In Love With You[TO BE EDITED]

chapter 32

Joan’s POV

After naming mag-usap ni Ted naglakad na ako pabalik ng kotse.

Akala ko hindi pa ako nakakaget-over kay Ted pero narealize kong wala na nung niyakap at hinalikan niya ako.

Wala akong naramdamang kakaiba. 

Hindi man lang ako nasaktan or what sa paghaharap naming muli.

I guess nakapagmove- on na nga talaga ako.

Tsk tsk! Kakaiba pala ang kamandag ni Drew-my-loves ;)

Hihi napangiti ako sa naisip ko.

Nagulat ako ng makarating ako sa kotse dahil wala doon si Drew.

Kinapa ko ang mga bulsa ko pero wala ang cellphone ko.

Tsk. Nasaan na si Drew? T^T ni-lock ko naman ang mga pinto ah? 

Hindi naman siya hinalay siguro diba?

Sumakay ako sa kotse para hanapin si Drew baka mamata niyan inunahan niya na ako sa pag-uwi e.

Pinaandar ko na ang kotse at nang makalabas ako ng parking lot grabe ang lakas ng ulan.

Maya-maya lang ay nakarating na ako ng  bahay.

“BABEEEE!!!” yun ang bungad ko pagdating ko ng bahay.

“oh nasan si Drew?” tanong ni mommy.

“wala pa ba siya dito?!” nag-aalalang tanong ko.

“wal—“ hindi ko na pinakinggan ang sinabi ni mommy.

Bumalik kasi ako sa kotse para magsimula nang hanapin si Drew.

Aandar na sana ako nang biglang pumasok sa loob ng kotse si Kuya.

“oh! Bakit?” tanong ko.

“Sasama lang ako sa paghahanap.” Sabi ni kuya.

Hindi naman na ako nagreklamo  Pero napansin kong seryoso ang hitsura ni kuya. Well, I’ll figure it out later. 

“Sis.” Habang nagddrive at nagmamasid sa paligid nagsalita si kuya. Sinagot ko naman si kuya.

“Bakit kuya?” pagtingin ko sa kanya he is wearing this… I don’t know? Worried? Sad? Or Scared?

Dahil nag kinakabahan ako sa reaction ni kuya gumilid muna ako at huminto.

“Spill it out bro. what is it?” tanong ko.

Tumingin naman siya sakin.

“well, I saw this news.” Pinakita naman sakin ni kuya yung sinasabi niyang news sa phone niya.

Simula nang mabasa ko yun. I started the engine. Then whooosh! Fly away.