İki dünya'nın birleşmesini sağlayacak bir kız ve herkesten gizlenen kendi dünyasını kurtarmaya çalışan bir grup.
.
.
.
Baekhyun : "Sen onun karanlık olduğunu biliyorsun değil mi?"
Chen : "Hayır. Bilmiyor."
Baekhyun : "Ben Kris'e sorduğumu hatırlıyor...
Yatakta oturmuş bıçağımı tam olarak nerede düşürdüğümü hatırlamaya çalışıyordum. Bana ait olan bir şeyi kaybetmek beni diğer insanlardan daha fazla üzüyordu. Kapının hızla açılması ile irkilip kimin geldiğine baktım.
"Neredeydin? Bu saate kadar ne yapıyordun? Bu hareketlerini görmezden gelmeye çalışıp seni rahat bırakıyorum ama şu yaptığına bak. Neredeydin Aura?"
Uzun zamandır sesini yükseltmediği için babama şaşkınlıkla bakarken o cevap vermemem üzerine yeniden konuştu.
"Seni merak ediyorum. Böyle şeyler yapmaya son ver. Kaçırıldığını düşündüm. Bir daha yaparsan seni aramaları için adamları göndereceğim. Kes şunu tamam mı? Çocukça hareketlerinden bıktım."
Normal olan sesi sonlara doğru tekrar yükselince bu sefer sinirle ayağa kalktım.
"Dışarıda, ormanda huzur buluyorum. Huzur bulduğum bir kaç şeyi de elimden mi alacaksın?"
Bana cevap vermeyip kapıda duran muhafıza seslenen babamın amacını anlamaya çalışırken
"Chen'i çağır."
dedi. Bir süre sessizlikten sonra odama Chen'in girmesi ile ikimizin de bakışları ona döndü. Babam ona emirler verirken sinirden dişlerimi sıkıp ellerimi yumruk yaptım.
"Chen onu kalenin en üst katındaki odaya götür. Kapıyı kilitle ve kaçmaması için önlemlerini al."
Chen ikimizin üstünde bakışlarını gezdirirken yavaşça başını sallayıp onaylayınca babam odadan çıktı. Onun çıkması ile gözlerimi Chen'e sabitlerken bana yaklaşıp
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"İyi misin?"
diye sordu. Onaylar şekilde mırıldanıp, gitmemizi söyleyip bir adım attığımda kolumdan tutup beni durdurdu.Biraz daha halimi inceleyip konuşunca gözlerim doldu ama sakin kalmaya çalıştım.
"Gerçekten iyi misin diye soruyorum Aura öylesine değil."
Gözlerimin dolduğunu görünce ona sarılmam için kollarını açtı. Hızla ona sarılıp sessizce göz yaşlarımı akıttım. Tüm asi hallerime, ani çıkışlarıma rağmen yanımda olan birkaç insandan biri olduğu için ona minnettardım. Yaptıklarını görmezden gelip ona kötü davranamazdım ya da ona güvenmediğimi söyleyip başıma gelenleri anlatmayı reddedemezdim. Birazdan bana nerede olduğumu soracağını biliyordum. Böylece bir olayda beni koruyabilir ya da öğüt verebilirdi. Chen'in kollarının üstünden beni saran kolları hissedince kafamı yavaşça sağa çevirdim kim olduğunu görmek için.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
