Yatagin içinde pazartesi sendromu yaşarken okul olduğunu hatirlayip hemen okul uniformalarimi giymeye başladım. Hizlica kiyafetlerimi giyip sacimi yaptim. Bugün aksam yemeğinde İzzet amcalara davetliydik. Evet bugun buyuk gundu. Formalitende olsa evlenecegim insani gorecektim.
Sacimi yaptıktan sonra hemen asagi indim. Kahvaltimi yaparken zil çaldı.
''Ece Berna gelmiş kizim kapida seni bekliyor.''
'' Berna içeri gel. ''
'' Ece hadi kalk okula geç kaliyoruz okulda yersin biseyler ''diye beni masadan cekistiren Bernaya kötü kötü baktim.
''Yavas ol. Yemek yiyoruz şurada. ''
''Tamam o zaman ben hocayi arayayim da yoklamayi almasin. Ece daha yemek yiyor deriz.''
diyen Bernaya ''Evet canim çok komiksin yine dedikten sonra yerdeki cantami aldım. Ayakkabilarimi da geçirdikten sonra evden ciktik.
''Bak kizim beni strese sokma bugün o büyük gun.''dedim. Berna heyecanla bana döndü.
''Ne yani ikiniz tek yemeğe mi cikicaksiniz?''
''Sacmalama tabiki de yalniz olmuyacagiz. Ailelerde olacak. İlk defa gorecegim ve 1 hafta sonra imza atip evlenecegim adami bugün görüyorum ne saçma değil mi''diye homurdanirken okula geldiğimizi farkettim. Berna bana 'biktim senden evlensende kurtulsak' artik bakis atti. Ya da ben nasil bakmasini istiyorsam öyle görüyordum bilmiyorum.
Envere '' Askim Ece bugün o müstakbel kocasiyla tanisiyor'' diyen Bernaya bakip kolunu sıktım. Kimseye söylemese olmuyordu.
Burak : Vay demek sonunda enisteyle tanisiyorsun.'' diyen Buraga gulerek baktim.
''Kendinize yeni bi eğlence bulun. 1 hafta sonra artik evli bi kadin olacağım '' diye ciddilestigimde hepsi saskinlikla yuzume bakiyordu. Onlarin bu haline gulumsedigimde Emir gözlerini büyütüp ;
'' Bu kadar cabuk kabullenecegini dusunmemistik gerçekten dediginde''
''Sacmalamayin tabiki de. Kabullenmek değil bu sadece olacak birşey ve kendimi artik bu düşünceye alistirmak istiyorum. Tabi ki sizlerin de destegiyle''diyerek bizimkilere umutla baktigimda Merve ve Hilal bana sarildi.
'' Tabiki arkandayiz her zaman ama evlenince unutmak yok '' deyince guldum.
Sinifa girdiğimde Çağatay oturmuştu. Yanina doğru gidip yerime geçene kadar bana dönüp bakmamisti bile. Ruhsuz ve ona yakisir bir sekilde ''Gunaydin'' diyerejk yerime oturdum. Kafasini sallayarak ''Gunaydin'' dediginde sesinde biraz samimiyet aradim ama yoktu. Bozulan sinirimi de yanima alarak önüme döndüm.
....
'' Ece hadi kizim yemeğe geç kaliyoruz ''
''Geliyorum anne'' dedikten sonra hemen asagiya indim. Hepimizin hazir olduğunu gören babam daha fazla beklemeyip kapiya doğru gitti. Bende hemen ayakkabilarimi giyip arabaya bindim. Yol boyunca kimse agzini acmadi. Annem ve babamin beni uzmekten korktuğunu görebiliyordum. İzzet amcagile vardigimizda arabadan indik. Ev bizim evin 2 kati buyuklugunde ihtişamlı bi evdi. Biz zile basmadan guleryuzlu bi hizmetli kapiyi acti.
