupa. After that day, pinigilan ko ang sarili kong umiyak dahil alam kong ayaw niyang nakikita akong umiiyak.

Nagpatagal pa kami doon ng labinlimang minuto bago umalis at may mga aasikasuhin pa sila, especially at ilang buwan nalang at gagraduate narin.

Saglit akong tumingin sa lapida niya at ngumiti, "Goodbye Richard. We'll see you soon!" naramdaman ko ang biglaang paghangin na imbis matakot ay mas lalo pang nagpangiti sa akin.

Napagpasyahan kong dumiretso sa ospital kung saan naiwan ang kalahati ng puso ko.

Once I arrived at the hospital, I immediately went to 7th floor and headed straight to room 724. There he lies, the love of my life. Yes, I am definitely indenial at first. Hindi ko alam na may feelings na pala ako sa lalaking ito. Masyado kasi akong nakafocus sa paghihiganti at pati ang love life ko ay hindi ko na pinagtutuunan ng pansin. Wala kasi akong panahon sa kilig at sa tamis.. noon.

I sit just beside of his bed and stare at him. Handsome.

Dalawang araw na siyang tulog at hindi pa alam kung kelan siya magigising. Pero alam ko kung gaano siya kalakas. Nangako siya sa aking gigising siya at pinanghahawakan ko iyon. May tiwala ako sa kanya at alam kong magagawa niya 'yon.

Kaninang umaga may tumawag sakin, it's the family's lawyer. Nagtaka pa ako kung bakit siya tumawag sakin pero iyon pala ay makikipag-usap lang about sa kayamanan na makukuha ko. Noong una nagduda pa ako dahil may nagpeke ngang lolo ko at baka naubos yung mga kayamanan pero ang sabi ni Mr. Reyes, the lawyer, ay 20% palang iyong kayamanang napakielaman ni Anton. Hindi ko alam kung paanong nangyareng predicted ni lolo ang mangyayare. Mapupunta lang sakin ng buo ang kayamanan ng pamilya ko once na nasa akin na ang Rosae Mortem, which is nasa akin na nga. Plus the fact that I also need to study our business especially our main business is in the Dark World, matinding pagfocus at araw ang dapat kong ilaan dito.

Mahirap mamuno sa Dark World, at mas lalong mahirap hawakan ang Dark Society dahil ikaw ang mas nakakataas sa lahat. Hindi ko alam kung magiging handa ako o ano pero kaninang umaga ko palang ito pinag-iisipan at wala namang masama sa magiging desisyon ko. Alam kong maraming magagalit sakin pero desidido ako sa gagawin ko.

I look at him once again and caress his cheek. Once I come back, I'll marry you.

Kinuha ko sa bag ko ang papel na maayos na nakatiklop at inipit sa vase na nasa gilid. A tear fell from my eyes and it went straight to my lap since I'm looking down. This is hard, but I have to do this. I have to make myself better.

I wipe the tears away and stand up. But before I leave the room I kissed him for the first time. "I love you. Wait for me," I whisper to him.

Expect the unexpected.