''Hosgeldiniz efendim''
''Hosbulduk'' dedikten sonra babami takip ederek içeri girdik. Eve ilk gelişim olduğu için evi inceliyordum, ama babam ve annenin daha önceden geldiği belliydi. Salona geldiğimizde daha önce gördüğümü animsadigim İzzet amca babamla selamlasip ;
''Hosgeldin Murat kizimiz nerde bakiyim. Himm pek de büyümüş güzel genç kiz olmuş. '' diyen İzzet amcaya bakarak gulumsedim.
İzzet amcanin yanina gidip onunla ve esi Serap teyzeyle selamlastiktan sonra masaya oturduk.
Ben 1 hafta sonra evlenip imza atacagim adami beklerken İzzet amcanin sesini duydum.
'' Gel oğlum gel bizde seni bekliyorduk'' diyen İzzet amcaya ve gelen kişiye bakmayip yemegimle
uğraşmaya devam ettim. Eğer oğlu gerçekten cirkinse su dakika bu evi terkedip gidebilirdim. Masada sessizlik olup herkes kafami kaldirip bakmami beklerken karsi sandalyeye biri oturdu. Ben agzimdaki lokmayi cignerken kafami kaldirip onu gormemle sok oldum.
Agzimdaki yemeği ulu orta masanin üstüne bosalttigimda Çağatay bana bakarak hafif tebessüm etti. İlk defa bana karsi tebessüm ettiğine mi sasirmaliydim, yoksa evleneceğim adamin Çağatay olduğuna mi?
Babamlara doğru baktigimda Serap teyze yanima gelip ;
'' İyi misin canim'' diye sorunca kafami salladim. Çağataya baktigimda önune donup yemeğini
yemekle meşguldü. İzzet amca ortamin gerginliğini farkedip ;
''Haftaya cumartesi imzalar atilacak. Ece kizim ben ve eşim Serap bizim evde kalmani istiyoruz. Tabi sen istemezsen kalmak zorunda değilsin. Ama ikiniz içinde en doğrusu bu.''
dediginde kafami yemegimden kaldirip babama baktim. Babam kafasini sallayip bana tebessüm edince herşeyin babam için olacagini aklima getirdim.
'' Siz nasil isterseniz'' dedim zar zor. Birkaç dakika sonra Çağatay ayaklanip kalkarken
'' Ben arkadaşlarla disari cikiyorum. Tanistigima memnun oldum.'' dedi babam ve anneme
bakarak. İzzet amca kafa sallayip onaylayınca Çağatay masadan kalkip gitti. Ben öylece olanları izledigimde bi an aklimi kaybedeceğimi düşündüm. Demek hoslandigim ya da saplanti haline getirdigim bu çocukla 1 hafta sonra evlenecektim, ayni evi paylaşacaktim. Çağatayin bana karsi birşey hissetmediği ortadaydi. Hic konusmuyorduk bile, Ama kendimi ona sevdirebilirdim belki. Tamam bu komikti ama disaridan bakinca komik görünen bu durumun tam da ortasindaydim.
Yemekten sonra babamlar kahvelerini de içtikten sonra kalkmak için musade istediler. Giderken bana sarilan İzzet ve Serap teyzeye bende sarildim. Sonuçta onlarda bu evliliğin bi imza için olduğunu ve Çağatayin beni sevmediğini biliyorlardı. Oğulları için onlari suclayamazdim. Bende burada babamin isleri için bulunuyordum.
Bu düşüncelerle boğuşurken eve geldigimizi farkettim. Eve geldikten sonra bu konu hakkında
konuşmak istemediğimi, bizimkilere yorgun olduğumu söyleyip odama ciktim. Berrnaya bu
gecenin özetini kisaca mesaj attiktan sonra pijamalarimi giyip yatağa girdim. Kafamda hep ayni soru vardi '' Bu saatten sonra ne olacak?'' Çağatay in beni sevmesi imkansizi istemek gibi
birseydi. Bugün de yemekten sonra yine bir bara gidip bi kizla beraber olmuştur kesin. Çağatay boyle bir adamdi. Ondan sahte bi evlilik için de değişmesini bekleyemezdim. Üstelik beni sevmiyordu, doğru düzgün tanimiyordu bile..
